Het is al weer even geleden dat ik een vogelblog heb geplaatst. Volgens mij was de laatste van drie maanden geleden – over de kolibrie die ik eindelijk op de foto heb gekregen. Sindsdien heb ik natuurlijk niet stilgezeten en heb ik uiteraard nieuwe vogelfoto’s gemaakt. En hier en daar zaten daar zelfs ‘nieuwe’ vogels bij die ik nog niet eerder had gefotografeerd!
Pine Warbler
De warblers zijn een hele grote groep met Amerikaanse zangvogels. Ze komen niet in Europa voor. En ze zijn met heel veel… wat het lastig maakt ze te identificeren. Volgens mij is de volgende een Pine Warbler (een mannetje):
Winter Wren
Dit is een winterkoninkje. Ik heb al eens eerder een andere wren gezien – de house wren – dit is net even een ander type. Deze zat zich lekker te wassen in ons vogelbadje.
Eastern Bluebird
Deze Eastern Bluebird zat ook bij ons vogelbadje, eind november. Deze had ik al eens eerder gezien op ons fietsrondje, maar toen was ik telkens te laat voor een foto. Het is een prachtige paars-oranje vogel met heldere kleuren. Normaal gesproken zit deze niet in bossig gebied, maar toen hij in onze tuin zat waren alle bladeren al van de bomen – dat zal geholpen hebben.
Het is altijd leuk om nieuwe vogels voor mijn lens te krijgen 🙂
Op herhaling
De volgende vogels heb ik al eens eerder laten zien. Allereerst de Magnolia Warbler, die zie ik niet zo vaak in de tuin, en als de kans zich voordoet, heb ik mijn camera erbij:
En een mooie foto van een Northern Cardinal in onze Dogwood boom:
Deze heb ik al eens eerder gezien, maar nog niet eerder zo’n duidelijke foto kunnen maken. Hier is het duidelijk waarom hij ‘white-throated’ heet – deze mus heeft een witte keel:
En… een eng verhaal
Op een zaterdag, toen ik in onze sunroom zat te werken, hoorde ik ineens een knal tegen het raam. Er was een vogel tegenaan gevlogen, die onder het raam op het deck lag. Het was een jonge Red Robin. Het stormde keihard, en was waarschijnlijk door een windvlaag verrast. Het arme beestje was duidelijk versuft, de vleugel zat niet helemaal juist… De vogel bleek zelfs te bloeden (en eerlijk gezegd heb ik dat nog nooit eerder gezien… Ik wist ook niet dat vogels paars bloeden!) Ik dacht op dat moment: dat arme beestje heeft geen kans… Snif…
Heel langzaam trok de vleugel naar binnen en ging ie wat beter zitten. Blaadjes waaiden tegen ‘m aan, en daar deed ie niets aan. Op een gegeven moment trok ie een poot naar binnen… even later volgende poot. Wat rechterop zitten… En weer even later begon ie om zich heen te kijken (ondertussen kreeg ik hoop…). Weer later hupte de vogel even verderop. En weer een hupje (en nog steeds bloedde het arme beestje een beetje). Uiteindelijk hupte hij zo’n vier meter verder – daar lagen zaadjes van ons vogelvoederding op het deck.
En weer even later – een half uur na de ‘crash’ tegen het raam – vloog ie weg!
Pff. Opgelucht!
prachtige plaatjes, en het vogelboek nog steeds op tafel?
gelukkig, de vogel heeft het overleefd. groetjes.
Uiteraard.
Bij jullie weer andere vogels als hier. Mooi toch hè. Op vogels kom je nooit uit ge keken.
Groet, Wilma