Michiel mag dan zijn klusprojecten hebben, ik heb haakprojecten. Eerder dit jaar, in de winter, had ik ook een haakproject, dat was een omslagdoek. Daar heb ik zo ontzettend veel plezier aan, dat ik een nieuw haakproject ben begonnen. Een sjaal, een hele lange sjaal.

Nog een sjaal… Waarom? 

Nou… omdat het hier weer koud wordt. En mijn ervaring is dat warme sjalen dan gewoon heel erg welkom zijn. Op het weerbericht waarschuwen ze ons weer voor een ‘polar vortex’ – dat is een draaiend windstelsel dat zeer koude wind van de noordelijke poolregio via Canada helemaal naar beneden naar het noorden van de Verenigde Staten brengt. En Pennsylvania valt daarbij in de prijzen. Nu heb ik vorige week al eens sneeuw gezien (bleef niet liggen), en dat zal de komende dagen nog wel een keer voorkomen.

Ontwerp

En dus ben ik weer aan het haken geslagen. Het is heerlijk ontspannen prutsen, ik kan het haast met mijn ogen dicht, en ik heb het vermoeden dat mijn schouders er los door komen (ik weet niet zeker of dit zo werkt – moet ik Hendrieke maar eens vragen). Het ontwerp is gebaseerd op een sjaal die ik op internet heb gezien, alleen heb ik de sjaal een stuk breder en langer (uiteindelijk een dikke drie meter) gemaakt, en is ie ook van dikkere wol. En oh, wat is ie lekker warm!

Een nieuwe, lange, dikke, warme sjaal!