Michiel kan niet alleen maar werken aan het huis. Hoewel er superveel te doen is in het huis en in de tuin, kun je niet alleen maar bezig zijn. Er is tijd voor werk en er is tijd voor ontspanning. Ook voor Michiel!

Wingfest!

Toen ik vorige week in San Francisco was, was mijn collega Pranav zo lief om Michiel mee te nemen naar het Wingfest – een plaatselijk ‘festival’ ter ere van de kippenvleugel (nu ik dit zo opschrijf, lijkt dit nogal belachelijk, maar het is echt zo). De opzet van het Wingfest is als volgt. Op de skipiste op Tussey Mountain, een kilometer of vijf verderop, worden een paar weken achter elkaar telkens een stuk of zes restaurants uitgenodigd om kippenvleugels (‘wings’) te bereiden in standjes. Er is ook muziek, en het idee is dan als bezoeker om bij al die standjes een paar wings te proberen.

Dat is in principe gezellig. Voor Michiel was het zijn eerste uitje, dankzij Pranav. Wat was het daarom jammer dat het hele feest eigenlijk een beetje in het water viel. Het regende enorm hard, en de hele skipiste werd een modderbende. Beetje Zwarte Cross in sommige jaren, dus… Omdat Michiel ook goed moe was van zijn dag klussen, vond hij het ook niet erg dat het niet zo lang duurde.

Wingfest op Tussey Mountain

Michiels eerste fietsrondje

En natuurlijk, Michiel is ook wezen fietsen. Eindelijk. Was al te lang niet meer gebeurd… Nadat zijn fiets weer goed in elkaar zat, is ie zaterdagmiddag een uurtje op de fiets gestapt. Zijn eerste beklimming van de Julian Pike bult is een feit. Volgens Michiel zijn er genoeg uitdagingen in de omgeving: steile heuvels, lange afstanden… hij kan zijn lol op!

En zijn eerste afdaling van Devonshire Drive – die ik dagelijks ook beklim – is ook geweest. Ik heb hem verteld: de volgende keer moet Michiel Devonshire Drive beklimmen, niet afdalen (dat laatste is een koekie…). Michiel’s fietscomputer liet wel zien dat die Devonshire stukken heeft van soms 14 procent stijgingspercentage. Geen wonder dat ik die niet opkom!

Het eerste fietsrondje van Michiel in State College

Bar tour

Afgelopen zaterdagavond was er ook een bar tour, een ‘family friendly’ versie. Voor mij een goede gelegenheid om Michiel te introduceren bij de groep – tenminste, bij degenen die Michiel nog niet op het Wingfest had gezien… We begonnen om 7 uur bij de Northland Bowling, die ligt heel erg in de buurt van ons huis. Het was erg gezellig. Het bleek overigens dat ik nog best kan bowlen – ik heb twee keer boven de 100 punten gebowld, met zo’n 6 strikes en nog een stuk of 6 spares!

Een aantal van de groep hadden hun ouders of andere familieleden meegenomen, waardoor het een gemeleerd gezelschap was. Michiel en ik hebben gebowld met Abbas (van Yasmine – officieus de ‘familie’ van Pranav), en Julie (van de groep). Na het bowlen zijn we nog doorgegaan naar The Deli voor een drankje, en daarna nog naar Inferno, daar waar de groep wel vaker komt in het weekend. Het was een ‘family friendly’ bar tour – en dus lagen we om kwart over twaalf weer in bed.

Bowling tijdens de family friendly bar tour!

En uit eten…

En natuurlijk moesten we ook een keertje buiten de deur eten. Michiel heeft z’n eerste ‘rack of ribs’ achter de kiezen. En wat was het lekker mals vlees, het viel haast vanzelf van het bot af. Echt heel erg lekker (ik heb ook twee ribs gehad). Nee, culinair gezien komt Michiel niets tekort hier in State College!

(Wel even een disclaimer. Het lijkt een hele berg eten, maar er zitten ook botten en zo in zo’n rack of ribs. En Michiel had die klusdag ’s middags niet gegeten, dus hij had stevige trek. Mocht ook wel wat eten, dus!)

Michiel aan de ribs. Met barbecue saus!