Veel mensen die State College kennen of die in State College wonen, vinden het hier maar klein. Er wonen hier zo’n 100.000 mensen, waarvan 50.000 studenten. Dat is nog steeds een heel stuk groter dan St. Jansklooster en Luttelgeest of zelfs Leusden en Emmeloord, wat ik gewend ben. Ik vind het wel wat hebben: het is groot genoeg om de faciliteiten te hebben van een stad, maar klein genoeg om niet anoniem te kunnen rondlopen.

Netwerk: State College Young Professionals

Een voordeel van State College is dat het overzichtelijk is. Niet alleen overzichtelijk in geografische zin (wat zit waar), maar ook in sociale zin. Er is hier één netwerk van ‘young professionals’ (zeg maar, mensen van tussen de 25 en 45 jaar) van mensen die in State College wonen. Dat is handig: ik hoef niet te kiezen tussen drie of vier van dat soort netwerken, nee, er is er maar eentje, dus er is geen keuze en het risico dat je als nieuweling vervolgens bij geen enkel netwerk komt is daarmee minder groot.

De State College Young Professionals (SCYP) organiseren van alles. Zo is er elke maand een borrel in een ander restaurant (kom je ook nog eens ergens), dat heet de SIPS. Er zijn verschillende commissies: zo is er een sociale commissie (voor de borrels, feesten en partijen), een sportcommissie, een professional development commissie (daar doe je workshops), en een community development commissie (die organiseert vrijwilligerswerk). Niets is verplicht, en er is genoeg variatie in de activiteiten om selectief te zijn. Bijvoorbeeld, in april hebben ze een bier/wijnproeverij, het halfjaarlijkse bestuursoverleg, een naaiworkshop (ja echt, aanstaande donderdag), er is een runningclub, en ze organiseren binnenkort een ‘tailgate’-bbq (dat is een nieuw concept voor me, en later daarover meer).

De SCYP is misschien wel 200 man groot – en veel mensen die ik in de tussentijd heb leren kennen (Veronica, Lena, Pranav – mijn collega’s, en ook Becky, Emily en Adam, Samantha en Ruben, Louise) zitten bij de SCYP.

Ik ben nu SCYP-lid!

En dus kon ik niet achterblijven. Het is inderdaad een goede manier om mensen te leren kennen en om te integreren. Het is ook handig voor Michiel – het is een goede manier om snel een netwerk op te bouwen van mensen buiten mijn academische wereld om. Ik ben dus lid geworden. Afgelopen woensdag was mijn eerste SCYP borrel, en heb ik mij officieel aangemeld. En ik kreeg mijn welkomstcadeau: het officiele SCYP t-shirt! Ik hoor er bij!

Het SCYP t-shirt! Ik hoor erbij!

Aanstaande zaterdag: sport-event

Aanstaande zaterdag is meteen mijn eerste officiele, members-only SCYP event: schaatsen in de Pegula-arena (dat is het plaatselijke ijshockeystadion). Het is een schaatsuurtje in combinatie met de Big Brothers Big Sisters organisatie, een vrijwilligersorganisatie die volwassenen koppelt aan kinderen (leeftijd 6-18) om ze te begeleiden (hetzij op school, hetzij bij het maken van keuzes in hun leven). Het is dus een soort mentor-organisatie. Een uurtje schaatsen, gevolgd door pizza, en ondertussen de kids helpen – het lijkt me een leuke vorm van ontspanning.

Nu zal het schaatsen an sich wel even wennen zijn. Ze doen hier niet aan noren, er zijn hier alleen hockeyschaatsen en met wat mazzel figuurschaatsen, en daar heb ik nog nooit op gestaan. Daarnaast schaatsen we op een ijshockeybaan (dat is ook nieuw). Ook is het alweer jaaaaren geleden dat ik geschaatst heb. Maar ja, een klein beetje Nederlander moet natuurlijk kunnen schaatsen (zeker gegeven onze 24 schaatsmedailles op de Olympische Spelen), dat vinden ze hier ook!