Het is alweer een tijdje geleden dat ik vogelfoto’s heb laten zien. Maar ik heb weer wat nieuws! Zowel hele mooie foto’s van vogels die ik eerder heb gezien, en ook – en daar word ik zelf heel blij van – een foto van een vogel die ik nog nooit eerder zag in State College! Eerst de nieuwe exemplaren!

Nog niet eerder gezien…

Een vogel die ik wel eens eerder heb gezien maar nog nooit goed op de foto heb gehad is deze: de ‘Tufted Titmouse’ (een soort kuifmees). Die vogels komen vaak in paren of kleine groepjes, zijn razendsnel en blijven niet goed stilzitten. Laatst had ik een nog steeds niet ideale situatie maar ik heb ‘m tenminste op beeld (en iets is beter dan niets). En zo kan ik ‘m tenminste identificeren.

En dan deze. Dit is een hele bijzondere vogel: de Cedar Waxwing. Een kuif, een soort mascarastreep met witte randjes rond de ogen, een bruin-grijze rug en borst, een gele buik, en aan het einde van de grijze vleugels een een rode rand met zwarte accenten. Toen ik in Austin, Texas woonde, heb ik een paar keer een hele zwerm van honderden van deze Cedar Waxwings tegelijk gezien – die kwamen allemaal tegelijkertijd besjes eten van de bomen die naast mijn huis stonden. Daar heb ik overigens ook hele mooie foto’s van gemaakt destijds (waarschijnlijk mijn mooiste vogelfoto ooit).

En laatst zag ik precies die vogel laatst buiten zitten, hij zag in een spar te ‘eten’ van een homp sneeuw, naast twee Red Robins. Het was zo’n moment dat ik mijn camera al klaar had liggen (dat gebeurt vaker).. En nee, de foto is niet helemaal scherp, en ja, ik had liever dat de twee Red Robins die ook op de foto staan wat anders zouden zitten, maar de Cedar Waxwing is wel goed te zien. Klik-klik – en toen was de vogel weer gevlogen (en ik heb ‘m niet meer teruggezien). Gelukkig hebben we de beelden nog… Mooi ding he? Ik word daar toch echt blij van!

Wel eerder gezien

Uiteraard weer een specht. Dit keer wel heel erg goed gelukt. De Downey specht. Klein maar fijn, een erg drukke vogel die vooral voor heel wat bewogen foto’s zorgt omdat ie z’n kop nogal heen en weer hamert:

Dan nog een mooie geposeerde foto van de Red Robin (is wat beter dan de ‘kontenfoto’ dan die met de Cedar Waxwing hierboven), in de sneeuw:

Dan nog een roofvogel. Weer zo’n actie waarbij ik de vogel letterlijk twee seconden in de achtertuin had. Relatief ver weg, dat ook nog eens. Dat gaat dan zo: ‘KLIK’, de vogel is inmiddels gevlogen, ik zie dat mijn compositie en licht en focus etc. allemaal niet optimaal zijn, er zitten allemaal takjes in de weg (ik had geen tijd om te snoeien of ergens anders te gaan staan), maar de vogel is wel vastgelegd. Het is dezelfde soort roofvogel die wij eerder in de achtertuin hadden. En in dit geval is het heel duidelijk dat het een Red-tailed Hawk is – de rode staart is heel goed te zien:

En om het overzicht af te sluiten (en om jullie toch te laten zien dat ik wel scherpe vogelfoto’s kan maken): een  beeld van de Northern Cardinal. Mooi rood!