Hehe, eindelijk. Poehee, wat was het een lang en duur proces. Onze green cards zijn er. Allebei!
Mijn green card was er al… en nu die van Michiel ook!
Een maand geleden kreeg ik mijn green card, nadat mijn werkgebonden immigratiepetitie eindelijk (na vertraging en een RFE) was goedgekeurd, en mijn aanvraag voor ‘adjustment of status’ ook (na vertraging) was goedgekeurd. Michiel kreeg een maand geleden een ‘RFE’ (Request for Further Evidence) omdat hij nogmaals zijn geboortecertificaat en nieuwe medische keuring moest opsturen (hadden ze al, maar goed… mensenwerk). Dat hebben we heel rap geregeld (dank u gemeente Noordoostpolder voor de snelle reactie, en dank u ‘civil surgeon’ voor de snelle afspraak, en gelukkig heeft Michiel ook deze keer weer geen TBC. Dat pik je toch maar weer even mee. Fijn zo.).
Gelukkig heeft de Amerikaanse dienst nu ook Michiel’s ‘adjustment of status’ goedgekeurd. Als resultaat hebben we nu allebei onze green cards. En raad eens, die green cards zijn nog echt groen ook! Er staan ook ontzettend veel kleine details op die kaart (echtheidskenmerken, en te klein voor de foto), het is echt wel een mooi ding! Dat mag ook wel overigens… deze kaartjes zijn het resultaat van een proces dat duizenden, duizenden dollars heeft gekost. Dus mogen ze ook wel mooi zijn!
Het welkomstpakket met Michiel’s green card
Mijn green card (met wat details weggehaald, dit blog wordt aardig goed gelezen en alles staat vrij op internet)
Wat betekent dat nu?
Wij hebben nu een onbeperkte verblijfsvergunning in Amerika. Zelfs als ik niet meer bij Penn State zou werken – tot nu toe was dat de reden waarom wij in Amerika mochten wonen – mogen wij in Amerika blijven. Dat is erg belangrijk, vooral voor Michiel’s bedrijf, want dat heeft nu wat meer zekerheid voor de toekomst. De kaart an sich verjaart wel (over tien jaar), en mochten we dan hier nog wonen, moeten we ‘m wel verlengen, maar er is (mits we ons aan de Amerikaanse wet houden net als iedereen) geen reden om ons het land uit te zetten.
Wij zijn nu nog niet Amerikaan, overigens. Wij zijn niet genaturaliseerd – dat zou een volgende stap zijn – en wij houden gewoon ons Nederlands paspoort en hebben ook gewoon nog onze Nederlandse nationaliteit. We mogen ook nog niet stemmen in Amerika (prima…), maar heel veel dingen worden nu wel heel veel makkelijker. Bij die green card zit namelijk ook een onbeperkte werkvergunning, banken werken weer een beetje beter mee (uiteraard is de credit history is nog steeds een probleem), en hebben we het veel makkelijker bij de grens.
Bij de grens
Bij de grens wordt het nu ook een stuk eenvoudiger en sneller. Tot nu toe moesten wij altijd in de Lange Rij bij het binnenkomen van de Verenigde Staten: de ESTA mensen zijn ‘zo’ klaar, maar wij moesten altijd in de ‘Ingewikkelde Visum Rij’ en daarmee hebben we gemiddeld elke keer twee uur extra op een vliegveld gestaan (en zelfs al een keer een vlucht gemist). Straks mogen we allebei in de Permanent Resident rij – en dat is een kwestie van ‘zo doorlopen’ (sneller dan de ESTA-mensen zelfs!). Tot nu toe moesten we altijd uitleggen waarom we in Amerika wonen (“en wat geef je les dan?” en “Go Nittany Lions!”). Niet altijd per se vervelend, die interviews zijn prima te doen.
Maar dat is nu voorbij. Het schijnt zelfs dat we straks verwelkomd worden met ‘Welcome home’! Ik kan niet wachten 🙂
Johanna goes USA! 
Wat fijn, wat fijn, wat fijn, wat fijn, wat fijn! Echt had ik al gezegd dat ik het fijn voor jullie vind?
Dank je! Vonden wij ook! En ja, heel fijn inderdaad, totale opluchting!
Gefeliciteerd!! Woehoe! Hoe ga je dit vieren?
Wij hebben gisteravond Mexicaanse afhaal gehaald en lekker gegeten (doen we normaal ook wel, maar afhaal doen we haast nooit). Vanavond is er waarschijnlijk weer trivia en dan zullen we proosten!
Gefeliciteerd! Wat zullen jullie blij zijn:) het heeft wat gekost maar dat is het nu wel allemaal waard toch:)
Absoluut! Een grote opluchting. Voor het zelfde geld gaat er weer wat mis en moest Michiel met z’n bedrijf ophouden (was niet heel waarschijnlijk, maar toch). Bloed, zweet en tranen… nou, eerder tijd, geld en frustratie, maar toch!
hoera hoera hoera, gefeliciteerd jullie. liefs.
Dank!
whoeieeee wat fijn wat fijn, dan is dat ook eindelijk geregeld!!
Je zou haast een haat-liefde verhouding krijgen met de kleur GROEN.
Van harte gefeliciteerd nogmaals en vieren die handel!!
Dikke kus
Ps; lees elke dag je blogje maar vergeet vaak te reageren sorry ;P
Nou daar heb je helemaal gelijk in. Die haat-liefde verhouding is er absoluut met de afhandelende instantie… je hebt zo nodig maar WAAROM moet het allemaal zoveel tijd en geld kosten? Ik ben dankzij de Amerikaanse overheid wel Heel Goed geworden in het invullen van Heel Veel Formulieren. Dat dan weer wel!
PS: reacties zijn superfijn hoor, maar ik snap ook dat niet iedereen daar altijd zin in en inspiratie voor heeft 😉 Ik vind het al leuk om te weten dat je mee leest!
Goodmorning!!
elke ochtend trouw als eerste bij het opstarten van de dag (at work ;P) kijk ik altijd even wat mijn lieve buurmeisje weer heeft mee gemaakt, te leuk en mens wat schrijf je toch leuk, een heerlijk begin van mijn dagje!
Gefeliciteerd meid wat fijn voor jullie! 😀 Wat ik me nog afvraag: als je een Amerikaans paspoort zou aanvragen, moet je dan je Nederlandse niet inleveren? In mijn geval wel namelijk. Daarom zou ik ook nooit een Colombiaans paspoort willen, omdat ik mijn Nederlandse niet kwijt wil 🙂
Ja absoluut fijn! Wat betreft die regels omtrent het aanvragen van een Amerikaans paspoort, dat zit zo:
De Amerikaanse regering maakt het geen fluit uit of je ook een Nederlands paspoort ernaast hebt, dus wat Amerika betreft mag je die houden. Het probleem ligt bij de Nederlandse regering, die wil niet dat je twee paspoorten (dubbele nationaliteit) hebt. De Nederlandse regering maakt (nu nog) wel een uitzondering voor mensen die met een buitenlander (een Amerikaan bijvoorbeeld, maar ook een Colombiaan 😉 ) zijn getrouwd. Dat biedt voor ons in theorie een oplossing voor een van ons:
1) de ene vraagt een Amerikaans paspoort aan (en verliest daarmee vanwege de Nederlandse regels zijn Nederlandse nationaliteit);
2) vervolgens vraagt de andere ook een Amerikaans paspoort aan en mag dan op basis van die uitzonderingsregel zijn Nederlandse paspoort en nationaliteit houden.
Voor ons is dit nog lang niet aan de orde. Je komt pas in aanmerking voor een Amerikaanse paspoort (‘naturalisatie’) als je 5 jaar in Amerika hebt gewoond. De nadelen zijn dus het verlies van het Nederlandse paspoort voor een van ons, de voordelen zijn onder andere stemrecht, en het feit dat je bij het overtreden van de wet niet meer gedeporteerd kan worden. Natuurlijk is het ook een gevoelskwestie…
Misschien is deze regel ook op jou van toepassing – als Colombia dubbele nationaliteiten toestaat. Overigens, het is NU nog wel mogelijk om via de uitzonderingsregel de Nederlandse nationaliteit te behouden, maar er gaan al een paar jaar geluiden om de wet aan te passen.
Bedankt voor de info! Volgens mij kan ik niet een Nederlands én Colombiaans paspoort hebben volgens de Nederlandse wet, ook niet als ik getrouwd ben met een Colombiaan. Ik ken zelfs mensen die dit niet wisten en nu in Colombia moeten blijven omdat hun Nederlandse paspoort is afgepakt. En mijn getrouwde collega kan volgens mij ook niet zomaar een Colombiaans paspoort hebben. Maar misschien heb ik het mis, heb het ook niet goed uitgezocht nog. Sowieso lijkt het me wel eng om die procedure in te zetten. Je weet nooit of ze de juiste informatie hebben gegeven of dat de wet wordt aangepast en je alsnog je NL paspoort kan inleveren. Met een Amerikaans paspoort is dat nog te doen, maar ik wil echt niet met een Colombiaans paspoort zitten en zonder Nl paspoort haha
Ik weet dat het zo in elkaar zit voor Amerikaanse paspoorten, ik ken behoorlijk wat mensen die zo aan een dubbele nationaliteit en paspoort zijn gekomen. Ik kan me goed voorstellen dat er meer informatie beschikbaar is voor de Amerikaanse situatie dan voor de Colombiaanse situatie. Het kan er in jouw geval ook aan liggen dat Colombia geen twee nationaliteiten accepteert (Amerika maakt t niet uit…). Kan ook zijn dat Colombia regels heeft ten aanzien van de lengte van een huwelijk of zo, kan ook.
Aan de Nederlandse wet kan het in ieder geval nu niet liggen, geloof ik. Er zit geen verschil tussen de Nederlandse regels voor 2e Amerikaanse danwel 2e Colombiaanse/Belgische/Turkse, etc, nationaliteit.
En ja, het is inderdaad een enge procedure. Een verblijfsvergunning krijgen is één ding, een andere nationaliteit aannemen is een tweede. Los daarvan of je je oude verliest…
En in ons geval: een Amerikaans/Nederlands paspoort is natuurlijk veel handiger dan een Colombiaans paspoort (ivm visa’s en verlies van Nederlandse rechten), dus ik zou helemaal snappen dat je dat risico helemaal niet wilt lopen. De Amerikaanse procedure duurde lang en was ingewikkeld en kostbaar, maar ik had er wel vertrouwen in!
Yihaa, gefeliciteerd!! Einde aan het visum- en green-card-aanvraaggedoe! Super!
(En om nóg sneller het land in te mogen kun je nu ook Global Entry aanvragen ;-), voor nog snellere rijen en soms zelfs een aparte rij om je koffers weer in te leveren. Ik heb dit een poosje geleden gedaan en vind het het geld meer dan waard, zeker als je enigszins regelmatig reist. Het komt met TSA Pré waardoor je ook sneller door de Amerikaans security kunt en niet meer de schoenen uit, laptop uit de tas, enzovoort hoeft te doen. Voor het geval je zin had om nog iets aan te vragen, ahum!)
Oh ja!! Geweldig! Gaan we doen! Ben regelmatig ‘toevallig’ uitgekozen om door die TSA preselectie te gaan bij lange rijen em dat is me goed bevallen! Het niet meer hoeven uitpakken en inpakken van mijn laptop en kabels scheelt een hoop! Dank!
Wij in Steenwijk zeggen” Mooi man gefeliciteerd!!”
Dank jullie!