Afgelopen vrijdagmiddag was ik, zoals gewoonlijk, nog vrij laat bezig. Is mijn eigen schuld: ik run dan mijn simulatie, en dan moet ik altijd een hoop rapporten draaien en analyseren. Na het werk zou ik met Pranav meegaan naar zijn huis, Michiel zou daar ook naartoe komen, om pizza te eten en dan een film te kijken: Slumdog Millionaire. Die film speelt zich af in India, en is een mooie voorbereiding van onze reis naar India. Het was een goed plan, maar het liep heel anders.
Telefoontje 1
En mijn hartslag steeg naar 200 slagen per minuut.
Michiel zei: “Ik kom niet naar Pranav, je moet zelf even een manier vinden om thuis te komen. Er is een leiding gesprongen achter het bad waardoor er nu heel veel water stroomt. Vast 80, 90 liter. De master bathroom staat blank. Er staat water in de slaapkamer. Er stroomt water door de muren naar boven het plafond van de family room (tuinkamer) waardoor er nu heel snel watervlekken ontstaan. Het duurt niet lang meer of het plafond daar komt naar beneden. Ik moet nu weer verder. Tot zo.”
Zo… Als soort van versteend ben ik naar Pranav’s kantoor gelopen, of hij me wilde thuisbrengen. Ik zag een schadepost van een dikke tienduizend dollar op me afkomen. En een zwaar teleurgestelde Michiel. Ik was heel erg bang wat ik zou gaan aantreffen.
Michiel’s reactiesnelheid
Michiel was gelukkig thuis toen het gebeurde. Hij was thuis, stond op het punt om het huis uit te gaan richting Pranav. Hij hoorde op een gegeven moment water stromen. Hij rende naar het nieuwe bad – zag niets – vervolgens naar de badkamer boven. Die badkamer stond blank, er stond water in de slaapkamer… Michiel heeft meteen het water afgesloten in de kelder, en de toevoerkraan van de waterheater dichtgedraaid. Vervolgens met een stapel handdoeken het water uit de slaapkamer gehaald – die laminaatvloer kan zo opzwellen… Uit z’n ooghoeken zag ie dat het plafond van de tuinkamer vlekken kreeg – dat zit recht onder de badkamer boven.
Wat bleek: de warmwaterleiding achter het nieuw aangelegde bad was gesprongen. Die waterleiding leidt ook naar het badmeubel in de andere badkamer, en daar was ie gesprongen. Geen schade in de nieuwe badkamer, maar wel heel, heel veel water tussen de muur, onder het bad en onder de vloer… wat daar niet wegkan, behalve dan via plafond, naar beneden. En oh ja, via de muur, langs een stopcontact.
Telefoontje 2
Ik was inmiddels bijna thuis. Michiel belde mij weer:
“Ik kan het inmiddels overzien. Het is wel erg, maar niet catastrofaal.” Nou, dat scheelt in ieder geval…
Waterwerken…
En toen kwam ik thuis. Michiel had inmiddels de wasbak en het badkmeubel uit de master bathroom gehaald. Ik kon op dat moment niet zoveel doen. Pranav keek toe, en was net als ik, opgelucht dat het niet heel, heel erg was. Terwijl Michiel bezig was in de badkamer boven bleven Pranav en ik beneden om te kijken hoe het plafond het zou houden. Die vlekken werden snel groter, en ook was het plafond vrij warm (vanwege het warme water…) en zakte op een gegeven moment ook naar beneden. Ik heb op een gegeven moment een schroevendraaier gepakt en wat emmers. Met die schroevendraaier prikte ik gaten het plafond. Ik dacht dat die gaatjes later wel zouden kunnen worden gevuld. Natuurlijk had ik soms een stud (paal) te pakken maar zodra ik beet had spoelde het water eruit.
Inmiddels was Michiel even snel op een neer naar de Home Depot geweest voor materiaal voor de leidingreparatie. Ondertussen haalde ik gewapend met emmers en schroevendraaier het plafond leeg. Nu had Michiel rond het bad heel veel steenwol gedaan, ter isolatie, zodat het water langer warm zou blijven. Helaas werkte die steenwol nu als een spons, waardoor mijn gaten in het plafond niet genoeg waren. Op een bepaalde plek zat er zoveel water op het plafond in de steenwol dat de gipsplaten van het plafond niet meer vastzaten.
Michiel had boven de leidingen inmiddels weer gefixed. Hij kwam naar beneden om het plafond te inspecteren. Helaas was deel niet meer te redden, en moest die steenwol er gewoon uit. Hand in het plafond, en als papier mache kwam het naar beneden…
En toen was het wel klaar, eigenlijk
We hebben de boel opgeruimd, natte bende in zakken, emmers leeg gegooid. De verwarming hoog gezet, een extra heater in de ruimte gezet zodat de boel zou opdrogen. Vervolgens zijn we alsnog naar Pranav gegaan en hebben we de film gekeken. Bij thuiskomst ’s avonds was de situatie zoals we hem hebben achtergelaten, alleen was het allemaal wat droger. Zaterdag heeft Michiel het gat in het plafond netjes uitgesneden. Er past nu precies een stuk gipsplaat in. De naden kunnen dan straks weer afgewerkt worden met pleisterwerk.
Uiteindelijk zit er ook nog een voordeel aan dit alles (positief blijven denken): Michiel kan straks veel beter bij de leidingen voor het soldeerwerk voor de master bathroom. En de kosten van dit alles vallen wel mee. Misschien een keertje honderd dollar of zo (maar wel werkuren van Michiel).
Dat is even schrikken… Gelukkig was Michiel thuis! Maar wel balen zeg al met al. Een hoop werk voor piet snot.
Gelukkig vonden wij geen deur in het plafond 😉
Ooooooh….wat erg zeg!!!
Succes met het weer opknappen Michiel!!!
Dat is het voordeel van de gipsplaten enzovoorts in de VS. Je hebt het zo verwijderd/vervangen.
wat een toestand zeg maar nu hebben we wel michiel op de foto !
succes met de reparatie
Gelukkig valt de schade wel mee. Wat betreft dat gat in het plafond: dat is nu precies een de breedte van zo’n grote drywall plaat (gipsplaat). Die kan Michiel gewoon aan de balken schroeven. De randjes afsmeren, stucen, verf erover, en klaar. Het is wel weer even werk, en het ziet er een beetje jammer uit, maar het had zoveel erger kunnen zijn…
Als we niet thuis waren geweest hadden er duizenden liters water kunnen stromen… waarbij we het hele plafond hadden kunnen vervangen, plus twee (nieuwe) vloeren. Wie weet was er dan nog kortsluiting bijgekomen en weet ik al niet meer voor meer ellende!
Tsonge, tsonge wat lever jij vakwerk Michiel. Heel bijzonder. Daarom vind ik die lekkage zo jammer. Dat kan maar zo gebeuren, ook bij gespecialiseerde mensen. Ik heb bewondering voor jullie, zoals jullie er steeds voor gaan. Lieve groeten Wilma.
Absoluut Wilma! Ben ook heel trots op hem. Veel van de echt ingewikkelde dingen, zoals het verleggen van leidingen, afvoer en elektriciteit, zien jullie niet want die zitten in de muur… en die kosten het meeste tijd en zijn veruit het lastigste. De dingen die een groot effect hebben op het oog, zoals een IKEA kastje in elkaar zetten en ophangen – ja, daar kan ik bij helpen, maar de rest is echt volledig Michiel’s verdienste!
Er moeten nog wat lampen en een wc in de badkamer, en dan zal ik uitgebreide foto’s op het blog zetten, dan kunnen jullie zien hoe netjes Michiel dat allemaal gemaakt heeft. Wij hebben zonder enige twijfel de mooiste badkamer van State College!
Pingback: Met spoed naar de emergency room | Johanna goes USA!
Pingback: Klusupdate: de master bathroom! | Johanna goes USA!
Pingback: De terugreis uit Nederland. Via Moskou! | Johanna goes USA!