Mijn pa en ma zijn op bezoek, en dat zelfs gedurende mijn verjaardag (overigens, ook voor die van Michiel die twee weken later op de agenda staat). Dat is heel erg fijn, je wordt immers maar een keer 34 (au!). Om de boel echter wat af te leiden van dat feit, had ik bedacht om pa en ma mee te nemen op een meerdaags weekend naar de Niagara Falls.
Dat had ik eerder gezien…
Ik was al vaker bij de Niagara Falls geweest, al drie keer zelfs. De eerste keer was vlak voor mijn vijftiende verjaardag (jawel, negentien jaar geleden), toen ik tijdens mijn introductiedagen voorafgaand aan mijn uitwisselingsproject naar Canada eerst naar de Niagara Falls (en Toronto!) ging. Dat was toen een hele indrukwekkende ervaring – compleet met boottocht vlak voor de watervallen langs met de Maid of the Mist in blauwe poncho’s. Met Michiel ben ik naar de Amerikaanse kant van de Niagara Falls geweest toen ik op sollicitatie was voor mijn baan op Penn State. Dat was toen in april 2013 (in april varen de rondvaartboten niet). We zijn toen niet naar de Canadese kant geweest. Begin februari 2014, toen ik net in State College woonde, ben ik daarna nog op een roadtrip geweest naar de Niagara Falls. Heen en weer op een dag, en ook alleen de Amerikaanse kant. Het was die winter toen zo koud dat de watervallen zelfs voor een deel bevroren waren – dat gebeurt haast nooit.
Amerikaanse of Canadese kant?
Omdat ik wist dat de watervallen vanaf de Canadese kant veel mooier te bekijken zijn, besloot ik om een hotel aan de Canadese kant te boeken. Je kijkt dan immers naar de Amerikaanse kant. Aan de Amerikaanse kant zijn veel minder storende casino’s en hotels met neonreclame te zien dan aan de Canadese kant. Aan de Amerikaanse kant zit een eiland in de Niagara River (Goat Island – geiteneiland) waar een heel mooi natuurlijk state park zit. Vind ik toch wat leuker om tegenaan te kijken dat het schreeuwerige Clifton Hill aan de Canadese kant (maar dat is persoonlijk). Daarnaast, je kunt de watervallen veel beter zien als je er van een afstandje naar kijkt (Canadese kant), en niet recht naast (Amerikaanse kant). Alhoewel – het leukste is natuurlijk om het allebei te doen!
Grensovergang naar Canada
En zo gingen we dus de grens over naar Canada. Op die manier heeft ma ook weer een extra land gezien (en mijn pa volgens mij ook, want die is volgens mij gek genoeg nog niet eerder in Canada geweest! Opmerkelijk!). Bij de grens was het wel een belevenis om als green card houders de grens over te gaan. Wij hadden natuurlijk onze Nederlandse paspoorten ook wel meegenomen, maar die hadden we volgens mij strikt genomen niet nodig – het leek erop of onze green card voldoende was, en makkelijker voor de douane beambte. De naam van mijn moeder (ze heet officieel ‘Idigje’, roepnaam Ida) riep wel vragen op: “How do I pronounce that ‘ee-dit-ja’?” Gelukkig is ‘Johanna’ een stuk makkelijker, en bij Michiel gaan ze al snel uit van ‘Michael’. We konden bij de grens gewoon in de auto blijven zitten, en het duurde inclusief wachtrij maar een kwartiertje of zo. Helemaal geen moeite, dus!
De belevenis
De Niagara Falls zijn indrukwekkend, absoluut. Daar komt me toch een bak water naar beneden… Het is ook echt wel heel erg indrukwekkend om met de boot dichtbij de watervallen te varen. Klein toeristisch wetenswaardigheidje: in tegenstelling tot 19 jaar geleden, vaart The Maid of the Mist (blauwe poncho’s) nu aan de Amerikaanse kant. Aan de Canades kant vaart nu The Hornblower (met rode poncho’s). Nadat we de watervallen van een afstandje hebben bekeken, gingen we de boot op voor een up-close-and-wet experience.
Het is overigens aan te raden om van te voren online kaartjes te kopen – die zijn geldig voor de hele dag – dat scheelt je een keer in de rij staan. Ik wist dat je er erg nat van kan worden, dus ik had iedereen al verteld om vooral slippers mee te nemen. Nu was het op 26 augustus 2016 heel erg warm, boven de 30 graden zelfs, en was die waterval-douche voor ons een welkome verfrissing!
En hoe was de ervaring? In dit geval zeggen beelden meer dan woorden, dus ik laat de foto’s en het filmpje spreken…
Die avond zijn we ook weer naar de watervallen gegaan. Reden? Een vuurwerkshow die recht boven de Niagara Falls werd afgestoken. Helemaal geweldig! En dat op je verjaardag 🙂 Nog een filmpje!
Hoteltip!
Nog een toeristische tip: we hebben overnacht in het net gerenoveerde Cadillac Motel – op loopafstand van de watervallen, met een superleuk heel erg Amerikaans design, hartstikke netjes, en niet te duur. Het motel zit op loopafstand van Clifton Hill – maar wel buiten gehoorafstand, en dat is belangrijk in dit geval!
hallo luitjes leuk dat om te zien waren wij ook toen we canada en amerika bezochten en leuk om te zien dat jullie zo genieten en johanna nog gefeliciteerd geniet nog van de dagen dat pa en ma bij jullie zijn groetjes roelof en marrie
Wat geweldig mooi !!!!!!
He daar was ik ook!
Waar heb jij Robin toen gelaten dan?
Die was er ook bij hoor… ik heb foto’s gezien!
Pingback: Niagara on the Lake en het Lantern Fest in Erie on the Lake | Johanna goes USA!
Pingback: Punxsutawney Phil! | Johanna goes USA!