Gelukkig liep mijn blog wat achter en kon ik de verhalen uit Minnesota vertellen. Want ik was zelf niet heel veel waard. Ik ben goed ziek geworden, en als dat gebeurt maak ik vrij weinig mee wat blogwaardig is. Maar we zijn er weer. Gelukkig maar, want ik ben weer aan het lesgeven!

Hoest-hoest-hoest…

Tijdens onze reis naar Minnesota begon ik last van mijn stem en mijn keel te krijgen. En eigenlijk is dat pas een paar dagen geleden over gegaan. Ik was heel, heel erg verkouden tijdens Oud en Nieuw (en moe… saai!!). Ik bleef maar hoesten (ook bloed ophoesten) en mijn eerste werkweek heb ik voornamelijk op de bank en in bed doorgebracht. Spierpijn van het hoesten… het is wat. Het leek bronchitis – van die hele diepe, lange, pijnlijke hoestbuien. Ik kan ze missen als kiespijn.

Voorbereidingen op het nieuwe semester!

Gelukkig begonnen mijn lessen niet op 4 januari maar op 11 januari en had ik nog een weekje extra tijd om bij te komen. Gelukkig maar, want het had niet goed gekomen. Zooooo veeeel hoesten, ik werd er moe van. Ik heb het maandag wel geprobeerd op kantoor, maar dat ging duidelijk niet. Dinsdag en woensdag ben ik vervolgens thuis gebleven, donderdag een halve dag, en vrijdag voelde ik me weer beter. Moest ook wel, want ik moest nog wat voorbereidingen treffen voor het nieuwe semester.

Vorig weekend voelde ik me eindelijk weer wat beter – ik ben afgelopen zondag zelfs weer naar de sportschool geweest! En afgelopen maandag 8.00 uur ‘s ochtends vroeg stond ik sinds een veel te lange tijd weer in de collegezaal voor mijn openingscollege 450W Marketing Strategy. En daar had ik eigenlijk best wel weer zin in!

En zo krijgen jullie dus weer heel wat blogverhalen te lezen ‘uit de collegezaal’!