Het is hier heel erg winter. Het is hier heel erg koud, er is hier heel veel sneeuw, het vriest hier heel erg hard. En dat allemaal is dit jaar een tandje erger dan normaal. We breken hier records: nog nooit zo’n lage temperatuur gehad, er is nog nooit zoveel sneeuw gevallen, en het is nog nooit zo koude januarimaand geweest. En dat is nu precies mijn eerste maand in State College. Ik val met mijn neus in de boter. Of met mijn neus in de sneeuw…
Komt de lente? Of nog niet?
Maar ook aan de kou komt een einde. Ik heb de derde dag boven nul gisteren gehad – ik ben ’s ochtends dan ook meteen wezen joggen buiten (kon ik de calorieën van de koekjes van het weekend er weer even afrennen. En vandaag was de hittegolf al weer over, het werd weer koud en er ligt inmiddels ook al weer een stuk of vijftien centimeter sneeuw.
Hoe lang laat de lente nog op zich wachten? Daar hebben ze hier in Pennsylvania een speciale weerman voor: Punxsatawney Phil, een groundhog (bosmarmot). Ze halen het arme beestje hier op 2 februari om half acht ’s ochtends uit zijn winterslaap en dan kijken ze of “hij zijn schaduw ziet” (kortom, schijnt de zon op dat tijdstip of niet). Ziet hij zijn schaduw, dan blijft het nog zes weken winter. Ziet hij geen schaduw, dan komt de lente er aan.
Groundhog Day
Punxsatawney Phil, de groundhog
Nu is het voor mij zeer de vraag waarom ze daar in godsnaam een bosmarmot voor nodig hebben… Je kunt toch ook wel zo zien of de zon schijnt of niet? Maar goed, ze maken er hier in Pennsylvania, in het dorp Punxsatawney, een hele happening van. Duizenden mensen komen er op af. En de hoge heren die de groundhog presenteren zijn helemaal opgetut en kleden zich alsof ze uit de 18e eeuw zijn komen lopen.
Voor degenen die dit fenomeen nader willen bestuderen: er is een film met Bill Murray en Andie McDowell over Groundhog Day. Ik heb hem jaren geleden gezien, en het is best een leuk verhaal… Type romantische komedie. Ik verklap niets!
De uitslag: de winter zet door
En wat een verrassing, ik ben nog niet van de winter af. Nu ben ik academicus, en geloof ik niet zo in de methodiek van Phil de Groundhog. Los van het feit dat hij in 80 procent van de gevallen gelijk heeft (dat is significant beter dan toeval kan voorspellen), kijk ik liever naar de voorspellingen van Accuweather – een weerstation dat hier uit State College komt en voor praktisch elke mobiele telefoon de weersvoorspellingen verzorgd. En zij zeggen ook dat de winter nog wel even aanhoudt. Lucky me!
Johanna goes USA! 
Hoi Johanna,
Alweer een leuk verhaal van je. Michiel heeft er ook wel profijt van dat jij er nu al bent.
Je regelt al zoveel dingen, ook het bankwezen waar ze niet makkelijk in zijn.
Het mocht hier wel wat meer winter worden, zeker voor Luke. die wil zo graag strooien!!
Was zondag bij Jos en Ria ,ook die volgen jouw blog en genieten ervan, en Kees en Tineke.
Heb je vernomen dat Leon en Frida ook jaren weggaan , maar dan met een zeilboot.
Veel succes, groetjes Afra.
Hi Afra,
Dat klopt, ik mag nu de hete kolen uit het vuur halen wat de Amerikaanse administratie betreft… Maar zijn tijd komt ook vast nog wel hoor! Amerika is soms een raar land met al z’n regeltjes!
Verklap je echt het einde van “Groundhog Day” met Andie Mc Dowell niet? Ah, please!!!! 😉
Haha 🙂 Nee, ik verklap ‘m echt niet! Ga ‘m nog maar een keer kijken (hint, hint)!
Overigens, ik weet helemaal niet meer of de Groundhog in de film z’n schaduw nu wel of niet ziet… helemaal vergeten!
hallo johanna, hier alles wel, de voet aan deze kant begint te genezen, het gaat wel langzaam, komt wel weer goed.
heb net klaas van de linde gesproken en hij had evert met jannet uit canada gebeld, die hebben ook zo veel sneeuw anderhalve meter. evert weet bijna niet meer waar hij het heen moet schuiven, zo vol is alles. de top was 1 meter en 80 centimeter, hoe koud het daar geweest is weet ik niet maar dat zal ook wel erg brrr zijn.
mooi weekend gehad dus, wij keken al naar je verhalen uit.
wat een schitterend idee, eten in de sneeuw. wat doen wij dan soms moeilijk, te veel wind, te warm of te koud, kortom, zin aan bbqen gewoon aansteken die ketel.
liefs van ons allemaal.
Hoi daar – zo erg als Evert en Jannet het hebben met die Canadese bergen sneeuw is het hier nog niet. Ik had toen in 1997 ook zo’n periode van Heel Veel Sneeuw – toen moesten ze zelfs het huis uitgraven, we waren helemaal ingesneeuwd. Hier ligt een keer een stuk van vijftien centimeter, en dat smelt dan wel weer.
Tot morgen – ze hebben voor vannacht en morgen een sneeuwstorm voorspeld die maar liefst een voet (30 cm) sneeuw gaat brengen. Op kou kun je je kleden als je wilt fietsen, maar tegen zo ontzettend veel sneeuw kun je niet zoveel doen. Als er is geveegd ligt er binnen vijf minuten weer genoeg sneeuw om uit te glijden. Dus ga ik morgen maar lopend naar de universiteit, denk ik. Ook leuk.
Pingback: Avonturen in de achtertuin in Park Forest | Johanna goes USA!
Pingback: Nog zes weken winter! | Johanna goes USA!
Pingback: In de winter ben ik blij met… | Johanna goes USA!
Pingback: Punxsutawney Phil! | Johanna goes USA!
Pingback: Snert! In Amerika! | Johanna goes USA!