Een weekje terug hadden wij weer de eer om de Dinner Club bij ons thuis te ontvangen. Michiel was precies net klaar met de laatste handelingen aan de master bathroom, het huis was opgeruimd en schoongemaakt en sinds tijdens echt stofvrij, en het was de Dinner Club kwam dus niets te vroeg naar Old Farm Lane. Nu was de Dinner Club rond Thanksgiving ook al eens bij ons thuis – toen hadden we de oude badkamers nog in huis zitten. Nu kon ik dus mooi pronken met de door Michiel gemaakte badkamers!

De Turkse keuken

Bij de Dinner Club is het elke maand de beurt aan iemand anders om voor de rest te koken. De allereerste keer heb ik Italiaans gekookt, met onder andere zelfgemaakte ravioli en panna cotta, en dat was een groot succes. Nu was het heel erg aantrekkelijk om Indiaas te koken… ik had immers net weer verse inspiratie opgedaan. Maar: 1) Michiel is wel even klaar met Indiaas eten, en dat is ook niet zo gek; en ) Anderen in de Dinner Club hebben al eens Indiaas gekookt en zijn daar ook veel beter in. Ik heb nog even overwogen om typisch Nederlands te gaan koken. Maar: 1) Waar haal ik haring vandaan, waar koop ik ontbijtkoek voor Mestreechs zoervleis, waar hebben ze hier Unoxworst, en waar koop ik hier Goudse boerenkaas…; en 2) wie zou ik blij kunnen maken met doodgekookte groente in een stamppot (want ik kan Echt Niet Lekker Nederlands koken. Saai…).

Mijn keuze kwam op de Turkse keuken. Ik ben een paar jaar geleden in Istanbul geweest, en heb daar heel, heel erg lekker gegeten. En een visiting student in Tilburg die destijds mijn kantoor deelde (Emine), heeft me een aantal gerechten geleerd. Sindsdien eet ik regelmatig bulgur (typisch Turks). Soms maak ik hier Turkse pide (een platbrood) en een paar maanden geleden heb ik hier voor het eerst een stoofschotel van lamsvlees gemaakt (precies dat gerecht dat ik in Istanbul had gegeten). En dus dacht ik, waarom geen Turks?

Menu 

Het menu was uiteindelijk als volgt:

• Zelfgebakken Turkse Pide (platbrood), gevuld met zelfgemaakte knoflookboter met basilicum, pijnboompitten en mozzarella, als appetizer bij het binnenkomen (maak ik ook wel eens voor tailgates, en maakte ik in Nederland nog wel eens bij barbecues – alleen hoefde ik dan het brood niet meer zelf te bakken);

De Turkse pides. Niet te weerstaan

• Als voorgerecht: Drie soorten köfte (een soort Turkse hamburgers): een half-lamsvlees-half-rundvlees versie, een half-rundvlees-half-bulgur versie met munt, en een half-linzen-half-burger versie in een slablad. Met mijn eigen saus van creme fraiche met bosuitjes.

De lam-rundvlees kofte links en de bulgur-rundvlees kofte rechts

De linzen-bulgur kofte

En met z’n drieen op een bord

• Dan het hoofdgerecht: Hünkar Beğendi, oftewel, het favoriete aubergine gerecht van de Sultan (dit heet echt zo, dit heb ik niet verzonnen). Het is gestoofd lamsvlees dat met groene paprika’s en tomaten uren op het vuur staat, en daardoor helemaal zacht wordt (beetje als draadjesvlees). Dat wordt geserveerd op een puree van aubergine, die wordt aangemaakt met bearnaisesaus met parmazaanse kaas erdoor. Het ziet er niet echt uit, maar het is super, superlekker.

Zoete turkse rijst, stoofpotje van lamsvlees, en auberginepuree

• Daarbij had ik Iç Pilav (zoete Turkse rijst) met wortel, erwtjes, uien en rozijnen gemaakt, en een salade van fijne bulgur genaamd ‘Kısır’.
• Als dessert had ik Baklava gemaakt. Dat is nog niet zo eenvoudig: je moet met filodeeg aan de slag en dat is best lastig. Veel boter, veel suiker, en veel walnoten (maar dat laatste maakt het nog niet gezond).

De baklava in de schaal

Eenpersoonsportie. Heel, heel lekker

Het koken kostte best veel tijd. Hoewel het diner pas op zondag was, moest de baklava al vrijdag gemaakt worden (die moet namelijk ook 8 uur ‘staan’ in siroop, en die is gewoon het lekkerst na 2 dagen). Zaterdag heb ik eerst de pide gemaakt (met gist, dus in totaal een keer of drie rijzen…), en de auberginepuree, de rijst en de lam-rund gehaktvingers en zondag was de rest aan de beurt. Maar ik vind koken echt heel erg leuk om te doen, dus ik heb een uitermate geslaagd weekend gehad 🙂

Een logee!

En toen had ik ook nog een gast! Meike, oorspronkelijk uit Duitsland maar met een master Internationale Bedrijfskunde uit Maastricht (net als ik) en een PhD van South Carolina en nu assistent professor in Nebraska kwam ook een dagje langs. We kennen elkaar al een tijdje: tijdens mijn PhD heb ik een webinar cursus gedaan waar zij ook een van de studenten was. Sindsdien komen we elkaar een paar keer per jaar tegen op conferenties. En omdat zij ooit een uitwisseling heeft gedaan bij een familie in Pennsylvania, komt zij elk jaar weer terug naar Pennsylvania. Als zij hier in de buurt is, komt zij even langs, zo is ze vorig jaar ook een keer geweest. Zij heeft ons huis dus in de meest erbarmelijke staat gezien… en kon dus het verschil goed merken!

Diner

Het diner was een groot succes. Al bij de pide ging het (haast te) goed en verdween die van de borden zodra ik ‘m had opgediend. Bij de köfte was het voor de meeste moeilijk om niet nog eentje te pakken en om ruimte over te laten voor het hoofdgerecht. En gelukkig, ook van de baklava werden tweede stukjes gepakt – ik wilde echt niet opgescheept zitten met een overdaad aan baklava! We hadden uiteraard restjes over, maar daar hebben wij zelf nog een keer heerlijk van gegeten (dat had ik eerlijk gezegd ook wel gehoopt)!