Afgelopen maandag is de aannemer begonnen aan de verbouwing van de keuken. Dat is spannend. Je weet nooit of zo’n aannemer goed werk gaat afleveren, je weet nooit hoe lang het allemaal gaat duren, en je weet nooit wat voor ellende er achter de muren vandaan komt als de keuken is weggebroken. Daarnaast ben ik niet helemaal op de hoogte van Amerikaanse bouwstijlen en bouwgewoonten, dus ik kan het niet allemaal goed inschatten van te voren. Maar goed, het moet gebeuren, dus dan maar beginnen. En de beuk erin.
Via-via
Ik heb drie aannemers gevraagd om een offerte, en bij de aannemer die ik nu heb gekozen had ik het juiste gevoel. Het is een vriend van een kennis van SCYP (State College Young Professionals). Michael werkte altijd bij een aannemer en heeft sinds kort een eigen bedrijf. Hij heeft nog niet veel projecten en kon dus snel beginnen. Ook belangrijk: hij moet nog een portfolio opbouwen (met foto’s en dergelijke), dus het is belangrijk voor ‘m dat hij deze klus goed uitvoert. En dat geeft vertrouwen.
Eerst afbreken
De aannemer Michael (met z’n buddy Michael en de electricien Jimmy) hebben in dag 1 al de hele oude keuken en de laminaatvloeren eruit gesloopt. En de muur die tussen de dining room en de keuken stond ook nog eens weggehaald. Toen ik de volgende ochtend aankwam wist ik niet wat ik zag. Afbreken gaat sneller dan opbouwen, ja dat begrijp ik ook, maar dit is wel een hele snelle actie geweest… Mooi zo, mijn aannemer werkt tenminste door 🙂
Mijn verbouwers in de weer met oud linoleum
De eerste afvalzakken (en de garage staat inmiddels ook vol met meuk)
De muur is al verwijderd (dat kan schijnbaar met Amerikaanse huizen)
En daarna komt opbouwen
En dan gaan ze opbouwen. Elektriciteit aanleggen, een extra afvoer aanleggen, spotjes installeren, muren weer netjes maken, plafond herstellen, en tegelen (een hele hoop tegelen…). En weet ik wat allemaal nog meer…
Deze week moet ik ook ergens het tapijt gaan regelen, want dat moet ook worden vervangen. Vrijdag wordt de IKEA keuken geleverd (in dozen). En dan in de week erna (of later) komt de vrachtwagen met de verhuisgoederen. We gaan het zien hoe het allemaal gaat lopen. Het blijft spannend!!
Johanna goes USA! 
He zusje!
Krijgen we nu elke keer een foto van de voortgang van ’t huis?
Liefs
ps. Je kan toch geen blote man op je blog zetten!
Zo, dat lijkt Kolderveen wel maar dan in een versnelling. Leuk om te zien! Ik zou me goed voor kunnen stellen dat Michiel daar bij aanwezig zou willen zijn of valt dat wel mee?
Wat voor soort hout is dat deur kozijn? Vuren?
Ja tuurlijk wil Michiel daar bij zijn… maar je wilt ook niet wonen in een huis dat helemaal op z’n kop staat en geen keuken hebt (waarbij je niet, zoals jullie, een deel hebt waar je kan zijn zonder stof). Michiel wil graag ook de voortgang zien en bewaken, en dat zijn nou net dignen waar ik niet altijd tijd voor heb.
Dat deurkozijn is de binnenkant van het kozijn. Daar zat ‘framing’ omheen, die is eraf, want dat hele kozijn gaat er uit. Dat wordt een poort opening zonder deur en ramen erin.
En wat voor soort hout dat is – joh, al sla je me dood. Weet ik toch niet… Ik weet wel dat alles wat straks nog hout-kleur heeft geschilderd gaat worden. Ben niet zo fan van die houtsoort in ieder geval.
Johanna je hebt flink de gang d’r in. Mooi dat je al een vertrouwde aannemer hebt gevonden.
Jullie keuken gaat vast mooi worden.
Michiel volgt jullie container op zee. Het blijft zeker allemaal spannend om jullie huis en tuin in te richten.
Ja, ik hoop wel dat het mooi gaat worden. Zal ook wel. Gisteren ben ik er weer even geweest en het zag er indrukwekkend uit. En ja, het is zeker spannend… hopelijk komt de container ook op tijd aan!
Weet je wat nu zo leuk is, je legt gelijk een verslag vast van de verbouwing. Zou iedereen moeten doen, een blog bijhouden:) leuk voor later.
Ik ben benieuwd hoe jullie paleis eruit komt te zien!
Er komen zeker meer foto’s… dit is dan alleen de keukenverbouwing nog maar (heel ingrijpend), maar ook de rest (nieuw tapijt, alles schilderen, misschien straks de badkamers verbouwen) komt er nog eens bij. Wie zei dat ik nu eindelijk rust had?
we komen in oktober helpen, jullie mogen kiezen: jullie zijn daar blij mee of jullie zijn daar niet blij mee, hahaha,
albertine heeft gelijk, dit is leuk voor later,
maar een mooie keuken of iets minder mooi, het is zoals oeva zeg: het gaat erom wat uit de pan komt.
dit zit wel goed bij jullie.
liefs van hier.
Gelukkig komen die pannen uit Leusden, komen mijn kookboeken ook deze kant op en heb ik mijn kruidenverzameling kunnen invliegen, dus wat er uit die pannen komt is zeker goed 🙂
Pingback: Verbouwingsupdate: de muren helemaal gestript | Johanna goes USA!