In het voorjaarssemester (technisch is het dan hier grotendeels winter) heb ik veel en vaak keelpijn gehad. Droge lucht, kou, sneeuw en ijs, en de nodige dosis stress zorgden daarvoor. Nu we de zomer achter ons gelaten hebben, en het kouder wordt, hoor ik veel mensen om me heen hoesten en niezen. De Cold-Eeze (middeltje tegen verkoudheid) is niet aan te slepen bij de CVS (de drogist).

Bomen verkleuren

Het lijkt wel of ieder seizoen hier z’n fans heeft. In de winter waren vooral de wintersportfans blij met die bult sneeuw die hier viel (ik ook). De lente was volgens de huiseigenaren aan Ridge Avenue (het sabbatical home) de mooiste tijd van het jaar, omdat alles dan zo mooi groen wordt (vond ik ook mooi). Dan de zomer: veel mensen zijn gek op de zomer, omdat de studenten dan weg zijn (heerlijk rustig, inderdaad). Nu de herfst: prachtig, dan kleuren de bomen zo mooi… “Oh, komen je ouders dan? Dat is de mooiste tijd van het jaar!”. Schijnbaar heeft elk seizoen hier wat unieks te bieden.

In Nederland verkleuren de bomen geel en bruin, en soms wat oranje – hier worden ze ook rood. Dat komt door de aanwezigheid van een parasiet hier in Noord-Amerika die niet in Europa voorkomt. Om die parasiet te weren, worden de blaadjes van sommige bomen hier rood. En dat is echt een schitterend gezicht, weet ik nog uit mijn tijd in Canada.

Het is alleen nog niet zover. Het meeste spul is nog groen. Hier en daar zijn er gele blaadjes. Volgens de ‘herstberichten’ heeft onze regio de ‘mooiste kleuren’ tussen 11 en 17 oktober. Mijn pa en ma krijgen dat dus mee, mooi zo…

Gele blaadjes aan de bomen. Het wordt herfst!

Wij wonen in de blauwe cirkel

Een bijna-rode boom op North Atherton

“Under the weather”

Een groot nadeel van de herfst is dat het kouder wordt. ’s Nachts en ’s ochtends is het rustig 4 graden, en dat is best fris. En veel mensen om me heen zijn verkouden geworden de afgelopen tijd. Emma, Peter, Pranav – allemaal hebben ze enorm lopen hoesten en niezen. En het was dus slechts een kwestie van tijd dat ik ook aan de beurt was. En jawel, ik heb inmiddels ook weer een zere keel. En vreselijk verkouden… Dat heet hier, in goed (Amerikaans?) Engels: “I am under the weather”, kortom, ik voel me niet helemaal goed.

Alle vitaminepillen, fruit en salade ten spijt, ik heb keelpijn, ik ben dus verkouden, en ik zit weer aan de Cold-Eeze. Ik heb maar een extra doos tissues mee naar kantoor genomen!