In de nacht van donderdag op vrijdag had ik last van een stroomstoring. Ik heb gemerkt dat zo’n situatie best ingewikkeld kan zijn in een ander land!

Wat gebeurde er?

Ik word nog wel eens wakker ’s nachts. In een hele goede nacht is dat zo’n 5 keer, in een gemiddelde nacht zo’n 10 keer, in een slechte nacht zo’n 20 keer. Soms slaapwandel ik, soms ben ik half wakker en haal ik van alles door elkaar en zie ik dingen die er niet zijn, en soms schrik ik wakker uit nachtmerries. Waarom vertel ik dit: de dingen die ik ’s nachts beleef zijn van niet echt en zijn niet echt gebeurd. Ook al denk ik op dat moment van wel.

Dader: de humidifier?

Nu heb ik laatst een humidifier gekocht (dat is een ‘luchtbevochtiger’ – bij gebrek aan een betere vertaling). Hartstikke fijn ding dat de lucht wat minder droog maakt hier waardoor mijn ademhaling ’s nachts makkelijker gaat, en daardoor slaap ik een stuk beter. Word ik ook minder vaak wakker, lijkt het. Maar goed, dat ding is dus nieuw. En ik werd in de nacht van donderdag op vrijdag wakker. Mr Humidifier zoemt zachtjes (maar dat doet de automatische, forced air verwarming ook, daar wen je gauw genoeg aan) en ook heeft ie een groen lampje. Maar al het geluid – kachel en humidifier – en ook het groene lampje was uit. He, wat raar… Op dat moment komt de reality check: droom ik dit, of is dit echt?

Het was echt, er was echt geen stroom in de slaapkamer. Zou de humidifier geen water meer hebben, drooggestoomd zijn, en kortsluiting hebben veroorzaakt? Ik uit bed. Met het schijnsel van mijn telefoon de boel verlicht en de humidifier leeggegooid, weer gevuld en weer in het stopcontact gedaan. Dat had niet zoveel zin. OK, verder zoeken.

Op zoek naar de stoppenkast

Toen zag ik dat mijn laptop, de radio, de magnetron en de oven ook hun lampjes allemaal uit hadden. Geen stroom in het hele huis dus. Dan maar op zoek naar de stoppenkast en wat stoppen omzetten indien nodig. En dan realiseer je je dat je 1) niet weet waar de stoppenkast is, 2) niet weet waar de zaklampen liggen, 3) niet weet welke energieleverancier je hebt en ook geen noodnummer weet… En dat midden in de nacht. Zoeken is lastig als je geen licht hebt.

Lang verhaal kort, omdat ik de ‘zaklamp’-app niet op mijn (nog nieuwe) telefoon kon vinden, heb ik een een kaars aangestoken (ik kon de zaklampen ook niet vinden, kaars en gasaansteker gelukkig wel). Ik ben het huis doorgeweest, en ik heb de meterkast niet kunnen vinden.

Ik herinnerde me vervolgens de uitgebreide instructie van de bewoners van het huis, waar inderdaad het nummer van de energieleverancier in stond. Met het laatste streepje batterij heb ik me door het voice-response-menu doorgeworsteld. En toen ik uiteindelijk een medewerkster te spreken kreeg, zei ze dat de storing in de wijk zat, er waren nog dik 3000 adressen met hetzelfde probleem – en het lag dus niet aan mijn humidifier. Gelukkig maar.

En toen was er weer elektriciteit!

Op dat moment, gedurende dat telefoongesprek vloog het licht aan, het lampje van de radio en de klok van de magnetron en oven ook, de kachel sloeg weer aan, en de humidifier begon weer te stomen. Ik kon weer naar bed.

Eind goed, al goed dus. Maar ik weet nog steeds niet waar de stoppenkast zit!