En zo was er na een vrijdag vol rondleidingen en een zaterdag vol footballwedstrijd nog een zondag over in het bezoek van Robin en Hendrieke aan State College. Voordat ze hun rondreis door Amerika voort zouden zetten, hadden we nog een dag over… en die moesten we goed benutten!
Eerst: een klein beetje uitslapen…
Want sohee, wat waren we allemaal moe van de footballwedstrijd, het Cards against Humanity spel en natuurlijk het tailgaten. We zijn de dag begonnen door eerst maar eens rustig te ontbijten met de pannenkoeken die nog over waren van de tailgate (altijd een handig bij-effect, ik houd erg van kliekjes… scheelt weer koken). Ook had Robin echt even rust nodig, die voelde zich wat zwakjes – waarschijnlijk had Hendrieke hem aangestoken want die was eerder verkouden…
Penn’s Cave
Vervolgens zijn we in de auto gestapt en zijn we naar Penn’s Cave gegaan. Zo ongeveer een jaar geleden zijn we daar ook geweest met mijn pa en ma, toen zijn we zowel de grot in geweest en zijn we ook het wildpark in geweest. Voor dat laatste hadden we dit keer geen tijd meer – want we hadden nog meer te doen zondag. In Penn’s Cave ga je met een bootje door een grot, en aan het uiteinde kom je de grot weer uit, vaar je een eindje over een meertje en ga je weer terug. Onderweg wordt er het een en ander uitgelegd, en worden de formaties aangewezen (die ik niet altijd zag hoor, hoewel ik ze voor de tweede keer zag…). Voor Hendrieke was het de eerste keer dat ze in een grot was – en dan ook nog eens keer een speciale, per boot bezocht. Het was wel absoluut supermooi, dat vonden we allemaal.
Cider proeverij
Na het grottenbezoek zijn we naar Bellefonte gereden, om verschillende ciders te proeven bij de lokale Good Intent Cider – waar ze hun eigen cider maken. Ze hebben er een terrasje, en daar hebben we heerlijk buiten gezeten onder het genot van kleine glaasjes cider. Ook geslaagd! We hebben nog een fles cider meegenomen voor Bert en Annet, die Hendrieke en Robin mee naar Nederland meenemen (die was namelijk besteld). Dat cider-spul is toch heel erg lekker, dit weekend is ook Hendrieke omgegaan en houdt inmiddels ook van cider!
Dinner club: pizza en spellenavond
Aan het einde van de maand is er traditioneel een Dinner Club avond. Dit keer hadden we afgesproken om een gezamenlijke pizza-avond te organiseren. Iedereen zou toppings meenemen, Sam en Ruben hadden deeg mee, en Philip en Lauren hadden saus mee. En daarmee zouden dan naar eigen inzicht pizza’s samenstellen. Na het pizza-eten zouden we dan spelletjes doen (dit had ik geregeld toen ik nog niet wist dat Robin eigenlijk niet zo van spelletjes houdt… oeps, sorry…). We hadden maar besloten om die avond bij ons te houden, gegeven dat wij met vier mensen waren. De pizza’s waren lekker, het spelletje was leuk (ik heb ook Robin niet horen klagen), en toen was de avond al heel gauw om.
Maandag: weer verder
En zo werden de koffers weer ingepakt. Ondertussen met boodschappen, vers gewassen kleding, en Penn State kleding zijn Hendrieke en Robin weer verder gegaan naar de Niagara Falls. Daar zijn ze ondertussen (het is nu woensdagavond) al weer weg, ze zitten nu in Detroit en gaan op donderdag verder naar het zuiden (en wat heb ik een enthousiaste verhalen gehoord over Detroit zeg! Helemaal geweldig…).
Het was helemaal geweldig om hier Hendrieke en Robin een paar dagen te mogen ontvangen, en wat een eer om onderdeel van zo’n speciale vakantie te mogen zijn. We hebben ze zo goed mogelijk laten zien hoe ons leven er hier uitziet, met als klappperrrrr de footballwedstrijd (plus aanhangende tailgates). Ze hebben een hele hoop mensen uit onze vriendenkring ontmoet, nee, wij zijn hier niet alleen, hoewel we natuurlijk bezoek heel erg op prijs stellen!
We hebben het heel erg gezellig gehad, het waren vier fantastische dagen!
dank je wel voor de bezoekverhalen, kunnen ze over een week, terugkijkend op je blog, de verhalen vertellen. liefs van hier.
Hendrieke had bij aankomst bij ons al heel veel verhalen over New York en over de Amish. Als ze straks Detroit en ook nog Nashville en die tussenplekjes hebben gehad, kan ze twee weken lang praten! Hendrieke en Robin hebben trouwens ook een hele hoop foto’s gemaakt.
Leuk leuk leuk weer zo’n verhaal. Vooral die foto op het einde.. een mooie afsluiting. Nu weer back to business
Ja leuk he… Kon het niet laten, die laatste foto!
Mooie foto in die grot. Dat lukt mij maar zelden Haha. Cider heb ik nog nooit gedronken eigenlijk. Wat is dat precies? Is dat iets typisch Amerikaans? Fijn dat ze zo een goede reis en tijd bij jullie hebben gehad!
Cider (ook een Nederlands woord) is eigenlijk vergist appelsap. Het is niet zo moeilijk te maken, dat vergisten doet appelpulp uit zichzelf. Je krijgt dan een appelwijn (oftewel cider), typisch met een alcoholpercentage van tussen de 5 en 10%, maar dat merk je haast niet. Het is wat frisser dan wijn, niet zo bitter als bier, en je kunt er tijdens het vergistingsproces heel wat smaken aan meegeven. Bijvoorbeeld, als je de ciders laat gisten in een vat waar eerder bourbon in heeft gezeten, krijg je een wat whiskey-achtige smaak aan je cider. Of je doet er bessenpulp bij, dan krijg je een wat bessige cider. Je kunt ook cider maken van perensap (dan is het een perencider, en die zijn vaak nog ‘lichter’ in smaak, mijn favoriet). En zo zijn er nog veel meer variaties.
In Nederland heb je de afgelopen jaren ook ciders op de markt zien komen, bijvoorbeeld Jillz – dat naar mijn mening compleet verkeerd in de markt is gezet, het is ook niet zo heel erg goed aangeslagen. Ciders zijn hier in Amerika heel populair, maar ook in Engeland doen ze het goed. Geen flauw idee waarom ze in Nederland nauwelijks ciders hebben. Gat in de markt, als je het mij vraagt!
Bedankt voor de info! Heel interessant! Ikzelf vind alcohol vrselijk vies dus zal dit drankje denk ook niet heel lekker vinden. Maar als ik het zo lees zou het inderdaad een gat in de markt zijn in NL! Denk ik ook wel eens met dingen van hier: waarom is dat niet in NL? Maargoed, misschien waait ook dit nog eens over haha 🙂
Pingback: Klaas en Linda op bezoek! (1 van 2) | Johanna goes USA!