Deze laatste loodjes wegen zwaar…! Oud en nieuw staat in het teken van afscheid nemen. De collega’s hadden me al uitgezwaaid, onze vrienden hebben me ook al tot ziens gewenst. Nu de familie nog!

Oliebollen-bak-dag

Traditioneel als ik ben ga ik elk jaar op 30 december naar de Kloosterweg om oliebollen te bakken met mijn pa. Wij gebruiken het recept van oma. Al sinds mijn dertiende help ik mijn pa – altijd goed voor een paar uur ‘pa-dochter’ gesprekken. Quality time, daar kan ik echt van genieten. En dit jaar des te meer.

Dit jaar kwam er een hoop visite, daardoor heb ik wat minder oliebollen gemaakt dan anders… Albertine, Anne-Marie en Floris kwamen nog even langs, altijd leuk. En een grote verrassing: de familie uit Steenwijk kwam ook nog langs! Ome Klaas en Tante Roely, Astrid en Herwin met Pieter en Iris, Sylvia en Anouk en Nienke – het was een volle bak aan de Kloosterweg! Het was hartstikke gezellig.

De oliebollenbezorgservice daarna liep overigens vreselijk uit. Even naar de Oosterringweg om mijn schoonouders een zak bollen te brengen, daarna verder naar Emmeloord om bij Diana en Luke ook een zak te brengen. Na een kop thee (vooruit dan maar) moest ik blijven eten (daar zeg ik dan geen nee tegen als Michiel al achter een pizza zit). Dan nog een bakkie cappuccino (heerlijk daar…), en daarna ook nog mijn nieuwste nichtje Fenna de fles mogen geven (geweldig, mijn bijna-laatste kans! En we zijn weer een half uur verder). Dan nog wat kletsen…en de tijd vliegt als het gezellig is!

Oud en nieuw

Michiel en ik hebben de jaarwisseling uitgezeten aan de Kloosterweg, met een spelletje Risk. Ook dat was hartstikke gezellig. ’s Avonds nog een keertje Linda tot ziens gezegd en succes met klussen gewenst (Klaas en Linda: ik houd me aanbevolen voor status updates en foto’s van jullie huis!). Klaas was al geweest, op tweede Kerstdag, voordat hij naar zijn booreiland terug moest. Na enen nog afscheid genomen van Hendrieke en Robin (en de knoop in mijn buik begon al weer te groeien…). “Maak er wat moois van in 2014!” (ja, we gaan het proberen!)

Op nieuwjaarsdag zijn Michiel en ik de familie weer langs geweest. Voor de laatste keer voor mij (voorlopig). Eerst pa en ma ajuus gezegd, dat is al lastig genoeg. Daarna nog naar Giethoorn, voor Albertine’s gezin. Dat was lastig, het leek of Anne-Marie het er niet zo mee eens was, ze negeerde me volledig. Dat is niet zo leuk, ik vraag me af of ze het expres deed. Albertine voor de laatste keer een dikke knuffel gegeven. Lastig hoor.

Daarna naar mijn schoonfamilie. Eerst even naar Loek en Afra aan de Oosterringweg. Het is maar goed dat Michiel niet nu ook al weg gaat, anders was het afscheid nog veel zwaarder. Ik kom immers in de zomer weer terug voor de verhuizing… Daarna (nog maar weer eens!) naar Diana en Luke. Nog een keer Fenna haar flesje geven? Graag!! Oei, wat zal ik die kleine missen, ik ben helemaal verliefd!

Op de terugweg nog even snel langs Sharon en Harry geweest. Zij hadden goed nieuws, en Sharon is jarig op 1 januari. En eigenlijk had ik na al die treurige afscheidsmomenten wel behoefte aan vrolijke gezichten. Dat is gelukt, en uiteindelijk zijn we na een hele dag bezoekjes om 5 uur in de auto gestapt richting huis.

Allemaal erg vermoeiend, erg emotioneel, maar wel heel erg hartverwarmend!