Afgelopen vrijdag – temidden van het verbouwings- en rijbewijsgeweld – kreeg ik de levering van onze keuken. Ik kreeg van te voren telefoon (“over drie kwartier zijn we bij je”), precies na mijn lunch, dat kwam dus mooi uit. Ik ben snel naar Ridge Avenue (mijn tijdelijke huis) gefietst, en vanuit daar naar Old Farm Lane gegaan.
Op de fiets… nou nou!
Ik dacht, ze zijn er over drie kwartier, laat ik dan eens uitvinden hoe ik moet fietsen naar Old Farm Lane, en of dat een beetje te doen is. Nu was het vrijdag stralend mooi zomerweer, dus ik dacht, dat gaat wel. Nou, ik heb het geweten. Er zitten drie hele pittige langdurige heuvel-op stukken in, zo erg dat ik drie keer ben afgestapt omdat ik het niet meer redde. Uitgeput kwam ik bij Old Farm Lane aan. Mijn bouwvakkers, die mij toch al een vreemde vogel vinden, keken elkaar al raar aan: “die is gek”. “En jij gaat straks zeker op het warmste moment van de dag weer terug? Met 28 graden?” Eh…. slechte planning mijner zijds! Overigens, de rit Old Farm Lane – business school is een eitje, alleen maar naar beneden. Dat dan weer wel.
Keukenbezorging
Maar goed, ik was weer bijgekomen en klaar om de keuken in ontvangst te nemen. De vrachtwagen draaide achteruit de oprit op, de laadklep ging open… en de chauffeur zei: “Ik hoop dat je wat ruimte hebt, want dit is allemaal voor jou!” Zes pallets vol met IKEA dozen. Ga er maar aan staan. Is even werk om uit te laden. Gelukkig hielpen mijn bouwvakkers – anders hadden de bezorgers het spul op de stoep neergezet – en werd alles netjes binnengedragen. Zo ook de koelkast van een dikke 120 kilo. Hoe had ik dat anders voor elkaar gekregen? Soms helpt het als je de ‘damsel in distress’ (vrij vertaald, ‘vrouw in nood’) bent… dan krijg je soms onverwachte hulp!
Dozen, dozen, dozen
Bij een IKEA keuken komen alle keukenkastjes in platte pakketten, zoals we gewend zijn van IKEA kasten. Het keukensysteem is modulair, en dat heeft als consequentie dat bijvoorbeeld lades en frontjes in aparte dozen zitten. En zo kom je tot een niet misselijk aantal van 200 (!!) dozen en andere verpakkingen (ik heb geteld. Echt. 200!).
Inventarisatie
Zaterdag was ik druk met auto’s zoeken, daarover later meer, en had ik geen tijd… maar zondag moest ik de artikelnummers van al die 200 verpakkingen controleren met de bestellijst. Was de orderpicking goed gegaan of hebben ze wat vergeten? Op de dozen staat nu niet makkelijk alles uitgeschreven (en ook op mijn bestellijst niet), dus de match moest op basis van artikelnummer gebeuren. Dat kostte me wel even tijd, zeker ook omdat er nogal wat dozen tegen/op elkaar stonden. Twee uur verder, en jawel, alles was aanwezig. Precies goed. IKEA, mijn complimenten!
Lunch: pizza opgewarmd in mijn nieuwe magnetron
Afgelopen vrijdag had ik twee supergrote pizza’s laten bezorgen bij mijn bouwvakkers. Is totaal ongebruikelijk in Amerika, maar ik vind het belangrijk dat de ‘workforce’ blij is – dan werken ze tenminste mee. Het zijn ook aardige jongens bovendien, dus twee pizza’s kunnen er wel van af. Nu was die pizza niet helemaal op, en ik had zondag amper ontbeten en niet gelunched, dus voor mijn inventarisatie uit heb ik mijn nieuwe magnetron uitgepakt en aangesloten – huppa, pizza opgewarmd. Ik moest wat improviseren (het glazen draaiplateau werd even mijn bord), maar het ging goed. Net kamperen, maar dan anders.
Dan ook maar beginnen
Zondag ben ik meteen maar begonnen met het in elkaar schroeven van de eerste delen van de keuken. Ik heb de simpelste kastjes gepakt (daar heb ik er zes van), en die heb ik (zonder front) in elkaar gezet. Met een pauze om naar de voetbal te kijken in Damon’s sportsbar (USA – Portugal, was nog spannend ook!), en om meteen te eten. Uiteindelijk stonden de blaren in mijn handen van het vele schroeven en spijkeren, maar dat is niet erg want het resultaat is goed.
En eigenlijk vind ik IKEA kastjes in elkaar zetten gewoon leuk werk.
Wie had dat gedacht….dat je ooit zelf nog een Ikea keuken in elkaar zou zetten!
Succes:-)
Dat heb je goed gezien – ik had dat ook niet zien aankomen! Maar goed, IKEA keukens blijken structureel erg goed in elkaar te zitten. En het is de enige optie om een mooie, Europese keuken neer te zetten hier. Dat wordt dus even schroeven!!
wauw, wat een dozen. jullie hebben straks vast een ruime keuken,
ik denk dat michiel genoeg werk heeft aan al die dozen. je houdt toch wel wat over?
groetjes van hier
Oh zeker wel. Geen probleem!! Maar je moet ergens beginnen, niet waar?
Wauw! ik ben trots op jou! En van de makkelijke kastjes kan je door naar de moeilijke! Dat vond ik een van de leukste dingen van onze keuken-verbouwing (ook met een Ikea keuken), want dit kan gewoon met een muziekje op de achtergrond, en met stugge volharding. En het gaat snel en aan het eind heb je een heel goed gevoel! Go Johanna, go Johanna!
Hi Ellen, ja… die IKEA keuken 🙂 Volgens mij is dat het idee: verstand op nul, plaatjes volgen, en gewoon stug doorgaan. En nog een kastje. En nog een kastje. En nog een kastje…
Pingback: Een analyse van de bezoekers van mijn blog | Johanna goes USA!