… dat netwerken. Want dat is zo ongeveer waar zo’n academische onderzoeksconferentie over gaat. Voor diegenen die niet zo goed weten hoe het er op zo’n conferentie aan toe gaat, heb ik hier een paar belangrijke onderdelen uitgelicht.

Sessies met presentaties

Een tijdje geleden was ik namelijk op een academische conferentie. In Orlando, Florida (en ja, ik heb mijn kans gehad om ook meteen even Disney World te bekijken…).

Op zo’n conferentie zijn de belangrijkste programmaonderdeel de sessies met wetenschappelijke presentaties. Typisch duurt zo’n sessie anderhalf uur, en zijn er vijf op een dag (met pauzes tussen de sessies). Binnen een sessie worden er vaak 4 presentaties gepland van 4 verschillende sprekers over hun onderzoeken. Dan houd je dus typisch 20 minuten over per presentatie – en daar moeten nog eventuele vragen van af. Dat is dus behoorlijk kort.

Waarom zou je naar die sessies gaan? Nou… om te horen waar mensen in jouw werkveld tegenwoordig mee bezig zijn. Of gewoon om een goed verhaal te horen (van Grote Namen in de academische wereld). Soms zijn die sessies heel erg interessant en is er machtig veel publiek – en soms heb je juist heel weinig publiek en sta je maar met vijf man in een ruimte. Het varieert heel erg…

En zo ziet zo’n sessie er dan uit (als het een volle bak is)

Zelf heb ik ook mijn onderzoek gepresenteerd in zo’n sessie. Ik was best zenuwachtig omdat dit de eerste keer is dat ik dit – nieuwe! – onderzoek presenteerde, en het onderzoek in kwestie heeft ook nog eens een methodologie waar ik niet helemaal thuis in ben… En het is een project met mijn PhD student. Allemaal extra spannend dus. Des te blijer was ik met de feedback die ik naderhand kreeg: een aantal bekenden kwamen op me af met feedback op het onderwerp en op de aanpak, en dat was zonder uitzondering heel erg positief!

Ik had overigens ook een primeur: mijn presentatie was gepland in een sessie met Stefan, mijn promoter. Dat hadden we zelf zo geregeld (een zogeheten ‘special session’), maar toen ik zo na Stefan aan de beurt was, viel me het wel op… Zo na je eigen promoter je onderzoek (eerste onderzoek zonder die promoter) te presenteren vond ik best spannend!

De koffiepauzes, borrels, en recepties…

Heel belangrijk, misschien nog wel veel belangrijker dan die sessies eigenlijk, zijn de netwerkmogelijkheden. In het programma zijn veel pauzes ingepland, en dat is belangrijk, want zovaak heb je niet de mogelijkheid om met veel andere marketingonderzoekers tegelijk te praten. Op zo’n conferentie lopen allemaal onderzoekers van marketing (strategy, in dit geval) rond, en dat zijn allemaal potentiele co-auteurs, reviewers, en toekomstige collega’s. Nu is Penn State op zoek naar nieuwe collega’s (op het gebied van strategische marketing), en moest ik dus beroepsmatig netwerken. Helemaal niet lastig, want ik vind dat ‘netwerken’ erg gezellig 🙂 Kortom, de koffiepauzes, borrels, en recepties op zo’n conferentie hebben ook een doel.

Het gaf me ook weer gelegenheid om bij te kletsen met Raji (co-auteur), Hari en Raj (ex-collega’s van Penn State), Michel (ex-collega van Tilburg), Meike (mijn rood-nu-zelfs-roze harige conference buddy), Christian (ook zo’n conference buddy), en vele, vele anderen. En ik heb weer nieuwe mensen leren kennen – daar is zo’n conferentie ook heel goed voor.

Ik luister aandachtig… (het was niet zo’n vrolijk verhaal geloof ik!) (Ongevraagde foto van de conferentie-fotograaf)

En: tijd voor wat ontspanning

En dan is er nog de ontspanning achteraf. Ik had eigenlijk gepland om wat langer in het conferentiehotel te blijven om samen te werken met een co-auteur die ook naar de conferentie zou gaan. Voor haar ging dat niet door, maar toen had ik al wel mijn vliegtickets geboekt. Resultaat: ineens vrije tijd in mijn agenda! Nu was ik niet de enige met dat ‘probleem’… Christian had dat ook. En dus hadden wij ineens de tijd om heerlijk in de zon bij het luxe zwembad te zitten (ondertussen druk ons onderzoek besprekend… en over en weer tips uitwisselen over onze projecten… we blijven wel een klein beetje nerds natuurlijk).

Het zwembad bij het conferentiehotel

Alles bij elkaar: ik heb een zeer intensieve maar zeer vruchtbare conferentie achter de rug. Met goede feedback op mijn onderzoek, veel tips mogen ontvangen ‘on the side’ over compleet andere zaken (thanks everybody), ik ben weer ‘bij’ op sociaal gebied, en ik heb even heerlijk een uurtje of drie mogen relaxen. Wat heb ik toch een zwaar leven… 🙂

’s Avonds even ontspannen bij het meer…