Een deel van het werk van een academisch onderzoeker is het begeleiden van PhD studenten. Nu heb ik zelf nog geen PhD studenten, maar dat duurt mogelijk niet lang meer… want vandaag had ik sollicitatiegesprekken met toekomstige PhD studenten! En moest ik dus kijken wie zou kunnen passen bij onze PhD opleiding.

Solliciteren voor een opleiding?

Moet je solliciteren voor een PhD opleiding? Jawel – er zijn maar een bepaald aantal plaatsen beschikbaar voor de PhD opleiding (zeg maar, de opleiding van promotie tot doctor). Ik zelf moest destijds ook ‘solliciteren’ – ik was uiteindelijk ‘aangenomen’ bij zowel Groningen als Tilburg, twee van de drie plekken waar ik had gesolliciteerd. Maar nu zat ik dus aan de andere kant van de tafel!

Het sollicitatiepakket bestaat uit een ‘statement of purpose’ (een soort brief waarin je uitlegt waarom je precies een PhD wilt halen), een cv, cijferlijsten van alle voorgaande opleidingen (en hun vertaling naar Amerikaanse cijfers), de score van de GMAT of de GRE test (dat is een algemene ‘business kennis test), aanbevelingsbrieven van professoren, eventuele schrijfopdrachten… en dat is het wel ongeveer. Makkelijk zo’n 40 pagina’s per pakketje.

De kandidaten

Wij hadden drie kandidaten:

• Kandidaat 1: Een Chinese MBA student die momenteel aan een Amerikaanse universiteit studeert (niet een hele beste universiteit overigens).
• Kandidaat 2: een Indiase MBA student die momenteeel aan een hele goede Amerikaanse universiteit studeert (met een mooie aanbeveling op zak van een bekende professor die wij hoog hebben zitten).
• Kandidaat 3: een Indiase student die z’n opleiding bij onbekende universiteiten in India had gedaan, en nu al een jaar of vijf aan het werk was bij een Indiase marktonderzoeksfirma.

De vragen…

Wat vraag je tijdens zo’n gesprek? Nou… waarom wil je een PhD halen? Waarom Marketing? En waarom Penn State? Waarom Smeal? Die vragen kun je verwachten, en die kun je dus voorbereiden. Dan nog de ‘onverwachte vraag’ (wellicht leuk voor de academici onder de lezers):

Stel, je hebt een dataset met de internetpenetratie onder de Amerikaanse bevolking. Zoals je weet is de internetpenetratie de afgelopen tien jaar sterk toegenomen… En je hebt ook een dataset met de obesitascijfers onder de Amerikaanse bevolking. Zoals je weet is ook de obesitaspenetratie sterk toegenomen. Hoe zou je te werk gaan om te kijken of er een relatie is tussen die twee dingen?

(nu eerst zelf wat bedenken voordat je verder leest)

… en de antwoorden

Twee van de kandidaten dichtten we van te voren de hoogste kansen toe – die met de beste (academische) achtergrond. Maar wat bleek… onze twee MBA studenten gaven ons niet echt een heel goed gevoel, en ze gingen ook nog eens de mist in bij de ‘onverwachte vraag’ (ze gingen verklaringen bedenken waarom internetgebruik bijdraagt aan obesitas, of juist andersom). Na die twee kandidaten hadden we niet zo’n goed gevoel wie we nu moesten kiezen… want je wilt ook geen slechte PhD kandidaat – je steekt er een hoop tijd in.

De derde kandidaat kwam een paar uur later, en we verwachtten daar het minste van. Maar, tot onze grote verrassing hadden we het mis… De derde kandidaat kwam juist erg professioneel over, wist waar ie het over had, was zeker van zijn zaak, en leek ook de grootste kans te hebben om het aanbod te aanvaarden, en antwoordde de ‘onverwachte vraag’ een stuk beter (hij zou eerst data gaan verzamelen over andere zaken die obesitas kunnen verklaren, zoals zittende leefstijl, voorkeur voor fastfood, en dergelijke, en daarna zou hij gaan kijken of internetpenetratie bovenop die andere zaken de toename in obesitas kan verklaren). Hij had dus ‘common sense’, een gezonde portie gezond verstand. En daar kun je wat mee.

Kortom, kandidaat nummer 3 krijgt een aanbod om mijn eerste (gedeelde) PhD student te worden!