Op de 4^th of July wordt in Amerika de onafhankelijkheid van Engeland gevierd (we noemen het de ‘Amexit’ na de Brexit stemming van laatst…). In de praktijk is het een dag met veel eten en drinken en vuurwerk. Afgelopen jaar waren wij in Nederland – want Klaas en Linda trouwden die dag: “that’s one way to get rid of your independence!” hoorden wij menigeen zeggen. Het jaar daarvoor was ik – nog alleen – in State College. Daar heb ik toen een heel erg groot vuurwerkspektakel gezien. State College heeft gek genoeg een van de grootste vuurwerkshows van Amerika, een ook nog eens gecoordineerd op muziek. Dit jaar verregende de vuurwerkshow in State College echter jammerlijk – we hebben dus weinig gemist door in Minnetonka te zijn.

Waterskieën op Lake Minnetonka

Naast de Bob Barker heeft de familie Newberry nog een kleinere speedboot die erg geschikt is om te waterskieën. Peter doet dat regelmatig, en kan dat dus ook goed. Dat leek ons wel leuk om te proberen. Nu is waterskieën net zoiets als sneeuwskieën – je kunt dat het beste jong leren. De verwachting was dat het waterskieën waarschijnlijk 1) niet zou gaan lukken, 2) heel veel spierpijn zou gaan opleveren. En inderdaad, sohee, wat is dat lastig… Het is erg moeilijk om vanuit stilstand (nou ja, drijfstand) de ‘ruk’ aan het handvat (handgreep?) die aan het touw vastzit te kunnen absorberen, je waterski’s rechtop te houden, en dan op een gegeven moment omhoog te komen om zo op het water te gaan staan.

Peter is een professional!

Michiel is het gelukt… Wat enorm fantastisch geweldig goed is. Eerst een paar seconden, daarna wat langer, daarna zelfs een dikke anderhalve minuut – en toen liet ie maar los (hij had ‘t langer kunnen volhouden – als je eenmaal staat is het niet zo moeilijk meer). De volgende keer ging zelfs Michiel uit de ‘wake’ (golf) en bleef ie ook daar recht. Heel, heel knap.

Michiel aan het waterskieen!

En het filmpje (even doorklikken indien nodig):

Bij Emma ging het niet zo goed, die kwam eigenlijk niet in de goede houding om de ski’s bij het wegvaren rechtop te houden – is ook lastig, die ski’s zijn lang en best zwaar in het water, en zij heeft ook niet de ervaring van het sneeuwskieën die voor dat onderdeel toch wel handig is.

Emma is eigenlijk te klein voor het reddingsvest

Bij mij ging het nog minder. Ja, okee, ik kwam ‘bijna’ rechtop, maar heb daarbij wel mijn hamstring flink gescheurd (gloeiende @#^^*#$!@#$, wat doet dat ontzettend veel pijn!). Ik kon later die dag (en de dagen erna…) amper lopen. Weer een blessure, hoera… Aan mijn rechterbovenbeen dit keer – die had ik ook nog niet gehad… (ik realiseer me dat ik niet heb verteld dat ik na het kanoën ook een deels verlamde linkeronderarm heb opgelopen… Is inmiddels weer in bedrijf, dankzij de chiropractor.) Nu ik dit schrijf zijn we vier dagen verder en kan ik mijn been nog steeds niet gewoon gebruiken en loop ik nog steeds langzamer en is gaan zitten een uitdaging. Het herstel kan heel lang duren. Maar he, ik heb het wel geprobeerd, en lekker in het water gelegen 🙂

Dit was voor de hamstringblessure… hier lach ik nog

Gezelligheid!

Na het waterskieën was het op een gegeven moment ‘beer o’clock’ en kwam het eerste biertje tevoorschijn, met het door Emma meegebrachte Cards Against Humanity (de ‘Humanity hates Trump’ en ‘America hates Hillary too’ versie – in het kader van de Amerikaanse verkiezingen). Gezelligheid en hilariteit!

4th of July Surly biertje!

Daarna kwamen Peter’s broer Chris met Ashley en hun dochters Georgia en Sacha en Peter’s zus Sarah en haar man Mark met hun (stief)zoon Gabe en hun dochter Althia – die we allemaal tijdens de kerst al eerder hadden ontmoet. Peter’s moeder Susan zorgde voor het eten – geweldig (Peter had ook zijn cheesedip gemaakt), en Peter’s vader Tom zorgde voor de cocktails. Het was allemaal erg geslaagd, erg lekker en erg gezellig. ‘s Middags werd er nog gezwommen in het meer, gebruikmakend van de grote blauwe Lily Pad (een grote foammat waar je zelfs op kunt staan en lopen). Ik zat aan de kant – want hamstringblessure… Aan het begin van de avond kwam ook de jetski nog tevoorschijn en deden Chris en Peter nog een rondje met Georgia en Sacha – wat natuurlijk hartstikke leuk is voor die meiden 🙂

Zwemmen in Lake Minnetonka

‘s Avonds begon het vuurwerk op verschillende plaatsen rond het meer. Dat konden we mooi zien vanuit de achtertuin. Ik was helemaal ingesprayed met anti-mug, want aan zo’n meer stikt het natuurlijk van de muggen (en ja, ook Amerikaanse muggen weten mij goed te vinden). Rond de firepit was het goed vol te houden en viel het uiteindelijk mee hoe vaak ik gestoken ben. De honden – Honey en Marina – hadden het minder breed: vooral Honey trok het vuurwerk slecht en was helemaal weggekropen rond het toilet in de wc… Het vuurwerk was prachtig.

4th of July vuurwerk aan de overkant van het meer

Een mooi einde aan een mooie dag.