Het volgende bericht is er eentje uit de categorie ‘academisch geneuzel’, maar toch belangrijk genoeg om niet over te slaan in dit blog… want ik was er wel een hele week blij van.

Mijn eerste citatie!

Het gebeurde een week of twee geleden: ik liep met een net afgedrukt artikel uit het Journal of Marketing door de gang, al lezend… Voor wie het weten wil: het was een ‘just accepted’ artikel over ideewedstrijden – voor mij dus superrelevant – en ook nog eens door Olivier Toubia van Columbia University uit New York, niet de minste dus. En wat ziet mijn oog… in de allereerste paragraaf werd mijn working paper over ideewedstrijden geciteerd! Ik stopte even met lopen om te kijken of ik het wel goed zag… Jazeker, Olivier Toubia (!) had mijn project geciteerd!! Hoe ontzettend gaaf is dat!!

De relevantie van citaties

Wat betekent dat? In het kort – het betekent dat je onderzoek er toe doet, dat er op verder is gebouwd (in mijn geval, gelukkig was het geen citatie in de zin van “die-en-die doen het zo, dat is fout, en dus doen wij het zo” of “die-en-die hebben dit gemist, maar wij kijken daar wel naar”). Nee, dit was een hele mooie citatie. Het is, kort gezegd, een indicatie dat ik wat heb bijgedragen aan de wetenschap. Ole!

En ook nog eens in het Journal of Marketing, mijn liefste academisch tijdschrift, waar ik dat nu-nog-working paper ook binnenkort naartoe wil sturen. Als je dan al in datzelfde tijdschrift geciteerd staat, kan dat sowieso geen kwaad. En degene die me citeert is ook geen onbekende, dat is een hele productieve, en ook hele aardige onderzoeker (je begrijpt, die kan bij mij niets meer verkeerd doen, voorlopig!).

Dat je geciteerd wordt is niet vanzelfsprekend. De grote meerderheid van de academische artikelen wordt nooit geciteerd – daarbij aangetekend is wel dat een artikel in een beter aangeschreven tijdschrift wel vaker geciteerd wordt. Een bepaalde kwaliteitsindicator voor onderzoekers is dan ook het aantal artikelen H dat ook elk ook H citaties heeft. Heb je dus bijvoorbeeld 6 artikelen geschreven die elk minstens 6 citaties hebben, dan is je H-index 6. Heb je 12 artikelen geschreven, maar hebben ze allemaal maar 2 of 3 citaties? Dan is je H-index 3. Kwaliteit gaat dus voor kwantiteit.

En ja, je moet ergens beginnen met je H-index. Geciteerd worden voordat ik uberhaupt mijn paper gepubliceerd heb, is daarmee erg fijn!

Michiel’s reactie

Natuurlijk was ik superblij en liep ik meteen bij een collega binnen, die me uiteraard feliciteerde. En toen belde ik ook Michiel. Die had ‘m alleen niet meteen door… “Wat? Heb je je eerste bekeuring?” Een ‘citation’ is hier namelijk ook een bekeuring, in het Engels… Nee, nee, een citatie, een referentie… ik sta in de referentielijst van iemand anders… “Oh… zeg dat dan…”.

Zie je, academisch geneuzel. Maar wel leuk academisch geneuzel. En aangezien we al zoveel negatieve dingen over ons heen krijgen in reviews waarbij zoveel dingen worden afgekraakt, denk ik ‘vier je successen!’. Ook al is het maar een enkele citatie. Maar toevallig wel mijn eerste!