Vorig jaar had State College op een gegeven moment last van een ‘arctic vortex’ – een poolwind die normaal gesproken niet zo zuidelijk komt als Pennsylvania, maar vorig jaar wel. Min 22, met een gevoelstemperatuur van min 38 – ik heb het nog nooit zo koud gehad!

IJzig koud!

En natuurlijk vallen we dit keer weer in de prijzen. Michiel kwam afgelopen donderdag thuis met min 15, met een ijzige wind erbij die het tot een gevoelstemperatuur van min 22 maakte. Een dag later: min 18, met een gevoelstemperatuur van min 28. Het kan erger (dat weet ik), maar joh, dat is koud hoor!

Geen water…

Het leek op het eerste oog allemaal goed te zijn gegaan. Het huis stond er nog, de stoep was netjes geveegd (dat moet, anders krijgen we een boete hier), en verder leek alles OK. Totdat het moment dat Michiel het water er weer op zette. Dat hadden wij in verband met mogelijke winter afgesloten (en uiteraard ook alle kranen in het huis en wc en dergelijke laten doorspoelen, zodat het water bij bevriezing kon uitzetten). Dus, ons kon niets gebeuren, dachten we. Maar tot onze grote schrik deed het water het niet meer!

Bevroren waterleidingen!

Michiel heeft eerst ‘s avonds de ensen van de waterleidingmaatschappij gebeld. Die zijn langsgekomen, en volgens hun was er aan hun eind niets aan de hand. Er stond gewoon nog druk op de waterleiding in de straat. Dan maar een monteur erbij (uiteraard tegen noodtarief). Wat bleek, daar waar de hoofdleiding het huis inkomt, bleek deze bevroren. Dus geen water. En arme Michiel wilde na die vliegreis uit Nederland wel heel graag douchen (of gewoon handen wassen). En dat ging niet!

De monteur bezig met de waterleiding

De schade valt mee. Omdat wij de hoofdkraan hadden afgesloten, was er geen water meer in de leidingen in huis aanwezig, dus daar is niets gebarsten. En omdat wij niet zoveel water meer in de hoofdleiding hadden, en omdat er daar geen druk op zat, is waarschijnlijk aan de buitenkant ook niets gebarsten (in dat geval hebben we wel een groot probleem).

De oplossing?

Met de verfbrander (niet te heet zetten) de leidingen verwarmen, en dan maar hopen dat de boel ontdooit. En dan hopen dat de muur niet nat wordt door lekkage, want dat zou betekenen dat er stiekem aan de andere kant van de muur iets gebarsten is (en dan hebben we een groter probleem). Michiel vertelde dat er na een paar uur wat gesputter uit de leidingen kwam (opluchting). En weer een paar uur daarna kon Michiel inderdaad douchen (eindelijk) en ook de wasmachine aanzetten.

Al met al lijkt het alsof we hier goed zijn weggekomen. Dankzij het afsluiten van de waterleiding… maar het blijkt dat zelfs dan er nog ijs in de waterleidingen kan ontstaan!