Het nieuws is eigenlijk al een paar weken oud: ik heb mijn greencard! Normaal gesproken een hele goede reden om een feestje te vieren, maar in dit geval zat er een grote domper bij het vrolijke nieuws, want Michiel heeft hem (nog) niet. Hoe zit dat?

Mijn greencard is er

Naar aanleiding van mijn (vertraagde) behandeling van mijn werkgebonden petitie (de i140 voor de insiders) en de RFE (request for evidence) daarvoor, zijn ze bij USCIS (de immigratiedienst) niet meteen verder gegaan met de behandeling van mijn ‘adjustment of status’ formulier (de i485). Daarvoor moest ik eerst weer bij de immigratiedienst laten weten dat ook mijn i485 formulier vertraagd was behandeld (via een officiele ‘case inquiry’). Toen ze daar eenmaal mee bezig gingen, ging het bij mij snel: de ene dag was mijn aanvraag goedgekeurd, een dag later was mijn greencard gedrukt en opgestuurd, en lag ie een paar dagen later in de bus.

Michiel’s afhandeling

Op het moment dat ze mijn i485 formulier is behandeld, is ook Michiel’s formulier behandeld. En heel vervelend, dat dossier vonden ze niet compleet. Ze misten namelijk Michiel’s geboorteakte, die er wel gewoon in de eerste ronde bijzat, overigens. Dat gebeurt trouwens heel regelmatig: ook bij de immigratiedienst werken mensen, en waar mensen werken worden fouten gemaakt, en in dit geval hadden ze Michiel’s geboorteakte over het hoofd gezien.

We konden dus weer naar de gemeente Noordoostpolder bellen of ze alsjeblieft nieuwe afschriften wilden opsturen naar Amerika. We hebben voor de zekerheid maar het afschrift uit het bevolkingsregister en ook een kopie van de originele geboorteakte gevraagd. Met vertaling en al zijn die nu weer naar de immigratiedienst opgestuurd.

Ook moest Michiel een nieuwe medische keuring laten doen, want de vorige was maar tot 5 november geldig… En ook hadden ze sindsdien een nieuw formulier voor medische keuringen, en de vraag was dus of we voor Michiel een nieuw formulier medische keuring konden opsturen.  Natuurlijk is het zo dat het verlopen van de medische keuring door de immigratiedienst zelf komt: hadden ze mijn i140 tijdig verwerkt, en hadden ze meteen onze ‘adjustment of status’-formulieren ook tijdig verwerkt, en hadden ze gewoon de geboorteakte gevonden… dan hadden we niet nog een keer die medische keuring moeten doen.

Medische keuring

Het was ook van belang dat die medische keuring snel gebeurde. Vorig jaar moesten we 6 weken wachten voordat we op consult mochten. Gelukkig was het dit keer (met smeken en proberen) wel sneller mogelijk. Maar uiteraard moest Michiel wel weer een bloedonderzoek, een TBC-test en een volledige keuring doorgaan, net als vorig jaar. En natuurlijk tegen kosten… we moesten weer ongeveer 400 dollar betalen. Irritant, zonde van het geld, maar er is niets aan te doen.

En nu moeten we maar weer zien hoe snel de immigratiedienst aan Michiel’s papieren gaat werken… Pas als ook Michiel’s greencard er is, gaan we het vieren.