Ik vind het tijd voor een blogpost met de vogelfoto’s van de afgelopen tijd. Want we hebben weer een paar nieuwe vogels ‘geoogst’ en op de gevoelige plaat vastgelegd, de laatste tijd. Ik heb ze – met behulp van mijn vogelboek – allemaal kunnen identificeren.

Eerst: spechten

Wij hebben hier een hoop spechten. We hadden een tijdje geleden de ‘Pileated Woodpecker‘ in de tuin, dat is een kanjer van bijna 45 centimeter. Hieronder hebben we wat kleinere spechten. De eerste, volgens mij een Downy Woodpecker, is maar 17 centimeter groot, maar maakt net zo goed een hoop lawaai. En deze is nogal rap en wil heel, heel slecht stilzitten. Vandaar ook de niet helemaal scherpe foto…

Een Downy Woodpecker

Een hele speciale is de Red-bellied woodpecker (hoewel ie eigenlijk meer een rood hoofd heeft dan een rode borst, maar er zijn al heel veel spechten met een rood hoofd). Deze vogel is wat groter, 25 centimeter. Onderstaand exemplaar is een mannetje.

Een Red-Bellied Woodpecker. Mooi beest he

En dan nog een vogel die we maar een keertje hebben gezien (maar wel langdurig) – en eigenlijk was dit al eind mei (de foto’s zijn van 25 en 30 mei).. Dit is ook een specht, hoewel hij niet de naam ‘woodpecker’ draagt. Dit is de Northern Flicker. Een vrij grote, naar onder gebogen snavel. Dit is een mannetje (want zwarte streep op de wang) en het is er eentje van de ‘Yellow-Shafted’ ondersoort (want gele onderkant van de staartveren). Heel mooi, totaal niet bang beest – wij stonden buiten toen we deze foto namen. Hij is zo’n 32 centimeter groot, een hele beste vogel, dus:

Een Northern Flicker… ook een specht!

De Northern Flicker is echt een specht. Gedraagt zich hier ook als een specht.

Roofvogel!

Dit keer zat de roofvogel niet in de achtertuin (zoals eerder met de gigantische red-tailed hawk), maar zagen we ‘m onderweg, toen Afra en Karina op bezoek waren. Dit was een opzoekertje. Het blijkt de Turkey Vulture (‘kalkoengier’) te zijn. De eerste foto is een jonkie, de onderste foto is een volwassen Turkey Vulture inclusief rood hoofd (en maar liefst 65-70 centimeter groot! En een spanwijdte van ruim 1.80 meter!). Ze waren toen met z’n zessen, bezig met het opvreten van een stinkdier. Je kunt de ribben zien zitten…

Een Turkey Vulture (‘kalkoengier’), een jonkie – nog met een zwart hoofd

De volwassen Turkey Vulture, bezig met een dood stinkdier. Lelijk ding…

Tuinvogeltjes

En dan hebben we hieronder de Dark-eyed Junco. Klein maar fijn, komt in groepjes. Ongeveer zo groot als een mus. Zelfde snavelvorm ook.

Een Dark-Eyed Junco. Zien we vaak, maar is moeilijk te fotograferen.

En dan nog mijn favoriet. Ik heb ‘m al vaker laten zien: de Northern Cardinal (maar toen had ik niet zo’n goede foto…). Er zit in de buurt een nestje, want ik zie zowel mannetje (deze dus) en vrouwtje (die is rood-grijs-groen) allebei rondvliegen. Bij deze vogels geldt wel: geduld is een schone zaak, want deze vogels zitten ook niet graag stil.

En mijn favoriet: de Northern cardinal…

Northern Cardinal: “ik zie je wel hoor!”

En nog een keertje de Northern cardinal… Mooi ding he…

De foto credits gaan overigens ook deels naar Michiel. Die fotografeert nog wel eens een Nieuwe Vogel voor me die hij dan overdag heeft gezien. Leuk cadeautje: ik kom dan thuis, ik zie de camera liggen, en ga dan meteen kijken wat de nieuwe oogst is op beestengebied 🙂 Leuk!