Een tijdje geleden vertelde ik dat ik erachter ben dat ik een ‘zeldzame, chronische’ ziekte heb (volgens de specialist). Die is vervelend. Gelukkig hebben de eerste twee batches met vrij stevige medicijnen geholpen, en ben ik nu gelukkig even van die medicijnen af. Jippie! Mocht ook wel – ik heb haaruitval van die laatste medicijnen gekregen, en dat mag nu een keertje ophouden… Ik probeer nu om de aandoening zo weinig mogelijk ‘chronisch’ te maken, dat wil zeggen: dat ie niet of zo weinig mogelijk terugkomt. Want ik heb geen zin in die pijn en ook niet in die medicijnen en de bijwerkingen (naast haaruitval ook vreselijke moeheid en nog meer nare dingen die ik liever voor mezelf houd).

Algehele doormeting

En dus ben ik doorgemeten. De specialist die me uiteindelijk mijn diagnose heeft gegeven had me al getest op een aantal hele enge ziektes die verband kunnen houden met mijn aandoening – gelukkig waren de resultaten daarvan telkens negatief. Desondanks heb ik onderhand het idee dat er dingen niet helemaal goed zitten in mijn lijf. Ik heb zo allemachtig veel te veel zware medicijnen gehad en ik heb zo veel meer klachten gehad dan normaal, dat ik het wel eens tijd vond voor een algehele doormeting.

En dus ben ik naar een specialist gegaan die een bloed- en urineonderzoek heeft opgestart. Er is gekeken naar deficienties in vitamines en mineralen, folium- en aminozuren, het functioneren van het metabolisme en van de neurotransmitters, overgevoeligheid voor heel wat voedingsmiddelen en nog een paar dingen meer.

Resultaten

Veel dingen zijn gewoon in orde (gelukkig maar). Aan de andere kant zijn er ook een aantal dingetjes niet goed. Het verrastte me niet dat sommige zaken compleet scheef zitten. Het is wel even confronterend om te zien dat er bepaalde zaken aantoonbaar niet lopen – maar ergens is het ook wel een geruststelling om te zien dat het dus niet alleen ‘in mijn hoofd’ zit. Een deel van die resultaten zijn ook uit te leggen in het kader van mijn medicijngebruik en in relatie tot mijn aandoening – dat geeft handvaten om er wat mee toe doen. Ik heb er dus hoop op om het ‘chronische’ van mijn aandoening te kunnen verminderen door een aantal van de deficienties weg te poetsen. Op die manier moet mijn lichaam weer sterker worden, en zo weerbaarder tegen die infectie/ontsteking.

Hoe gaat dat in z’n werk?

Op twee manieren. Eén: voedingssupplementen. Verrassend: daar zit zelfs vitamine C bij, terwijl ik niet veel mensen ken die meer fruit eten dan ik…en volgens mij is dat toch echt de manier om vitamine C binnen te krijgen. Maar in mijn geval heb ik echt bakken met vitamine C nodig, dit om andere supplementen effectiever te maken, en ook in verband met de afweer tegen die nare infectie/ontsteking. Opmerkelijk: dit had de arts die ik in Belgie heb bezocht deze zomer overigens ook al gezegd, puur op basis van anamnese en eigen onderzoek ter plekke. Verder zitten er nog een paar andere supplementen bij als probiotica, magnesium, en een paar voor mijn onbekende dingen waaronder taurine (dat laatte zit ook in Red Bull, en nee, ik ga er niet van vliegen, dit terzijde).

De tweede manier: mijn voedingspatroon aanpassen. Want (snik, huil, jank…) uit de resultaten van de tests is naar voren gekomen dat ik enigszins overgevoelig ben voor zuivel (zowel van koe, schaap, geit, buffel) en eigeel. Ik at altijd al geen yoghurt en vla (bah), dronk ook al geen melk (jakkes), en ik ben ook geen typische ‘ice cream’ eter, maar ik houd wel heel erg van kaas (ik sleep dat met kilo’s tegelijk uit Nederland)! Nu is de overgevoeligheid niet dramatisch – gelukkig is het niet zo erg als bij mijn zusje bijvoorbeeld, dus ik hoef niet heeeeel erg streng te doen, maar kaasfondue, kaasplankjes en een omelet van de Waffle Shop moet ik voorlopig maar niet teveel meer doen.

Kortom, geen boter, kaas en eieren voor mij!