Vorige week donderdag was het weer Thanksgiving. Net als de afgelopen twee jaren waren wij uitgenodigd om bij de familie Straley mee te eten. Michiel was helaas nog ziek, die lag in bed, dus die kon niet mee. Ik ben dus alleen gegaan.
Niet met lege handen aankomen
Nu heb ik er een hekel aan om met lege handen aan te komen, zeker als je voor het eten wordt uitgenodigd. Dit jaar had ik bedacht om tompoezen te maken als dessert. Maar ja… dat betekent ‘bakken’ en daar ben ik niet de beste in (daarvoor moet je bij mijn zusje Albertine zijn!), dus dat betekent: proefdraaien. Het weekend voor Thanksgiving hadden wij visiting professor Stefan en zijn vrouw en kinderen te eten, en heb ik alvast tompoezen gemaakt. Het was erg lastig, de vulling kreeg ik niet dik genoeg. Met gelatine erdoor lukte het wel, maar sohee wat een geploeter…
Testrun van tompoezen..
Hoewel de tompoezen voor de testrun uiteindelijk (na veel gemartel) wel lukten, zijn ze voor Thanksgiving echt dramatisch mislukt. De room kreeg ik weer niet stijf, en met de gelatine (poedergelatine dit keer) lukte het ook niet – de room werd klonterig… Kortom, alles de container in, en maar wat back-up Belgische pralines en Nederlandse koekjes meenemen. Want met lege handen aankomen doe ik niet.
Thanksgiving menu!
Uiteraard was er weer heel veel te eten… Kalkoen (uiteraard), stuffing balls (gemaakt door Andy), een bonenschotel, een ovenschotel van zoete aardappelen, mais, een groenteschotel van spruiten, pompoen, ui en granaatappel (lekker, Emma!!), gravy, aardappelpuree, broodjes…. te veel om op te noemen! En dan waren er ook nog drie soorten ‘pie’ als nagerecht. Lekker hoor!!
Thanksgiving bij de familie Straley!
Lekker!! Thanksgiving menu!
Spelletje!
En het was natuurlijk ook gezellig, hoewel we Michiel wel erg misten. Ik kreeg een langverwacht schilderij van Isaiah, Emma’s neefje, die op een soort kunstclub zit waar hij regelmatig schilderijen maakt. Leuk!! Die hang ik op op mijn kantoor!
We hebben ook nog een spelletje Kolonisten van Catan gedaan, met Isaiah, Emma en Munroe (Emma’s vader). Grappig om zo’n spel in het Engels te spelen (het gaat hier om ‘ore’, ‘sheep’, ‘wood’, ‘brick’ en ‘grain’, mocht je het willen weten…). Ik speelde met oranje, en dat voelde zeer passend!
The Settlers of Catan!
Het was dus weer een gezellige Thanksgiving, het wordt zowat een traditie!
Johanna goes USA! 
wat gezellig. en leuk dat wij de mensen kennen bij wie je die dag viert. toevallig dat jij met oranje speelde? dat heeft zo een dubbele betekenis, de kleur van nederland en heeft ook wel wat van het doosje risk van jou, hahaha, ook gewonnen? groetjes uit het koude klooster, aan de grond ongeveer min tien, afgelopen nacht. maar het is tijdelijk de schaatsen kunnen nog in het vet blijven.
Volgens mij speel ik Risk altijd met raas en is daar geen oranje. Oranje kreeg ik uitgedeeld (ze wisten natuurlijk niet dat dat extra power betekent voor ’n Hollander in den vreemde). Ja, ik heb uiteindelijk wel gewonnen, misschien door het oranje leger, maar misschien was dat ook wel omdat ze me lieten winnen hoor!
Om het af te leren nog een x thuis maken he die tompoezen! Vergeet je het nooit weer Haha. Maar er was genoeg te eten zo te zien!
Nou… ik weet het niet hoor… voorlopig heb ik even genoeg gehad van het geklooi met die vulling. Dat laat ik aan de experts over 😉 Overigens snap ik het business model van de HEMA wel. Geen geld voor zo’n ding! 🙂
Leuk spel inderdaad! Onze dankzegging was ook geslaagd. Een nieuw gril apparaat voor kalkoenen op propaan zonder bakvet. Mijn schoonbroer en zijn gezin waren de hele week op bezoek van de westkust. Erg leuk voor mijn zoontjes en hun neefje/nichtje.