In mijn cursus Marketing Strategy (hier een overzicht) werk ik veel met marketing cases, vaak van de Harvard Business School. Die cases heb ik zelf geselecteerd. Bijvoorbeeld, ik heb een case over Black en Decker, die gaat over hoe ze het klantensegment van aannemers moeten benaderen. Een andere case gaat over het partnerschap tussen Wal-Mart en Proctor & Gamble. Bij zo’n case moeten studenten een beschrijving van het bedrijf en het probleem lezen (tussen de 10 en 20 pagina’s), een analyse van maken, en advies geven.

Leerdoelen

Voor een aantal cases doen we de analyse gezamenlijk in de les. Dat zijn altijd heel erg intensieve lessen – ik denk dan van te voren een structuur uit, studenten moeten bepaalde inzichten ontdekken of uit de case halen, en dat moet binnen een bepaalde tijd. Nu is het belangrijk dat die inzichten uit de studenten zelf komen, en niet uit mij. Het groepsproces is erg belangrijk bij dit soort case analyses.

Ik moet studenten dus zover krijgen om mee te doen. Een deel van de studenten doet dat wel uit zichzelf, maar studenten zijn erg druk, en hebben andere prioriteiten (bijvoorbeeld het vinden van een baan). Dus ik moest wat bedenken om ze te laten praten. Dat doe ik via het geven van participatiecijfers in de les. En dat doe ik via korte toetsen – de week na de bespreking geef ik een ‘case quiz’ om hun inzichten te toetsen. En die doen studenten beter als ze de week ervoor meedoen.

Als studenten met input komen, moet ik tijdens zo’n case analyse snel schakelen. Is dit zinvol (en klopt het überhaupt)? Past dit op het moment, of moet ik dit later weer opnemen? Zit er voldoende diepte in de bijdrage, of moet ik doorvragen? Moet ik dit opschrijven op het bord? Moet ik vragen of anderen het hier mee eens zijn of niet? En ondertussen de tijd in de gaten houden. Daarnaast ook nog blij, lief en enthousiast zijn (ik mag onzin-antwoorden niet afbranden anders zegt diegene nooit meer wat…). Heel erg intensief allemaal. Geloof me, als ik drie van die secties op een dag achter elkaar heb gedaan, ben ik helemaal kapot en kun je me opvegen.

Einddoel: zelf cases analyseren

Nu doe ik een aantal van die case analyses klassikaal. Twee case analyses moeten de studenten zelfstandig doen: één case analyse doen ze in hun groep, en dan leveren ze een geschreven case rapportage in. En nog één case analyse doen ze in hun eentje, helemaal zelfstandig, tegen het eind van het semester, waarbij ze ook een geschreven case rapportage inleveren. Het gaat dus van klassikaal werk onder mijn begeleiding, via groepswerk, naar individueel werk. Op deze manier hoop ik analytische vaardigheden bij mijn studenten te ontwikkelen.

Die individuele case rapportage moet nog komen – die staat pas over een paar weken op de agenda. Het is een casus over toiletpapier – zwart toiletpapier zelfs. Is weer eens wat anders dan anders, vond ik 🙂