Twee jaar geleden, toen mijn pa en ma op bezoek waren, waren de meeste uitjes voor ons ook nieuw. Dit bezoek is dat anders. Op woensdag gingen we naar de Grange Fair – dat hadden wij al twee keer eerder gezien (dat is makkelijker rondleiden!). Op donderdag was het ook weer een uitje ‘op herhaling’ (voor ons dan): Wingfest! Wij waren daar vorig jaar eerder geweest – met de volledige Vijfvinkels familie! Wat was dat gezellig zeg! – en dat moest uiteraard op de agenda!
Wingfest – wat is dat?
Wingfest is een wedstrijd rond het idee ‘Welk restaurant in State College bakt de lekkerste kippenvleugels?” die over zeven weken wordt uitgesmeerd. Zes donderdagavonden voorrondes plus een finaleronde worden er per rond zes restaurants en cateraars uitgenodigd om hun lekkerste kippenvleugels te laten proeven door de bezoekers van het Wingfest. Dat wordt gehouden op Tussey Mountain. Als bezoeker neem je een deken of vouwstoelen mee, haal je kippenvleugels naar keuze en ga je picknicken. Er spelen bandjes, en bij mooi weer is het een fantastische sfeer. Verder zijn er ook wel andere snacks te koop (bijvoorbeeld pierogies en broodjes pulled pork), en is er ook speciaalbier, lemonade, ijs en nog veel meer.
En, wat vonden ze ervan?
Stikgezellig. Er was fijne muziek (een Elton John coverband), het was nog steeds lekker weer, en de kippenvleugels vielen absoluut in de smaak! En daar zaten echt aparte kippenvleugels tussen hoor… Onze favorieten: de Honey BBQ, de Thaise curry, de Plum (echt, een kippenvleugel met pruimensaus, raar, maar errug lekker!) en de Blueberry chicken wing (het kon dus nog gekker: een kippenvleugel met blauwe bessensaus!). De wat meer normale smaken vonden we al snel veel te saai…!
De kabelbaan!
Nu is Tussey Mountain in de winter een ski helling, en ze hebben dus een kabelbaan. En die is tijdens het Wingfest ook open. Michiel en ik zijn met pa de kabelbaan opgeweest om zo de Happy Valley (ma heeft het niet zo op hoogtes) van boven te bekijken. Nu moet je je niet al te veel voorstellen van de skihelling hoor – die mocht van mij wel wat hoger zijn – maar het uitzicht vanuit de kabelbaan was toch erg mooi. Zonsondergang tegenover… muziekje op de achtergrond… lekkere kippenvleugels achter de kiezen… Het kon minder! 🙂
Kabelbaanfilmpje op de website (even doorklikken uit de email, mocht je dit verhaal via email binnengekregen hebben)!!
Kleine aanvulling van Robin: t gek kijken op de selfie zit het hem volgens hem vooral in het dragen van een haarband.
Ik heb ooit zo’n ding gedragen wegens stof in mijn haar en ik werd meteen een bakfietsmoeder genoemd. Kon echt niet zei hij :p
Haha 🙂 Ik heb die haarband in vanwege mijn uitgroei en mijn uitgevallen haar, dan valt ’t allemaal niet zo snel op… Ik ben hier nog geen bakfietsmoeder genoemd hoor… scheelt ook wel dat we hier geen bakfietsen hebben, dus zo snel zie ik dat nog niet gebeuren!
Pingback: En toen waren pa en ma weer weg! | Johanna goes USA!
Pingback: Sneeuwstorm Stella | Johanna goes USA!