Afgelopen zaterdag zijn Michiel en ik met Martin (van Economie) en zijn vrouw Nora (werkt bij BCG in New York), Peter, Charlie (zonder de inmiddels hoogzwangere Betsy) en Chris wezen hiken in het Rothrock State Forest, dichtbij State College. Het idee was op donderdag tijdens trivia geboren, en natuurlijk gingen wij mee. Martin zou de route verzorgen.
De Indian Steps
Nadat we met z’n allen hadden ontbeten bij The Naked Egg – toch een favoriete ontbijtstek die dicht in de buurt ligt van het Rothrock State Forest – zijn we op weg gegaan. Het was even zoeken om het trail te vinden, het bos is groot, de berg is lang, en ze zijn hier niet zo goed met het aangeven van routes als in Nederland. Uiteindelijk vonden we het begin van de trail, en konden we beginnen.
En dat begon meteen met een hele beste uitdaging: een traject genaamd de ‘Indian Steps’, een hele lange soort trap gemaakt van rotsen, die daar zo zouden zijn neergelegd door de Indianen (native Americans), maar dat laatste is zeer onzeker. Dat stuk was echt niet grappig: nog geen 650 meter afgelegd, maar wel ruim 200 meter omhoog – dat is een hellingshoek van ruim 30%! Plus, die rotsen lagen niet allemaal rotsvast – ik heb drie keer een schuivende rots op mijn schenen gekregen. Gelukkig hadden we allemaal water mee. Ik had echt spierpijn nog voordat ik boven was.
Mooi uitzicht!!
Selfie!!
Tuinslangen en ratelslangen
Toen we eenmaal boven waren, zagen we ook een dunne slang, van nog geen dertig centimeter. Die werd geidentificeerd als de niet-giftige en uiterst vriendelijke ‘gardener snake’ (wij zouden zeggen ‘tuinslang’ maar dat betekent net weer wat anders…). Daar heb ik later overigens nog een versie van zo’n 80 centimeter van voorbij zien schieten – maar goed, het ding is niet giftig, dus niet gevaarlijk.
Een heel ander verhaal was de ratelslang. Op een gegeven moment, boven op de berg, op een bepaald rotsig stuk liep Michiel vooraan en merkte uit zijn ooghoek dat een dikke slang zich bewoog. Totdat Michiel er langs kwam was er niets aan de hand, maar op dit moment ging de slang zich verdedigen en deed zijn kenmerkende ‘ratel’ (trillend puntje van z’n staart) aan. Dus hoorden wij ‘Jongens, beter even via de andere kant lopen… je wilt hier niet meteen oversteken…’. Okee… Inmiddels had Michiel een filmpje gemaakt van de slang – indrukwekkend beest, ook giftig bovendien, en met deze jongens wil je geen ruzie krijgen – en was het serpent inmiddels onder een steen gaan liggen, met uitzondering van z’n ratel. Toen ik eenmaal over de rotsen was aangekomen zag ik alleen z’n ratel nog, en ik had helemaal niet door dat de slang zo ongeveer van polsdikte was, en waarschijnlijk echt wel een meter of anderhalf in totaal was… Dat zag ik pas later op het filmpje (zie hieronder), en dat was maar goed ook!
Een uitgesneden beeld uit het filmpje: de slang komt hier naar Michiel toe…
De route naar beneden was een stuk minder inspannend dan de route omhoog, en konden we ook nog een beetje van het uitzicht genieten. Uiteindelijk hebben we twee en half uur gelopen (waarvan het eerste uur haast klimmen leek), en hebben we zes en halve kilometer afgelegd. Een mooie route.
Even bijkomen van het avontuur met de ratelslang
Barbecue bij Peter
’s Avonds hebben we de avond afgesloten met een barbecue bij Peter. Ook Jess en Dan (de nieuwste aanwinst van Economie) en Betsy waren daarbij. Handig: iedereen neemt zo wat mee (ik had een watermeloen salade meegenomen en ook wat brood met zelfgemaakte knoflook-kruidenboter, Charlie had pulled pork gemaakt in z’n Green Egg, Peter had voor burgers gezorgd). Het was nog erg gezellig!
Johanna goes USA! 
Wilde Michiel een filmpje maken zoals bij Discovery? Blijven staan bij een gevaarlijke slang?
Eigenlijk nog niet zozeer bij stil gestaan dat in een vreemd land er ook gevaarlijke beesten zijn waar je niet van op de hoogte bent. Nog vogel gespot onderweg?
Haha, nou het filmpje is ingezoomd en gecropt hoor… Michiel stond er wel een paar meter vanaf. Hij was eerder nog geen halve meter langs die slang gelopen (maar toen wist Michiel nog niet dat er een slang zat…)
Klopt, er zijn hier een paar gevaarlijke beesten, zoals inderdaad die ratelslang, en er zijn ook een paar insecten die je in Nederland niet hebt, en zwarte beren kunnen ook gevaarlijk zijn als je ze opeens tegenkomt.
Er waren ontzettend veel ‘eagles’ (adelaars en arenden) die boven onze hoofden cirkelden, maar onze ogen waren vooral op de grond gericht met zulke slangen om je heen. Daar wil je niet per ongeluk op stappen terwijl je aan het vogelspotten bent. Daarnaast, er liggen daar heel veel rotsen die nogal schuiven, dus je moet goed weten waar je je voeten neerzet. Overigens was het wel zo dat er erg veel eagles rondcirkelden toen wij net bij die ratelslang waren. Wij hadden zoiets van ‘die wachten net zolang totdat er vlees is voor ze!’.
Die slang, echt niet te geloven! Ik krijg er kippenvel van!
Ja, wij ook hoor. Gelukkig hadden de meeste van ons die slang niet gezien (Michiel wel dan) – ik zag alleen nog maar de ratel (3 cm) buiten de rotsen uitsteken toen ik er eindelijk van. Gelukkig maar, ik was vast een beetje paniekerig geworden!
eng hoor, maar wel een prachtige tocht, en wat een uitzicht,
Absoluut! Kost wat, maar dan heb je ook wat!
Snakehunter! Van harte gefeliciteerd Johanna (en Michiel) met je verjaardag
Haha 🙂 Yes, dank je broer! The big 33 came around the corner 🙂
Mooie wandeling zeg! Ik zou denk heel hard wegrennen als ik een ratelslang (of eigenlijk gewoon überhaupt een slang) zou tegenkomen haha. Leuk dat hij er een filmpje van heeft gemaakt! Is wel een mooi beest om te zien, met name op video dus 🙂
Geheel mee eens: mooi beest op afstand. De kwaliteit van de video is niet zo heel heel best, maar in het echt (zeker met dat ratelgeluid waarvan je dan ineens beseft dat het geen krekels zijn) was dat ding heel indrukwekkend!