The devil is in the details. Met andere woorden, de details kosten de meeste tijd. En dat is nu ook het geval. Het plakken van de plinten, het dichtkitten van de randjes, het hang- en sluitwerk van de raamkozijnen in de sunroom: je ziet er niet veel van, maar sohee, wat gaat er een tijd en energie in zitten!

Plinten van tegel: De aannemer wist niet wat hij hoorde

Normaal gesproken is het plakken van de plinten echt zo’n karweitje om een aantal weken (maanden…) NA het leggen van de vloer te doen. Niet bij ons. Ik had bedacht dat het mooi zou zijn om een halve, rechtopstaande tegel langs de randen van de vloer te doen. Met daarbovenop een metalen randje. En met witte voegen ertussen.

Mijn aannemer, Michael, net als andere aannemers hier in Amerika, zijn klanten gewend die hem vragen ‘om een keuken te installeren’. Waarbij hij dan de indeling van de keuken bedenkt, bepaalt waar de afvoer komt te zitten, waar welke lampen komen, en de kleur van de verf. Ik ben een andere klant: ik bepaal tot het kleinste detail ongeveer alles. En nu Michiel er is, doet Michiel hetzelfde.

Dus, toen ik uitlegde wat ik van plan was met de plinten, keek hij alsof hij het in Keulen hoorde donderen (en dat is vanaf hier een heel stuk verder!). Hij zag het wel voor zich, hij had er zin in, maar nee, zoiets had hij nog nooit gemaakt. Hij had er wel zin in!

Een mooie keuken zit ‘m in de details. Symmetrie, een goed bij elkaar passend kleurenschema. Verder mooie handgrepen, mooie stopcontacten, mooi geschilderde radiatoren, en dus ook mooie plinten. Michael had zelfs een collega-aannemer uitgenodigd om te komen kijken. Het kunststukje kostte wel veel tijd, hoorde ik van Michiel. Het is namelijk allemaal gebeurd terwijl ik in San Francisco was… (mooi he, dan gebeurt er ook wat terwijl ik er niet ben!).

De tegels moesten eerst worden gesneden. Vervolgens werden die tegels gelijmd, met metalen randje erboven, in verstek gezaagd waar nodig. Dan, later, het voegwerk. En dan nog eens een ronde met kit erlangs. Zowel langs de plintranden en langs de keukenkastjes. Allemaal erg veel prutswerk op de vierkante centimeter, maar het hoort erbij.

De plinten. Mooi he…

Detailfoto van de plinten rond de vloer. Priegelwerk!

Weekend: hang- en sluitwerk

Nog een klusje: het hang- en sluitwerk schroeven. Dat is een ingewikkelde term voor de scharnieren, hendels, en beugels op de raamkozijnen. In de sunroom zitten 24 ramen en een deur, en 10 van die ramen gaan open. Daar zitten allemaal beugeltjes en scharnieren en meer rare dingetjes aan. Die had ik er een paar weken geleden allemaal afgehaald, zodat er beter geschilderd kon worden. En na het schilderwerk (tweede ronde grijze verf door Michiel), moesten die er weer op. Eerst moest ik uitvinden hoe en waar het allemaal zat – dat kostte sowieso al een uurtje. En met het opschroeven van alle onderdelen ben ik bijna de hele zondag bezig geweest, een lamme arm tot gevolg. Maar, ze zitten er weer op, de ramen kunnen weer dicht!