Afgelopen vrijdag, op de eerste dag van de lente, kregen wij nog een mooi staartje mee van de winter: een verse lading sneeuw. De dagen ervoor was het dooi geweest, en we waren hard op weg om afscheid te nemen van de laatste restjes sneew. Maar nee: vrijdag kregen we maar liefst 13 centimeter verse sneeuw… Argh… Het heeft ons niet weerhouden om er zaterdag op uit te gaan naar Shaver’s Creek voor het Maple Festival.

Sugar Maple Trees (suiker-esdoorn) 

Wij wonen in een regio waar we sugar maple trees hebben. Maple trees zijn esdoorns (ook wel ahorn genoemd, je kent ze ook wel van de ‘helikoptertjes’ die in de herfst van de bomen afvallen. Esdoorns hebben we in Nederland ook wel; maar de speciale suiker-esdoorn – de sugar maple – groeit alleen in het noord-oosten van Amerika (inclusief Canada). Ze zijn hier echt gek op die bomen: de bladeren (‘maple leaf’) zitten zelfs in de Canadese vlag; het hout wordt gebruikt voor meubels; maar het beste is toch echt de maple syrup (een soort suikerstroop) die van de maple trees wordt gemaakt.

Het is hier blij vlagen nog echt winter!

Maple Festival: ter ere van de maple syrup

Nu hebben wij hier in de buurt Shaver’s Creek, een natuurpark rondom een meertje waar ze o.a. een educatiecentrum hebben gerund door Penn State (beetje als de Foeke bij de Wieden), een vogelopvangcentrum runnen voor o.a. uilen, havikken, torenvalken, en arenden, en waar je ook nog kamperen al dan niet in de (kleine) blokhutten die er staan. Shaver’s Creek heeft een stuk of 30 sugar maple trees staan, en die worden elk jaar afgetapt. Van het sap maken ze maple syrup, en om dat te vieren organiseren ze elk jaar een ‘pannenkoekenontbijt’ met onbeperkt pannenkoeken met maple syrup, een roofvogeldemonstratie en uitleg over de maple syrup productie.

Amerikaanse pannenkoeken eten

Uiteraard met een hamburger (?!) en met maple syrup

Dat laatste was nog best interessant. We werden langs verschillende ‘haltes’ door het bos geleid, waar telkens Penn State studenten de verschillende stappen uitlegden over het identificeren van de juiste bomen, de verschillende opties van het aftappen van het sap, en het indikken van het sap. Zo weten we inmiddels de sugar maple tree van de red maple tree te onderscheiden. We weten inmiddels dat er zo’n 60 liter sap uit een volwassen boom komt, en dat dat uiteindelijk slechts 1.5 liter maple syrup oplevert. Er zit zo’n 1 tot 2 procent suiker in het sap, wat uiteindelijk een stroop oplevert met een suikerpercentage van 65 procent. Die stroop is nog steeds erg dun, veel dunner dan wij gewend zijn met onze Nederlandse suikerstroop, maar eigenlijk een stuk natuurlijker. En een stuk duurder!

Het aftappen van het sap van de maple trees

Historische productie: droogkoken van de maple syrup in een grote ketel

Nog even winter

Hoewel we daar midden in de sneeuw stonden, was het toch een supermooie dag. En nuttig bovendien, bleek. Die rare weken (met dooi, en weer een hoop sneeuw) leveren voor die bomen meer sap op – waardoor de productie van de maple syrup waarschijnlijk hoger wordt dit jaar. Het idee is dat de boomsappen in de lente en zomer worden gemaakt door de blaadjes. In de herfst vallen de blaadjes en worden de suikers opgeslagen in de boomstam en zakken naar de wortels. Als het warmer wordt stijgen de sappen omhoog. Wordt het weer kouder, dan dalen de suikers weer. Op dat moment wordt het sap afgetapt. Het wisselvallige weer van de afgelopen periode (is het een keertje 8 graden boven nul, wordt het de volgende dag weer 8 graden onder nul) was dus erg goed voor de maple syrup.

Speciaal spul dus!

Een golden eagle

Een oehoe (een boos exemplaar!)

Een bald eagle