De afgelopen week was het elke dag raak: open dag voor middelbare school-scholieren. Ook het marketingdepartement had vertegenwoordiging nodig. Ik heb me als vrijwilliger opgegeven, en zo bemande ik ook een stand.

Hoe werkt dat?

De Spend a Summer Day is een open dag voor de hele University Park campus hier in State College. Met bussen vol haalt Penn State mogelijk geinteresseerde scholieren plus ouders op uit (op mijn dag) Pittsburgh, Philadelphia en New York, die dan samen de open dagen van de geinteresseerde colleges aflopen. Ook de business school doet daaraan mee, en heeft informatiestands en voorlichtingsfilmpjes geregeld. Scholieren komen op zo’n dag naar de business school maar kijken veelal ook naar andere colleges, zoals die van Liberal Arts (waar Economie zit), of het college van Communicatie, en die waar Gezondheidsmanagement zit.

Wie komen er?

De bezoekers zijn highschool scholieren die op dit moment hun laatste jaar op highschool ingaan met hun ouders. Een deel van de scholieren moet nog twee jaar – en die zijn er dus vroeg bij. De scholieren moeten zich uiterlijk in november inschrijven op een universiteit, dus de studenten hebben nog zo’n maand of vijf om alles voor elkaar te maken. Niet iedereen wordt aangenomen, dat hangt sterk af van de hoogte van cijfers, van aanbevelingsbrieven, de buitenschoolse activiteiten van een student en van de kwaliteit van het essay dat een scholier schrijft om binnen te komen.

Ongeveer de helft van de scholieren wordt uiteindelijk aangenomen. Let wel, dit zijn de cijfers voor de campus van University Park hier in State College, maar voor Smeal ligt het percentage een stuk lager… wij zijn vrij streng. Je moet als aankomende student dus meerdere inschrijvingen hebben. Ter vergelijking: UT Austin heeft alles bij elkaar ook een acceptatiecijfer van ongeveer 50 procent, UNC (North Carolina) heeft een algemeen acceptatiecijfer van 36 procent, en bij de universiteit van Nebraska heb je 75 procent kans om binnen te komen. Harvard maakt het je het lastigst met 10 procent kans op acceptatie.

Vragen, veel vragen…

Wat moest ik doen tijdens die open dag? Veel vragen beantwoorden. Ik heb me vooral op de scholier zelf gericht, hoewel veel ouders ook vragen hadden. Ik kreeg heel veel uiteenlopende vragen: “wat kun je met marketing”, en “wat is marketing eigenlijk” (antwoord: breder dan advertenties alleen…). Ik kreeg vragen over het kunnen combineren van studierichtingen (bijvoorbeeld een ‘major’ oftewel afstudeerspecialisatie in marketing met een ‘minor’ oftewel subspecialisatie in bijvoorbeeld journalistiek), of zelfs een dubbele major – diegenen die dat vroegen zijn  1) of ambitieus en heel slim, 2) of naief en denken dat een diploma aan Smeal niet heel hard werken is, 3) of ze weten nu nog niet wat ze willen en kunnen nog niet kiezen. Dat komt later allemaal nog wel goed… Ik kreeg ook vragen over details als “zijn alle lessen in dit gebouw”, “kun je ook in de mode terechtkomen met een marketingdiploma” en “hoe je moet kiezen tussen marketing en ‘science’ richtingen” (waarmee ze natuurkunde/biologie/scheikunde bedoelen). Eh…

Hoewel ik natuurlijk geen expert ben op het gebied van het Amerikaanse highschoolsysteem, het inschrijfproces en de vereisten van Penn State/Smeal, of hoe het eerste jaar van een nieuwe student eruit ziet, ging het allemaal best goed. Ik weet genoeg over marketing en inmiddels van Amerikaanse bedrijven om me te redden. Er waren ook studentadviseurs voor de wat meer algemene vragen, en daar heb ik dan ook genoeg naar verwezen. Het feit dat ik altijd vraag naar de eerste baan van mijn eigen Marketing Strategy studenten heeft me geholpen, daardoor kan ik tenminste een goed beeld geven van wat je met het Smeal marketing diploma kan doen, en die vraag kwam toch vrij vaak aan bod.

Het liep goed door, ik had maar een paar keer vijf minuten geen aanspraak, behalve tegen het einde van de dag. Eigenlijk was ik de hele tijd in gesprek, en dat is fijn, want dan gaat de tijd het snelst. Mijn folders waren ook alletwee een keertje op, en dat was een goed teken. Ben benieuwd of ik over een paar jaar nog een paar van die scholieren terug ga zien!