Afgelopen weekend had ik ineens ontzettende zin in een krentenbolletje. Dat komt waarschijnlijk vanwege de gewoonte om in Leusden in het weekend verse krentenbolletjes bij het Stoepje te halen (samen met een haring en en kibbeling bij de viskraam, en geitenkaas bij de kaasboer). Derhalve gold bij mij voor lange tijd: weekend = krentenbolletje. Alleen wordt dat hier wat lastig. Die zijn hier helemaal niet. Helemaal nergens. En dan heb je een probleem als je zin hebt in een Hollands krentenbolletje!

Oplossing: zelf maken

Als je iets niet kan kopen, dan kun je altijd nog proberen om het zelf te maken. Nu ben ik geen bakker. Taarten en koekjes maak ik nooit (een keertje scones en de pepernoten van een paar maanden geleden dan uitgezonderd). Nee, voor dat specialisme moet je bij mijn zusje zijn, die kan dat veel beter. Maar goed, net als laatst, toen ik zo’n trek had in pepernoten, kon ik toch proberen om zelf krentenbolletjes te maken? Die pepernoten waren toen ook best gelukt!

Boodschappen doen

Ik heb een recept gevonden op internet. Volgende stap: naar de Wegmans en proberen om gedroogde abrikozen, krenten en rozijnen te vinden. De rest had ik al of wist ik wel te vinden. Maar dat gedroogde fruit… Ik ben vier keer de winkel door gelopen – mijn pa en ma weten hoe ver dat is – bij het fruit gekeken (vooraan), bij de conserven (midden), bij de bakproducten (achteraan), en ik kon ze werkelijk niet vinden. Nu is het sowieso belangrijk om te weten hoe die dingen in het Engels heten: apricots (abrikozen, wist ik), raisins (voor rozijnen) en currants (krenten – dat wist ik dan weer niet). Uiteindelijk heb ik die laatste ook niet kunnen vinden… de gedroogde abrikozen en rozijnen vond ik in de trailmix bar, waar je zelf bakjes kunt vullen met noten, en dus ook gedroogd fruit. Uiteindelijk werden het dus geen krentenbollen, maar rozijnenbollen. Die vind ik zelf eigenlijk nog lekkerder (heb ik van mijn moeder).

Volgend probleem: gewicht. Er stond natuurlijk geen weegschaal bij – want Amerikanen doen dat soort dingen per ‘cup’ en dat is een inhoudsmaat, en niet per gewicht. Mijn recept schreef echter 100 gram gedroogde abrikozen en 300 gram rozijnen (of krenten) voor. Lastig. Ik kon natuurlijk wel naar de groente- en fruitafdeling om te checken, maar ja, die is letterlijk aan de andere kant van de winkel en dat is een halve winkelstraat verderop. Dan maar een beetje gokken (gebruikmakend van een pak pasta in mijn kar dat 357 gram zwaar was, stond er op). En onder het mom van ‘liever iets te veel dan iets te weinig’ bleek later bij thuiskomst dat ik inderdaad iets te veel had: 130 gram abrikozen en 350 gram rozijnen (dat kwam vast vanwege het pak pasta!). Bijna goed dus…

Het bakken

Ging best goed. Zelf (gedroogd) gist mengen, drie keer laten rijzen, en oh wat rook het lekker toen ze de oven uitkwamen. De helft was dezelfde zondag nog schoon op – Michiel heeft meegeholpen, die was er ook zeer over te spreken. Ze waren echt superlekker (helemaal toen ze nog warm waren)! Dit kan op herhaling. Volgende keer doe ik er ook appelstukjes in. Dan zijn het rozijnen-appelbolletjes, en die hadden ze bij het Stoepje ook…

Een grote bakplaat met aan elkaar gegroeide rozijnenbollen

Niet te weerstaan, toch?