Toen ik het voor de eerste keer zag, dacht ik ‘dat ziet er vrolijk uit’, ‘maar dat is raar, dat is fruit!’ – ik heb het over ‘Edible Arrangements’ (eetbare boeketten). Het is zo’n rare Amerikaanse uitvinding dat ik aan mijn eigen marketinginzichten twijfel… want dit kan toch helemaal niet werken?

Wat zijn Edible Arrangements?

Dat zijn ‘boeketten’ gemaakt van een soort fruitspiesjes, waarbij dan bloemen- en blaadjesvormen zijn gebruikt om bijvoorbeeld uit een ananas of meloen te duwen en aan een prikker te duwen. Samen met heel veel van die prikkers heb je dan een boeket. Plemp die in een vaas of een emmer, strik erom, en je hebt een mooi cadeau voor moederdag, vaderdag, een verjaardag… of wat anders. Online besteld, en het komt aan de deur bezorgd.

En wat populair zijn die dingen! Het concept is een franchisebedrijf en is voornamelijk actief in Amerika met meer dan 1000 winkels, maar ze zitten ook in Canada, het Midden Oosten en zelfs in China en India. Ze zitten zelfs in State College, tot mijn grote verbazing. Dat kan toch niet uit, dacht ik?

Een startersboeket, voor 50 dollar

Een analyse

Product: Het is fruit, dat is gezond, en dat is natuurlijk goed voor iedereen. Aantekening: je kunt niet alle fruit gebruiken: gesneden appels en peren worden razendsnel bruin. Ze gebruiken eigenlijk alleen aardbeien, druiven, kiwi’s, ananas, cantaloupe meloen en ‘honeydew’ meloen (ook lekker). Het fruit is echt wel van goede kwaliteit (in het seizoen dan he).

Prijs: het is niet goedkoop: het kleinste “boeket” (zeg maar, een halve ananas, een bakje aardbeien en een halve meloen) kost zo’n 40 dollar (plus tax en bezorging). Niet te geloven. Kostprijs van het fruit, de stokjes en de emmer: misschien 6 dollar. Ik heb emmers gezien van 700 dollar! Er zit natuurlijk wel heel wat werk in, maar toch. Wat een marge…

Productieproces: Nu zou je ook kunnen twijfelen aan de hygiene. Maar al die fruitboeketten worden vast gemaakt door mensen die hun handen wassen (de regels in Amerika zijn streng). En op zich, buffetten waar broodjes en koekjes en salade liggen komen daar ook niet vanzelf.

Productieproces: Een ander issue is het afval. Een bloemsteker in een ananas duwen is leuk, maar je eet dan toch niet de hele ananas op. Zelfde geldt voor watermeloen en cantaloupe… je houdt afval over. En dat is zonde.

Gemak: Je hoeft de ananas niet meer te slachten, de meloen is al gesneden, je hoeft geen aardbeien meer te wassen en het kroontje is eraf, dus het is ‘ready to eat’. Dat heet gemak, en dat is oh zo belangrijk in Amerika. Aan de andere kant: zo’n emmer met fruitprikkers zet je niet zo makkelijk in de koelkast. En wie eet er nu drie kilo fruit in een keer op? Dat is dus niet heel handig.

Een grotere emmer. Maar liefst 600 dollar. Heb je wel in chocolade gedoopt fruit erbij, op een stokje!

Algemeen oordeel

Een fruitboeket werkt vast heel goed op een kantoor als een bedankje in plaats van een bos bloemen (veel mensen, het fruit zit op een stokje en is dus makkelijk mee te nemen, het ziet er leuk uit, is gezond), maar voor thuis is het te duur, en er is te veel afval.

Hoe dan ook – kom je een keertje langs, en je wilt fruit, dan neem ik je graag een keer mee naar een lokale boerderij of de supermarkt, ik prik met liefde zelf een fruitspies in elkaar indien gewenst, maar zo’n Edible Arrangement krijg je niet. Gekkigheid.