Ik kwam de website via een Facebook bericht tegen: Stuff Dutch People Like. Het is een Engelstalig blog (met Facebookpagina), geschreven door een Canadese die naar Nederland is verhuisd en in Amsterdam woont. Het blog is georganiseerd rondom ‘dingen die Nederlanders leuk vinden’ oftewel, Stuff Dutch People Like. Ik vond dat blog erg vermakelijk, en zeer informatief bovendien.
Nu is dat blog uitgegeven in boekvorm. De blogposts staat in het boek, maar ook een aantal veelal hilarische reacties die de auteur (Colleen Geske) heeft gekregen. Echt, totaal lachen! Ik heb het boek een tijdje geleden besteld, en vandaag kreeg ik het binnen. Ik had echt moeite om het weg te leggen, het is echt supergrappig. 50 hoofdstukken, elk over een typisch ‘Dutch’ dingetje. Magistraal.
Doelgroep
Wie is nu eigenlijk de doelgroep van zo’n boek? Zoals Peter (van de Trivia) me al zei “Don’t you already know what stuff Dutch people like?”. Het blog/boek was initieel ook geschreven voor buitenlanders die in Nederland komen werken en wonen, en die dus collega’s krijgen met voor hun rare gewoontes. En het blog was bedoeld voor buitenlanders die een Nederlandse partner hebben en dus te maken krijgen met typisch Nederlandse gedragingen. Allemaal op een lollige (en toch respectvolle) manier gebracht.
De auteur kreeg echter ook veel lezers onder Nederlanders (hetzij in Nederland, hetzij in het buitenland). En daar hoor ik ook bij… Het is goed voor de bewustwording als Nederlander die in het buitenland woont, dat sommige gewoontes niet helemaal alledaags zijn buiten Nederland.
Ik leer er van
Van een hoop dingen wist ik wel dat het typisch Nederlands is. Omdat het gewoon zo is: wij zijn gek op oranje, als zo’n beetje enig land ter wereld eten we drop, we hebben zoiets racistisch als Zwarte Piet, en het woord ‘gezellig’ is er alleen maar in het Nederlands. Maar ook zijn er dingen waarvan ik me echt niet bewust was dat ze Nederlands zijn – dat moet je echt door een buitenlander verteld worden.
Nieuwe dingen waarvan ik ECHT niet wist dat ze ‘typisch Nederlands’ zijn:
- “Gefeliciteerd” zeggen tegen iemand op zijn of haar verjaardag (“congratulations”). Amerikanen hier snappen niet helemaal wat de prestatie is die je hebt geleverd.
- Andere mensen ook feliciteren op een verjaardag. Dat is helemaal vreemd hier in Amerika. Terwijl het voor ons zo normaal is om ook partner, ouders, broers/zussen etc. even te feliciteren.
- Zelf voor de taart zorgen. Dat was echt een verrassing – wie anders zou er voor de taart moeten zorgen? Maar echt, ik heb het gezien, dat doen vrienden voor je. Daar waar wij in Nederland trakteren, wat al op de basisschool begint, is het hier andersom. Met mijn verjaardag nodig ik mensen uit om ergens te gaan eten, en aan het eind van de avond hoef ik niet te betalen maar wordt mijn eten door mijn gasten betaald. Het is maar dat je het weet!
- Het concept van de verjaardagskalender (typisch op de WC, in mijn geval op kantoor). Dit is echt ongehoord in Amerika. Geen jaren of dagen er op, kan dus jaren mee… En het is NOT DONE om je eigen naam op de kalender te zetten (ja duh…), maar voor de doorsnee buitenlander is dat niet te begrijpen.
En dat zijn alleen nog maar dingen omtrent verjaardagen! Gelukkig heb ik nog even tijd tot 26 augustus!
En in de categorie ‘Goed om me daar nog even op te wijzen’
… dat wij in Nederland heel erg direct zijn. En dat dat in Nederland vrij goed gaat in de onderlinge omgang, maar hier in Amerika niet altijd. Nu werk ik in de academische wereld, en daar is directe kritiek vrij normaal (hoe komt onderzoek anders verder?), en daarnaast zit ik met meerdere culturen in mijn afdeling. Naast nog een Nederlander (Eelco) hebben we een Oostenrijker en een handvol Indiers (die ook relatief direct zijn), en Chinezen. En die kunnen allemaal tegen een stootje. Maar mijn arme, Amerikaanse studenten hebben er echt even aan moeten wennen dat deze professor echt zegt dat iets niet klopt als er iets niet klopt!
goedemorgen, mooi verhaal weer, deze keer weer erg leerzaam vooral als men over een week of wat jarig is[ albertine leest het blog ook] haha.
gewoontes in nederland zijn inderdaad soms raar net als sommige woorden, zeg maar eens smeerkaas tegen een klein kind, wat moet die dan denken.
is het ook winderig geweest bij jou of zijn er geen erge stormen in penn state?
liefs van deze kant
Grappig om te lezen dat de dingen die wij echt heel normaal vinden, bij jullie eigenlijk vreemd zijn.
Toch best makkelijk dat anderen de taart voor je meenemen als je jarig bent!
ben je begonnen met nummer 1? de fiets, in jou geval sneeuw of geen sneeuw, haha
Absoluut ben ik begonnen met nummer 1, bicycles! Nog steeds word ik elke week aangesproken vanwege mijn Nederlandse fiets… en ja, weer of geen weer, ik volhard en ik fiets!
Wat grappig om te lezen zeg! En wat je moeder schrijft, smeerkaas aan kinderen uitleggen. Echt heel maf inderdaad….