Daar waar ik een maand geleden nog optimistisch zei ‘de green card komt binnenkort’ en ‘ik ben blij met de vertraging die ze hebben vanwege onze trouwdatum’ ben ik dat optimisme een beetje kwijt. Want we hebben vertraging opgelopen in onze green card aanvraag, en daardoor kan het nog wel een jaar duren voordat we die dingen eindelijk eens hebben.

Wat is er gebeurd?

In november 2014 hebben we een hele stapel formulieren ingestuurd: onder andere een werkgebonden immigratiepetitie (de i140), een aanvraag voor aanpassing van onze immigratiestatus (de i485), een aanvraag voor werkvergunningen (belangrijk voor Michiel) en toestemming om te mogen reizen. Die laatste twee zijn gelukkig vrij rap goedgekeurd, waardoor Michiel nu een tijdelijke werkvergunning heeft. Die (tijdelijke) werkvergunning is geldig tot eind januari 2016, en normaal gesproken zouden de green cards, die zowel een verblijfsvergunning als ook werkvergunning zijn, er dan al lang al moeten zijn.

Nu blijkt dat dat eerste formulier (de i140) nog niet is behandeld, terwijl daar maximaal vier maanden overheen mag gaan. En het formulier wat ze daarna behandelen (de i485) heeft inmiddels een gigantische vertraging opgelopen vanwege een wachtrij die teruggaat tot november 2014 – juist, precies toen wij de boel hebben opgestuurd. Ik had namelijk inmiddels die green cards verwacht, maar nee… Dus ik heb een zogeheten ‘service request’ gedaan en gevraagd wat de status was van onze casus. Je kunt online zien wat de status is, maar als daar al tijden niets mee gebeurd is dan kun je iemand vragen om even te kijken. En dat mocht ik doen voor de i140 – want die was al ver boven de normale behandeltijd.

Uitslag: RFE

Een dag later kreeg ik bericht dat er een ‘RFE’ komt voor mijn i140 aanvraag, dat is een ‘request for evidence’. Kortom, ze willen meer uitleg/formulieren/bewijzen zien voordat ze verder gaan met mijn i140. Nu dacht ik ‘joh, kon je dat niet in januari of zo laten weten?’ Al die tijd heb ik gewacht op een reactie, terwijl mijn i140 gewoon op een stapel lag die gewoon even was ‘vergeten’. Grr.

Consequenties

En dat heeft z’n consequenties. We moeten nu eerst die RFE afwachten en wat ze dan ook maar willen aanleveren. Vervolgens moeten we de i140 afwachten (ik gok nog drie maanden behandeltijd), en dan de enorme wachtrij in voor de i485. We krijgen de green card daarmee een jaar later dan gepland (en bedankt, immigratiedienst). We mogen wel reizen voordat de green card er is, maar we moeten nog wel weer steeds langs de immigratierbalie met de vaak bijbehorende wachtrij…

Een volgend vervelend bij-effect is dat onze medische keuring maar een jaar geldig is, dus tot november. Het zit er dik in dat we een nieuwe medische keuring moeten laten doen (voor 640 dollar!) omdat de boel vertraagd is. Dat dat buiten onze schuld is, is niet relevant.

Intussen loopt Michiel’s werkvergunning af per januari. We kunnen een verlenging aanvragen (he leuk, weer formulieren invullen!) en we moeten daar ook nog eens vier maanden van te voren mee beginnen – dus we zijn daar net op tijd voor. Het stomme is, als ik er niet zelf achter aan was gegaan om te vragen waar die i140 toch blijft, dan hadden we straks geen werkvergunning meer gehad voor Michiel – met alle problemen van dien!