Afgelopen weekend hebben we weer hard gewerkt. Maar ook ontspannen (en daarover later meer). Eerst even laten zien wat Michiel heeft gedaan.
Het ‘deck’. Oftewel patio. Oftewel terras
Aan de achterkant van ons huis zit een ‘deck’, ook wel ‘patio’ genoemd in het Engels. In het Nederlands is dat het terras, denk ik. Het zijn een aantal planken die boven het gras zitten, een pergola en een trap die leidt naar de sunroom. Gemaakt van cederhout.
Hartstikke leuk, maar dat ding was recent niet schoongespoten. En omdat het de laatste tijd regelmatig heeft geregend, was de trap en het terras soms levensgevaarlijk glad. Dat weet ik, omdat ik vorig weekend van de trap ben gelazerd (zere kont, niet te geloven…). Daarom stond redelijk hoog op mijn verlanglijst: ‘de trap en het terras schoonspuiten met een hogedrukspuit’. Betekent wel dat Michiel eerst een hogedrukspuit moest halen.
Beits. Nou ja, beits…
Maar daar nam Michiel geen genoegen mee. Want de algen en zo eraf, ja okee… Lang verhaal kort, er moest ook een laag beits overheen. Nu is beits best lastig te vinden (het heet hier geen ‘beits’, maar ‘stain’.Duurde even voordat we daar achter waren.) Er is hier geen transparante beits, dus het werd een rodige cederhouten beits, zou bij het hout moeten passen. Michiel kwam thuis met 5 gallon (dus zo’n 18 liter) voor 130 dollar (zeg 100 euro), heeft er de helft van gebruikt, bij twee lagen.
Het is echt heel erg mooi geworden, het lijkt wel nieuw. En het is absoluut niet glad meer. Integendeel, het is zelfs een beetje plakkerig. Ik zal niet meer op mijn kont vallen, in ieder geval.
Michiel wil op den duur ook de schuttingen met dezelfde beits behandelen. Dat is nog best een eind, want ze staan links en rechts van het perceel… Klusjes genoeg, vooralsnog!
schitterend allemaal, echt hollands, zo netjes.
Wauw, wat wordt het allemaal gaaf Johanna en Michiel!