Ik ben het jaar ‘ziek’ begonnen, met eerst de laatste fase van een griep (= virus), daarna een extreme voorhoofdsholte ontsteking (= bacterie), die weer werd gevolgd door een keelontsteking/verkoudheidscombinatie (= virus). De voorhoofdsholte ontsteking zorgde ervoor dat ik op de ER terecht kwam, waar ik een CT-scan kreeg, omdat men namelijk eerst hersenvliesontsteking vermoedde. Op die CT scan zag men dat al mijn holtes vol zaten, en wel zo erg dat mijn KNO-arts dat nog nooit eerder had gezien.

Weer een CT-scan

Na een behandeling met medicijnen (twee rondes extra zware antibiotica en prednison/sterioden) had mijn KNO-arts daarop weer een CT-scan gepland voor me. Nu dacht ik dat die arts gewoon heel erg makkelijk was met het aanvragen van onderzoeken. Hij schijnt ook nieuw hier te zijn, dus ik dacht dat hij wellicht wat omzet voor het ziekenhuis wilde binnenhalen. Nu maakte het mij niet meer zo uit, ik heb mijn ‘deductible’ (eigen risico) met dat hele ER-avontuur toch al opgemaakt, en zou zo’n scan niet heel duur meer zijn voor me.

Het was nog best interessant. Die eerste keer dat ik in de CT-scan ben geweest heb ik amper meegekregen. Ik zat onder zulke extreme pijnstillers dat ik mij amper bewust was van mijn omgeving, en daarnaast voelde ik me extreem slecht. Toen ik de tweede keer de CT-scan in mocht, was ik dan ook erg verbaasd dat ik de kamer en het apparaat amper herkende. Het apparaat bleek geen buis maar meer een donut te zijn, en ook maakte dat ding, als het eenmaal draait, het geluid van een opstijgend vliegtuig. Heel apart dat ik dat schijnbaar de eerste keer allemaal heb gemist!

Ons ziekenhuis. Ik ben er nu zo vaak geweest dat ik maar eens een foto heb gemaakt (in een sneeuwbui)

De uitslag

Dinsdag een week geleden kreeg ik de uitslag. Daar waar ik verwachtte met vlag en wimpel te slagen voor mijn tweede CT-examen was dat niet bepaald het geval. Schijnbaar zitten al mijn acht holtes nog tot 70% procent vol. De KNO-arts liet me zelf de CT-scan zien op de computer, hetgeen ik interessant vond (ik wilde eigenlijk die scan wel meenemen op USB of zo…). Ik kon goed zien dat die holtes inderdaad niet in orde zijn, mijn arts had die CT-scan dus niet voor niets gevraagd. Nu kunnen mijn holtes dus volzitten met pus (onwaarschijnlijk na zoveel medicijnen), poliepen, of met opgezwollen (want ontstoken) slijmvliezen. Ze kunnen niet zien wat het precies is, dat weten ze pas nadat ze gaan opereren.

Operatie

De KNO-arts vertelde me dat er geen medicinale route meer is – want ik heb al de zwaarste medicijnen gehad. Hij vroeg me allerlei zaken over allergieen en zo (maar die heb ik waaschijnlijk niet, ook nooit gehad ook). De oplossing die hij ziet is een operatie (eigenlijk drie in een), waarbij hij alle acht holtes gaat verwijden, hetzij door middle van het weghalen van de poliepen, of het weghalen van bot danwel kraakbeen onder mijn slijmvliezen. Officieel heet het ‘bilateral sinus surgery, septoplasty and bilateral inferior turbinate oufracture and turbinoplasty’. Zo’n operatie duurt anderhalf uur, en schijnbaar moet ik er wel drie weken voor uittrekken voordat ik weer hersteld ben – tien dagen na de eerste operatie komt namelijk deel 2 en is schijnbaar erg vervelend.

Nou… dat had ik allemaal niet zien aankomen… Ja, ik heb nog steeds last van slijm, en dat heb ik uberhaupt wel vaak en zeker duurt het altijd lang voordat mijn luchtwegen weer helemaal vrij zijn na mijn jaarlijkste keelontsteking… dus op zich kan ik het wel plaatsen… maar een operatie? In mijn neus nota bene… Ik heb er echt een grondige hekel aan als iemand aan mijn neus zit (ik krijg al zo weinig lucht…)!

Hier zitten de holtes – fijn, zo’n poster bij de KNO-arts

Eerst een second opinion

Een groter probleem is de oorzaak. De KNO-arts zei dat het dus waarschijnlijk te maken heeft met ontstoken slijmvliezen. Dat is nou precies een van de kernelementen van mijn chronische aandoening. En hoewel ik de KNO-arts en ook mijn huisarts al heb gevraagd of die twee dingen met elkaar te maken kunnen hebben, kunnenn ze me daar niets over zeggen. Niet zo raar, mijn chronische dingetje is vrij zeldzaam… Toch wil ik eerst op zoek naar een specialist die meer weet van slijmvliezen. Het zou zomaar kunnen dat er een gedeelde oorzaak is die op twee plekken mijn slijmvliezen doet ontsteken. En het kan natuurlijk zijn dat ik dan alsnog een operatie moet, maar ik wil niet zomaar iemand in mijn neus en in mijn voorhoofd hebben prutsen als het niet nodig is. Op naar de volgende arts dus!