Afgelopen week heeft Michiel een nieuw waterpunt gemaakt in de basement. Naast de wasmachine en de droger hebben we nu ook een kraan en afvoer. Dat had nog heel wat voeten in de aarde!
Nieuwe wateraanvoer en afvoer
Het uitspoelen van kwasten en dergelijke doen we nu nog in de badkamer beneden, maar dat kan binnenkort niet meer. Michiel gaat op een gegeven moment aan de badkamers beginnen. Dat betekent dat wij dan ‘nette’ badkamers hebben, en die gaan we niet misbruiken als ‘dumpstation’ voor klusspullen spoelen. Ook hebben we een gootsteen nodig om bijvoorbeeld Michiel’s fietsspullen, die danig onder de modder kunnen zitten, te spoelen. En dus hadden we een extra waterpunt nodig.
In de basement was dat het meest eenvoudig. Daar zat al een afvoer naar de riolering, en daar kon relatief makkelijk een afvoer op worden aangesloten. Ook zaten daar al een koud- en warmwaterleiding naar de wasmachine die ook naar de nieuw aan te sluiten kraan konden worden gevoerd. Het alternatief, een gootsteen in de garage, was een stuk lastiger: daar was geen waterleiding in de buurt, en het aanleggen van een nieuwe afvoer in een betonnen vloer is ook geen kattenpis.
Poging 1: koppelingen
Maar goed, loodgieterswerk is en blijft lastig, dat hadden we ook al meegemaakt toen Michiel de kranen en afvoeren in de keuken installeerde. Het eerste wat Michiel in de basement probeerde, is het aansluiten van de leidingen door middel van koppelingen. Dat ging in eerste instantie goed, maar op een gegeven moment lekten de koppelingen toch. En de afsluitkraan die op die leidingen zat, al dertig jaar oud, begon door het gemorrel aan die leidingen ook te lekken. En dus moest er ineens veel grondiger werk gebeuren.
Primeur: leidingen solderen
En dus kwam er een soldeerset in huis, compleet met brander, soldeertin, ontbraamborstel, en pijpensnijder. Verder kwam er bij de Home Depot vandaan: nieuwe koppelingen, nieuwe leidingen, nieuwe kranen… Nog meer nodig: geduld. Michiel had nog nooit echt leidingen gesoldeerd (wel eens wat op school en thuis geknutseld, net als ik, maar voor het echie is het toch een ander verhaal). En jawel, het is allemaal gelukt! Michiel heeft de boel aan elkaar gekregen. We hebben een nieuwe aan- en afvoer, een nieuw kastje, en alles is waterdicht.
Michiel heeft natuurlijk tig jaar bij GAMMA gewerkt, maar dat was achter een bureau, in pak. De tijd dat hij ook het assortiment ‘technisch sanitair’ onder zijn hoede had, met precies die koppelingen en leidingen die hij nu in elkaar geknutseld heeft, is handig geweest. Ben trots op hem dat hij ook het echte soldeerwerk voor elkaar krijgt. Dat is een goed teken voor straks, als hij de badkamers gaat aanpakken!
Nog een aanvullende opmerking van Michiel: in Amerika werkt de aansluiting van een wasmachine dus wat anders, net als bij een vaatwasser komt er meteen warm water in. Het water wordt dus niet meer in de wasmachine zelf opgewarmd. Daardoor zijn ze wat sneller klaar, vermoed ik (hoewel de vaatwasser er net zo lang over doet als ik in Nederland gewend was, geloof ik). En ‘kookwas’ bestaat helaas niet op onze wasmachine…
Nou, Michiel is ook van alle markten thuis! Hij kan altijd nog klusjesman worden😄
Wauw Michiel, hier ben ik echt van onder de indruk! Loodgieter werk is niet zomaar iets, onze klussert bijt zich er iedere keer op stuk! Ga zo door, ga zo door!
geweldig michiel, je hebt al veel kwaliteiten, nu komt er nog meer naar boven, een hoeraatje voor jou.
Dank allemaal, namens Michiel. Nu moet ik wel eerlijk zijn, het ging ook niet allemaal vanzelf, maar doorzettingsvermogen helpt een heleboel! Michiel leert hier een hoop van (en ik ook!).
Geen kookwas op de wasmachine? Iewl! Even mijn medische blik: Wat zullen er veel vrouwen rondlopen in Amerika met chronische blaasontsteking;)
Respect voor Michiel!
Ik weet ook eigenlijk niet hoe heet de was hier is. Ze hebben koud, warm en heet. Maar dat ‘heet’ is geen kookwas. Zelf waste ik in Nederland ook nooit op kookwas, hooguit 60 graden (dat doodt bacterieen ook geloof ik), dus voor ons is het voldoende. Maar als er inderdaad ziektes zijn, is het niet handig…
Pingback: Klusupdate! De basement (en meer) | Johanna goes USA!