Het is al een paar weken geleden, maar ik zal het toch nog even melden: ik heb een mountainbike gekocht. En ik heb er inmiddels al vaak genoeg op gefietst om te zeggen dat dat geen miskoop was (hoeft dus niet in het sportmuseum, familie Slot..). Reden: in verband met mijn gescheurde en ontstoken quadriceps pees van een half jaar geleden, en de meer recente hamstringblessure is het verstandig om meer te fietsen en zo mijn benen te trainen. De boel is inmiddels genoeg hersteld om te gaan fietsen, bijvoorbeeld naar school en weer terug. Nu had ik hier al wel een fiets, maar dat is een zware Nederlandse transportfiets – en die krijg ik amper de bult op. Dat ding is veel te zwaar en heeft veel te weinig versnellingen. Er is dus een nieuwe mountainbike bij de collectie gekomen!
Rondom State College
De route tussen huis en school is mooi, maar erg heuvelig, en zeker op de terugweg best uitdagend. Maar er is meer: ook buiten State College kun je prachtig fietsen (als je eenmaal de juiste fiets hebt, dus, niet de Nederlandse transportfiets). Michiel weet dit al, en doet dit al twee jaar, en ik ben nu dus ook een paar keer meegegaan. Weliswaar op ‘makkelijke’ rondjes, die een stuk korter (30 tot 40 km in plaats van 100 kilometer) en een stuk minder steil zijn (maar nog steeds heuvelig hoor, op bepaalde stukken), en ook met gravel – en afgelopen weekend zelfs op een mountainbike pad (dat naar mijn mening eigenlijk geen ‘pad’ mocht heten). Mijn benen houden het prima, mijn handen zijn een ander verhaal (dat vertel ik later nog wel een keer), en ik krijg er ook wel een zere kont van op langere stukken, maar over het algemeen gaat het me goed af. Ik ga natuurlijk lang niet zo snel als Michiel kan, voor hem is het dan ook meer een ‘uitrustrondje’ op zijn off-days…. verschil moet er zijn.
Beesten! Vogels! Boerenschuren!
Ik laat Michiel ook gewoon wachten onderweg. Er gaat haast geen fietsrondje voorbij dat we geen herten zien, bijvoorbeeld. Ik stop dan gewoon, en maak foto’s (ik heb de camera soms mee). Of ik zie een ‘nieuwe’ vogel – die vanwege de andere omgeving (veld in plaats van bos) niet regelmatig bij ons in de achtertuin zitten. En ik geniet van het uitzicht onderweg, vol boerenschuren. Heel eerlijk – het was de afgelopen maanden hier ook prachtig mooi weer, en de natuur staat vol in bloei, en dan is in de natuur fietsen rondom State College ook erg mooi, en helemaal geen straf!
Op zo’n manier is fietsen is hartstikke leuk!
Een fietsbroeken helpt tegen zadelpijn…
Klopt, Tineke! Ik heb inmiddels zo’n fietsbroek gekocht met zo’n dik zeemstuk erin. Het voelt net alsof ik in een luier rondloop als ik ‘m aan heb, maar het helpt wel! En ik moet natuurlijk nog wat ‘eelt kweken’! 🙂
Pingback: Oh oh! Beer op de weg!!! :-) | Johanna goes USA!