Rond de feestdagen hadden wij vakantie. Dat was goed nodig – Michiel moest nodig het eelt op z’n handen van het klussen laten weken, en ik had ook even tijd nodig om uit te puffen. En ik heb ook even vakantie genomen van mijn blog. Dat mocht wel, na 277 (!) blogverhaaltjes achter elkaar in 2014 (hebben jullie meegelezen?).

Op werkbezoek

En zo gingen wij naar Nederland. Ik kon dat combineren met het jaarlijkse X-mas research camp in Tilburg, op de donderdag voor Kerst. En wat had dat dit jaar een geweldige set sprekers! Christine Moorman (Duke, met een goed strategisch verhaal over de impact van beursnoteringen van bedrijven op innovatiegedrag), Steven Sweldens (INSEAD, met een mooie studie over simultane zelfcontrole waarbij hij ook inging op het anders zo verborgen publicatieproces), Ron Shachar (IDC, over negatieve reclame in verkiezingen), Leif Nelson (Berkely, over pay-what-you-want prijzen die uitzonderlijk open was over niet-verwachte resultaten, en Alina Sorescu (Texas A&M, over innovatie en beursbubbels). Tussen de presentaties door kon ik even bijkletsen met mijn collega’s. Ook het diner naderhand, bij de Auberge, was gezellig – ik ben weer heel wat wijzer geworden!

In het vliegtuig op naar Nederland. In kerstsfeer

Op visite

Natuurlijk zijn Michiel en ik ook op visite geweest. Familie en vrienden, uiteraard. We zijn bij Opa Blauw langs geweest in Noord Holland. We hebben bijgepraat met Michiel’s collega’s, onze buren in Leusden, de nieuwe bewoners van ons oude huis in Leusden… We hebben iedereen van de Keet weer gesproken. We hebben babyvisites afgelegd (leuk!!), nieuwe bedrijven bewonderd (mooi geworden, zeg!!), nieuwe huizen bekeken (wat een verandering!!), de nichtjes en neefjes hard zien groeien (gaat veel te hard…) (we hebben zelfs opgepast – jawel!), en de status van meerjarige verbouwingstrajecten bekeken (Klaas… goed bezig hoor!).

Enkhuizen

De haven in Enkhuizen

Op de toeristische toer

En we zijn ook toeristisch bezig geweest. Nadat we bij Michiel’s opa vandaan kwamen, zijn we bij Enkhuizen afgeslagen om het Zuiderzeemuseum te bekijken (het ‘binnenmuseum’). Dat was ontzettend interessant. En dat was om allerlei redenen. Ten eerste, in het Zuiderzee museum is een tentoonstelling over de vele overstromingen die ons land gekend heeft. Laat zo’n overstroming het voormalige dorpje Beulake hebben verzwolgen – waar volgens de overlevering een paar van mijn voorouders woonden, en waar nu het meer ‘de Beulaker’ is. Ten tweede,waar vroeger de Zuiderzee lag, is nu deels polder, en daar komt Michiel vandaan. Sterker nog, Michiel’s opa was een van de pioniers die meegeholpen heeft aan de drooglegging en ook een van de eerste boerderijen kreeg (en daarover kan hij op z’n 94-jarige leeftijd nog steeds prachtig vertellen). Mijn opa van mijn moeders kant was een college van hem. Hoe dan ook, het was zeer interessant.

Een berg delfts blauw in het Zuiderzeemuseum

Traditie in het Zuiderzeemuseum

Klompen op hakken (jawel!) van Viktor en Rolf

Op de culinaire toer

En er waren culinaire hoogtepunten. We hebben de feestdagen weer in Nederland kunnen vieren. Het verlate Sinterklaasdiner aan de Kloosterweg (was gezellig, en oh wat was het lekker!), de Kerstgourmet aan de Kloosterweg, en het Kerstdiner aan de Oosterringweg dat door ziekte een klein beetje in het water viel. Uiteraard heb ik oliebollen gebakken met mijn pa (ik was weer duidelijk de assistent dit jaar), stikgezellig. Ik heb mij typische Nederlandse lekkernijen, zoals drop, haring en kibbeling, krentenbollen, Elstar appels, kaas, de groentensoep van mijn moeder, en boerenkool bij Luke en Diana heerlijk laten smaken.

Op bed

En helaas lagen Michiel en ik allebei bovenmatig veel op bed. Niet omdat we zo moe waren (nou ja, dat verklaart tenminste een paar keer uitslapen van mijn kant), maar ook omdat we allebei, de een na de ander, geveld werden door de buikgriep (hallo norovirus!!). Wat heb ik mij ziek gevoeld… helemaal leeggelopen. De dag na Kerst was het helemaal mis met mij. En Michiel lag met Oud en Nieuw op bed.

Op weg naar Parijs

En na al die visites en bezoekjes was het dan weer tijd om te gaan. Ik ging 4 januari weer op weg – en wel op weg naar Parijs (per vliegtuig). Waarom? Ik heb daar een academische workshop gedaan van een week lang. Ontzettend interessant. En daarover morgen meer!

Oh wat een eng (smal) huisje! In Enkhuizen