Wat neem je mee als je gaat emigreren? Gelukkig hoef ik niet alles zelf mee te nemen, of ter plekke te kopen. Ik kom straks in een gemeubileerd huis terecht, dus zelfs zaken als aardappelschilmesjes zijn er gewoon. Ik hoef dus ook geen meubels te kopen, of internet te regelen. Onze eigen spullen gaan later naar Amerika. Zoals het nu ligt, gaan Michiel en ik aanstaande juli een zeecontainer inladen (of laten inladen) en wordt de inboedel verhuisd. Maar voor het komende half jaar heb ik toch een hoop kleren, schoenen en dergelijke nodig. Een logistieke uitdaging, die kilolimieten!
Inpakken….
Het inpakken van mijn koffers had ik over de afgelopen weken gespreid. Normaal mag je een grote koffer (23 kilo) en een kleinere cabin koffer meenemen, plus een laptoptas. Na mijn ervaring in Austin (en daar was het veelal warm weer) had ik al vroeg besloten om nu twee grote koffers mee te nemen. Dus 23 kilo extra. Maar ook die zitten snel vol – en ik heb ze allebei wel 10 keer op de weegschaal gehad (daar kan nog wat bij, daar moet nog wat uit…). Het optimaliseren van de mix kleding-schoenen-sjalen-jassen-boeken blijft lastig!
En ik heb een fiets mee. In Amerika zijn de fietsen van het type mountainbike of racefiets, en de Nederlandse rechtop-zit, van A-naar-B fietsen hebben ze daar niet. Dus er moest een fiets mee. Daarom heb ik een paar maand geleden een transportfiets gekocht, zo een met een rek achterop en een rek voorop, robuust frame, en bruine banden. Grappig genoeg is ie van het Amerikaanse merk Trek. Ik had van tevoren contact gelegd met Trek en de plaatselijke fietsenwinkel om te vragen of ze ‘m daar konden importeren… en nee, dat konden ze niet. Mijn fiets wordt alleen voor de Nederlandse markt gemaakt. En zo heeft de fietsenmaker vorige week de fiets deels gedemonteerd en in een doos gestopt. Die doos is 180 x 85 x 25 cm groot, en ook weer 23 kilo zwaar (want het zadel zit in mijn handbagage wegens gewicht). Wonder boven wonder past het allemaal tegelijkertijd in de (grote) Fiat!
Mijn uitrusting bestaat dus uit:
- Koffer van 23 kilo
- Nog een koffer van 23 kilo
- Een cabin suitcase van 18 kilo (hier heb ik zwaar gesmokkeld, die mag helemaal niet zo zwaar)
- Een laptoptas (ik schat dat ik daar ook wel 8 kilo in heb zitten)
- Een fiets van 23 kilo
En dat moet ik straks in Detroit eigenhandig van de band halen en door de douane krijgen. En dan weer op de band naar State College. En in State College in een taxi krijgen. Oh boy.
En wegwezen!
Michiel gaat me morgen wegbrengen naar Schiphol. Ik moet er om half 8 wel zijn, want ik moet mijn fiets nog ergens droppen. En dan vlieg ik om half 11. Uiteindelijk kom ik plaatselijke tijd om 17.00 uur aan, dan is het hier 23.00 uur. Nog net op tijd om het thuisfront te laten weten dat ik veilig geland ben!
johanna prettige vlucht morgen en veel liefs van hier voor jullie beiden. oeva en oemoe
Die bagage gaat je gewoon lukken, daar maak ik me geen zorgen over, maar heel veel sterkte morgen met het afscheid nemen! Tot in de States!
Pingback: Voor de statistici: ik ben 100 dagen in State College! | Johanna goes USA!