Afgelopen weekend waren wij uitgenodigd op een Amerikaanse bruiloft, in Oklahoma City (daarover later nog een verslag, uiteraard). In de voorbereiding daarvan kregen wij een save-the-date kaart, en een uitnodiging. Daarna kregen wij ook een email omtrent de ‘gift registry’. Dat riep bij ons nogal wat vragen op….

Wat is een gift registry?

Voor Amerikaanse bruiloften (en ook geboortes) is het in Amerika normaal om een gift registry te regelen bij een website als Amazon of een winkel als Macy’s (warenhuis). Dat is een soort verlanglijst van dingen die je als aanstaand echtpaar graag wilt hebben. Je krijgt dan een lijst van (bijvoorbeeld) ‘Wijnglazen van merk XXX, echtpaar wil er graag 12, er zijn er al 4 gereserveerd’. Het idee erachter is dat gasten geen dubbele cadeaus geven, en dat de gasten iets kunnen kiezen dat het echtpaar graag wil hebben, zonder dat ze daar allemaal bij het echtpaar om hoeven te vragen.

De meeste Amerikanen trouwen typisch wat vroeger dan de meeste Nederlanders (en, ze trouwen tenminste, ik heb sterk het idee dat dat over het algemeen wat minder het geval is in Nederland). Nederlanders wonen vaak ook al jaaaaaren samen voordat ze trouwen (dat is in Amerika over het algemeen wat minder geaccepteerd dan in Nederland, hoewel er hier veel variatie in zit). Een consequentie is dat veel Amerikanen gewoon nog traditioneel om uitzet kunnen vragen bij hun bruiloft.

Onze vragen… 

Je krijgt dus een email met een link naar de ‘Gift registry’ van in dit geval Chris en Christy (vrienden van ons), met daarop dingen als wijnglazen, borden, een ‘gravy boat’ (een sauciere…), een taartenstandaard, een kaasplankje… So far, so good. En toen begonnen onze vragen. Gelukkig komen onze Amerikaanse vrienden ons redden in dat soort situaties en helpen ons uit de brand:

Hoeveel geef je eigenlijk uit? 

Ogenschijnlijk een simpele vraag, maar in dit geval moesten wij ook nog vliegtickets van State College naar Oklahoma voor Michiel en mij betalen, en een hotel in Oklahoma (voor meerdere nachten ook nog). Dan gaan de kosten toch al snel richting de 1000 dollar (en daarbij moet je ook nog de tijd rekenen dat je niet aan het werk kan omdat je aan het reizen bent). Wij hebben besloten om rond de 100 dollar voor ons beide uit te trekken voor onze cadeauselectie.

Moet je je aan gift registry houden? 

Nee, dat hoeft niet per se. Je kunt bijvoorbeeld ook geld geven, maar het is niet heel erg gebruikelijk in Amerika om dat te doen. Het is wel het makkelijkst natuurlijk om je gewoon aan de gift registry te houden en daar wat van te kiezen.

Overigens, ook mensen die wel een uitnodiging krijgen maar niet naar de bruiloft komen, kopen vaak ook een cadeau van de gift registry. Want niet een cadeau kopen is eigenlijk ‘not done’. Er zijn waarschijnlijk een hoop mensen die balen als een stekker als ze een uitnodiging voor een trouwerij krijgen. Zelfs als ze niet gaan, kost het ze geld…

Weet het bruidspaar wat je hebt gekocht?

Als je in Nederland geld geeft in een blanco envelop, is het redelijk anoniem. Bij gift registries is het in de regel bekend wie wat gegeven heeft (je kunt er als gast ook voor kiezen om dit anoniem te doen). Want hoe weet het bruidspaar anders wie ze de Thank-you note voor het kaasplankje en de wijnglazen moeten sturen? En hoe weet het bruidspaar anders dat ze de gravy boat uit de kast moeten halen als tante Annie op bezoek komt?

Waar laat je het cadeau bezorgen?

In ons geval: wij wonen in State College, Chris ook, Christy woont in Washington DC, en de bruiloft was in Oklahoma City, waar Chris en Christy vandaan komen. Wat doe je dan met die cadeau? Laat je die thuis bezorgen en neem je die mee naar de bruiloft? Nee – je komt eigenlijk ter plekke met lege handen aanzetten (of je hebt een kaart of zo bij je), en je stuurt het cadeau naar het adres van het bruidspaar (in dit geval naar Christy in Washington DC). Christy heeft zo drie, vier maanden rondom het huwelijk telkens pakketjes met huwelijkscadeaus van de gift registry.

Al met al is zo’n gift registry een apart ding. Het komt mij hebberig over, en te materialistisch. Aan de andere kant begrijp ik het gemak ook wel weer. En het past ook wel bij de Amerikaanse consumptiemaatschappij, natuurlijk.