Laatst schreef ik over de kofferafhandeling op Schiphol. Dat vond ik heel erg indrukwekkend om te zien – en fijn om nu eindelijk eens te weten wat zo’n koffer allemaal doorstaat tijdens de reis achter de schermen van incheckbalie tot vliegtuig! Maar Schiphol heeft nog meer mooie kanten. Zeker als je ook eens andere vliegvelden van binnen ziet, begrijp je dat Schiphol absoluut een heel goed vliegveld is!
Schiphol: bewegwijzering
Schiphol is toch echt wel een heel, heel fijn vliegveld. Vooral als je het met Charles de Gaulle vergelijkt: daar heb je heel onlogisch ingedeelde terminals, waarbij je kilometers moet lopen bij het overstappen, en je hebt altijd het gevoel alsof je verkeerd loopt… Of pak het JFK airport in New York, dat heeft niet aan elkaar gekoppelde terminals waardoor je met een shuttle tussen terminals moet crossen. Dat laatste hebben heel veel vliegvelden, ook Atlanta heeft het (alleen heeft die een heel effectieve trein recht onder de parallelle terminals lopen) en ook bijvoorbeeld Washington heeft losstaande terminals (en die heeft treintjes en bussen tussen terminals – niet echt efficient is mijn ervaring). Nee, dan Schiphol! Veel beter geregeld!
Schiphol zit GOED in elkaar. En dat komt overigens ook voor een groot deel door de bewegwijzering, die is van prijswinnend niveau. En goed uitgevoerde marketing: het is heel erg belangrijk voor een dienstverlenend bedrijf als Schiphol om je klant de juiste richting op de wijzen.
Grappig weetje: de ontwerper van de bewegwijzering op Schiphol (Paul Mijksenaar) heeft ook de bewegwijzering op JFK gedaan. Dat is overigens goed terug te zien als Nederlander, als je op JFK komt. Op onze trips naar India en naar Nederland afgelopen zomer kon ik dat goed zien. En ja, het was heel makkelijk navigeren op JFK – ondanks dat terminal probleem… Het is wel oppassen natuurlijk, je verwacht door die gele borden op JFK op een gegeven moment bij de NS treinen aan te komen!
Marketinggebbetje: de ‘lost and found’ hond van KLM
KLM is ook heel kundig op het gebied van marketing. Hier een communicatievoorbeeld: vorig jaar kwamen ze met een filmpje dat vrij snel viral ging: de ‘lost and found’ hond van KLM op Schiphol. Het idee? Een zakenman is zijn telefoon verloren, of een klein meisje heeft haar favoriete knuffel ergens laten liggen. De speciale ‘eenheid’ van Schiphol, de beagle Sherlock, compleet met hondenjack met zakken aan de zijkant, is er op getraind om de juiste eigenaar te vinden en rent compleet met telefoon of knuffel heel Schiphol over!
Nu is die hond niet echt in dienst, helaas. Maar het geeft wel aan hoe KLM bezig is om met niet-conventionele middelen te werken aan betere service. Daar heb ik overigens zelf ook wel eens gebruik van gemaakt: het Facebookteam van KLM is ge-wel-dig!
PS: voor de email abonnees: klik even door naar de website voor het echt-totaal-schattige filmpje over Sherlock, de ‘lost and found’ hond!
Helemaal mee eens! Schiphol is beslist heel fijn! Op charles de gaulle heb ik vorig jaar nog bijna een vlucht gemist. En maar treuzelen bij de douane. Vreselijk. Echt moeten rennen door de hallen…
Ik weet helemaal wat je bedoelt. Ik ben ook al eens al laatste mezelf verontschuldigend in een volle Boeing gestapt, dankzij de douane. Ik verdenk Charles de Gaulle er overigens van dat zij door hun layout extra douanepunten hebben moeten installeren… Doe mij maar Schiphol!
En de populariteit van de beagle wordt groter en groter 😉
Pingback: De nieuwe KLM veiligheidsvideo: Tegeltjeswijsheid! | Johanna goes USA!