Op Penn State hebben we een programma voor excellente studenten. Die volgen een aantal vakken met ‘honors’, wat inhoudt dat ze veelal extra taken moeten uitvoeren voor een vak. Honors studenten krijgen dan ook een extra aantekening op hun diploma. Het zijn vaak zeer gemotiveerde en zeer kundige studenten, daar waar je er het liefst zoveel mogelijk van hebt.
Thesis
In Tilburg schrijven bachelorstudenten aan het einde van hun bachelorstudie een scriptie (een thesis, vaak een literatuuronderzoek). Op Penn State doen bachelorstudenten dat niet. Op zich is dat wel fijn voor ons docenten, want het begeleiden van bachelorstudenten bij het schrijven van hun scriptie kost ontzettend veel tijd, en of ze er veel van opsteken is maar zeer de vraag. In Tilburg schrijven masterstudenten vervolgens aan het einde van hun masterstudie een empirische scriptie (kortom, met data analyse). Hier heet een master meteen een MBA, en die studenten hebben vaak een jaar of vijf, zes werkervaring – en zijn tegen de dertig jaar oud. Zij doen ook een onderzoek en schrijven een eindscriptie, maar die is vaak wat praktischer van aard.
Honors studenten schrijven ook een thesis hier op Penn State. En dat is dan ook meteen een empirische scriptie. Dat is dan meteen interessant: goede, gemotiveerde studenten, die empirisch onderzoek doen… Zo’n honors student is vorige week bij me geweest om te bespreken of ik haar kon begeleiden voor haar thesis. Nu ging zij ook nog met meerdere professoren spreken (goed idee) dus ik weet nog niet of ze bij me uitkomt. Maar het gesprek an sich was zeer inspirerend, en dat vond ik dan ook weer leuk.
Idealisme
Ik zie een hoop potentieel in de studente in kwestie. Ze spreekt een paar extra talen, had veel interessante bijbaantjes gehad en initiatieven opgezet. Ze vroeg mij kritische vragen over mijn onderzoek, vragen die ook prima in de verdediging van mijn dissertatie gepast hadden (en dat door een derdejaarsstudente…). Ze vroeg me wat ik nou zo leuk vond aan mijn huidige baan – en ze laat zich duidelijk niet zomaar iets wijs maken. Nee, er zit pit in die meid.
En oh, wat is ze idealistisch… ze ziet het grootschalige Amerikaanse bedrijfsleven niet zitten. Ze wil de wereld verbeteren, en heeft geen zin in termen als efficiency, profit, investments… Ze had onderzoeksvragen voorbereid over gezond leven, donatiegedrag, ethisch gedrag… en dat soort dingen. Niet heel erg marketing per se, maar het is wel mogelijk om dat erbij te betrekken. Nu heb ik een onderzoeksproject naar crowdfunding, en heel toevallig heb ik data van een crowdfunding website die zich richt op donaties en vrijwilligersprojecten in ontwikkelingslanden. Dat vind ze erg interessant, en daar gaat ze zich misschien op richten.
Ik zou het wel interessant vinden…! Ben benieuwd waar ze uit komt!
PS: Overigens, ze vertelde dat ze op de fiets kwam. Ik zei “ik ook”. En aangezien ik uit Nederland kom, vroeg ze of ik heel toevallig die Trek Copenhagen had, met mandje voorop. Ja, inderdaad, die is van mij… ze had er een foto van gemaakt en geprobeerd ‘m te kopen. Dat ging alleen niet, die fiets wordt alleen in Nederland verkocht. Maar toch grappig!
Johanna goes USA! 
Toch goed om te horen dat iemand blij is met ‘vervelende’ studenten die meer tijd/energie vragen van een docent dan dat alleen de docent zijn praatje voor de klas laten doen 🙂
Had laatst de vraag gesteld aan een docent of hij een printvriendelijke versie kon publiceren i.p.v. de spectaculaire (dus zwarte) achtergrond. Volgens de docent moeilijk, moeilijk. Maar vervolgens stond er de volgende maandag een printvriendelijke versie op de site. Vervolgens de docent in kwestie even bedankt.
Oh en nog een voorbeeldje, misschien komt dit jou bekend voor (of juist helemaal niet of t tegenovergestelde). Wij hebben een docent die ons les geeft over het schrijven van onze thesis. Nu geeft hij deze lessen, volgens mij, op academisch niveau. Hij smeet met termen rond waar ik nog nooit van gehoord had. Dus heb ik eerst even het niveau van mijn medestudenten getoetst of het aan mij lag. Dit bleek niet zo te zijn, de anderen hadden t ook, alleen die hebben de moed niet om vragen te stellen. Dus heb ik aan de docent verteld dat ik het moeilijk vond om de lessen te volgen gezien mijn gebrek aan kennis betreft methodiek. En raad eens, de docent ging de volgende les alle begrippen toelichten. (Dikke opluchting voor mij, want had namelijk best wel mijn vingers kunnen branden).
Liefs x
Haha tof, waarschijnlijk was die eerste docent gewoon niet heel handig met Powerpoint… en heb je ‘m dus wat laten leren.
Over die tweede: ik zou zelf als docent erg blij zijn met zulke feedback. Als mijn taalgebruik door bepaalde terminologie niet aansluit bij mijn studenten, dan komt hetgeen wat ik zeg niet over. Als studenten mij dat melden, weet ik dus dat ik dat moet veranderen. Zonder feedback krijg ik daar geen beeld van…
Wel leuk dat je de docent dan bedankt. Vindt ie vast leuk. Die tweede docent vast ook. Echt hoor, zulke dingen ‘bedankt dat u responsief bent’ doet iedereen goed 🙂