Als assistant professor heb ik drie taken: 1) onderwijs, 2) onderzoek, en 3) service voor het departement en het veld. Als onderzoeker doe je een paar dingen: onderzoek opzetten, onderzoek uitvoeren, en papers schrijven (en vervolgens proberen gepubliceerd te krijgen). En, belangrijk: je onderzoek presenteren bij (andere) universiteiten, bij bedrijven, en op academische conferenties.

Hoe werkt zo’n conferentie?

Een van de breedste en belangrijkste conferenties in marketing is Marketing Science, en deze wordt dit jaar gehouden in Atlanta. Ongeveer 1000 onderzoekers uit de hele wereld zijn aanwezig, en presenteren hun onderzoek in 16 parallelsessies in 4 tijdslots met ongeveer 4 presentaties per sessie. Dat is een hoop intellectueel geweld bij elkaar.

Het idee is dat 3 of 4 (soms 5) presentaties bij elkaar worden gezet die een beetje te maken hebben met hetzelfde onderwerp. En die onderwerpen worden allemaal van te voren gecheckt om te kijken of ze wel goed genoeg zijn. Om dat logistiek allemaal op tijd in orde te krijgen, moet je als deelnemer vaak al een half jaar van te voren je onderzoek in het kort insturen. Dan gaat dat vervolgens naar 2-3 reviewers die dat beoordelen. Daarna kijkt de ‘track chair’ welke papers het beste bij elkaar passen en wordt een schema opgesteld.

Er zijn 4 tijdslots op een dag, dat betekent dat je als je elk tijdslot in een sessie zit, je na een dag 16 presentaties hebt gehoord (van elk 22 minuten), en na drie dagen bijna 45 presentaties verder bent (het laatste tijdslot is niet opgevuld). Dat is echt wel vermoeiend. Zeker voor de mensen die direct uit Europa zijn komen vliegen – die hebben een jetlag en dan is het lastig om bij presentatie 12 of 13 je aandacht er nog bij te houden (maar misschien is dat persoonlijk en werkt dat alleen zo bij mij).

Een willekeurige presentatie op Marketing Science

En verder? Nog wat anders te doen?

Natuurlijk zijn er ook koffiepauzes, is er lunch (Hendrieke en pa: gisteren heb ik Indiaas gelunched) en wordt er ook (soms) voor avondeten gezorgd (gisteren ben ik me te buiten gegaan aan watermeloen – het is hier superwarm). Vanavond is er een galadiner. Ik verwacht niet dat dat zo chique is als het galadiner op EMAC van vorige week, maar het is wel in een leuke locatie: het aquarium in Atlanta.

Natuurlijk is het onderzoek belangrijk, en is zo’n conferentie een goede manier om op te hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen in het veld, maar de sociale contacten zijn minstens zo belangrijk. Zo heb ik op EMAC weer kunnen bijpraten met mijn Europese connecties, hier op Marketing Science praat ik bij met mijn Amerikaanse netwerk. En dat is allemaal heel erg gezellig.

En jij dan?

Ik sta op zaterdag op het programma. Beetje jammer, de ochtend na het galadiner, waarbij typisch een borrel volgt… (hoewel, ik denk dat ik op EMAC wel genoeg borrel heb gehad voor de komende periode). En dat heeft effect op mij: ik zit liever op de eerste dag gepland, dan ben ik nog vers en ‘ben ik er van af en kan ik relaxen’. Ook heeft de planning effect op het publiek: de ochtend na het galadiner slapen veel conferentiebezoekers even uit en heb ik dus minder volk in mijn sessie. En krijg ik dus minder commentaar, en is het hele verhaal potentieel minder effectief. Maar misschien heb ik mazzel, we zien wel morgen.