Afgelopen weekend zijn we naar Washington DC geweest. Hierbij een verslag van onze ervaringen. Hier kun je het verslag van de zaterdag lezen.
Op zondag was het, net als op zaterdag, heel warm (zo’n 35 graden) en het waaide ook nog eens minder dan op zaterdag dus het was echt wel een opgave om buiten te zijn in de brandende zon. Dan zijn musea echt wel een goed idee – die hebben air conditioning!
Zondag: eerst het National Museum for Air and Space
Zondag zijn we begonnen met ontbijt bij The Corner Bakery, die, heel toepasselijk, op de hoek bij het hotel zat. Vervolgens zijn we naar het National Museum for Air and Space gegaan. En wat was het daar druuuuuuk, sohee. Overal kinderen, families… Nu is het ook een kindvriendelijk museum, net als alle andere Smithsonian musea overigens, dus het is wel verklaarbaar. Het is een heel indrukwekkend museum, met heel veel modelvliegtuigen, -raketten, -ruimtevaartuigen en meer. Absoluut een aanrader voor gezinnen met kinderen!
In het Air and Space museum zitten ook twee IMAX theaters. In eentje daarvan hebben we een film over het ontstaan en leven van sterren bekeken (geheel onderuitgezakt zodat we het allemaal goed konden zien). Ook een aanrader!
National Museum of Natural History
Daarna zijn we naar het National Museum of Natural History gegaan. Ook weer een heel groot museum, vol met opgezette dieren, fossielen en schedels, levende vlinders geologische effecten, kristallen… en ook weer heel kindvriendelijk. Gegeven dat het een zondag was, en officieel nog schoolvakantie, was het ook daar razenddruk. Net een mierenhoop op sommige punten!
Monumenten
Tip voor diegenen die net als wij na een dag van een kilometer of tien, vijftien slenteren en lopen nogal zere voeten hebben: rond de Mall rijdt een bus, de ‘circulator’ (de rode lijn). Kost een dollar, en brengt je helemaal van de kant van Union Station en het Capitool (en ons hotel) naar de andere kant van de Mall bij het Lincoln Monument, en weer terug. Daar hebben we gebruik van gemaakt om naar het Lincoln Monument te gaan. Wat een indrukwekkend gebouw ook weer! En er zijn nog meer monumenten daar, zoals het Vietnam Monument en het Tweedewereldoorlogmonument.
Eten: lastig
Die avond wilden we gaan eten bij een (duur) Italiaans designrestaurant dat Emma had aangeraden. Sjongejonge wat hebben wij daar een slechte keuze gemaakt… Dat lag niet aan Emma, maar aan de gerechten die wij hadden uitgekozen. De coquilles die ik had uitgekozen werden verpest door veel te scherpe pepers, en de pizza die Michiel had was zo scherp dat het pijn deed om ‘m op te eten – we hebben ‘m ook laten staan. Het was zo slecht dat we nog naar een tapasrestaurant zijn gegaan om nog wat te eten. Voor degenen die nog naar Washington DC gaan: het quasi-Italiaanse restaurant Graffiato (‘graftent’ zei Michiel) zou ik niet doen, tapasrestaurant Jaleo daarentegen is absoluut een aanrader.
Avondfoto’s
Na het tweemaal avondeten was het toch nog laat geworden en hebben we een aantal nachtfoto’s gemaakt van het Washington Monument (de ‘prikker’) en van de koepel van het Capitool (die momenteel in de steigers zit en daardoor heel kunstzinnig pixelachtig overkomt op foto’s). En vervolgens weer naar het hotel!
Wat ontzettend gaaf, daar zijn wij ook allemaal geweest in de 90er jaren! Had ik het maar geweten, er was namelijk een ontzettende gave expo waarbij het National Building Museum in een grote ballenbak veranderd is! Zie Michiel en jou er zeker doorheen rollen! http://www.nbm.org/! Het is tot 7 september, dus jullie kunnen nog terug!
Laat ons hotel daar nu ongeveer naast hebben gelegen, we zijn nog langs dat museum gelopen… en we wisten niet eens van die ballenbak! 😦 Gemiste kans!
En nog leuker als we met z’n allen in die MEGA ballenbak waren gegaan! Heel fotogeniek …..
Wat mooi allemaal! Is het normaal in USA dat het overal zo extreem druk is? Ook in musea bijvoorbeeld? Die prikker is wel echt mooi trouwens. Hoe hoog is ie?
Ik denk dat het nu zo druk was omdat het nog zomervakantie was, het een weekend was, en de musea waar wij zijn geweest heel erg op kinderen georienteerd zijn – dus dan krijg je een hoop families. Musea zitten hier wel anders in elkaar dan ik gewend ben, daar zal ik binnenkort eens over schrijven.
Die prikker, officieel het Washington Monument, is ruim 169 meter hoog. Je kunt er trouwens ook in en met een lift naar boven. Er zitten bovenin de obelisk twee vierkante ramen in. Je hebt daar vast een schitterend uitzicht. Ik heb hoogtevrees en durf dat niet aan al zou je me betalen…
Haha ik heb ook hoogtevrees en normaal ga ik wel torens op, maar deze ziet er zo smal en wankel uit… ik weet niet of ik het zou doen 🙂
Pingback: Uitstapje naar Washington! (deel 3 van 3) | Johanna goes USA!
Pingback: Musea in Amerika versus musea in Europa | Johanna goes USA!