Hier in State College hebben we het Bryce Jordan Center. Dat is waar ze hier basketball wedstrijden houden, maar ook beurzen en popconcerten. Basketball is er nog niet van gekomen, maar dat popconcert stond wel op de agenda afgelopen weekend.
State College, studentenstad
Nu is State College een studentenstad. Voor bands en andere entertainers, die op weg zijn tussen Philadelphia en Pittsburgh, is State College een makkelijke tussenstop met gegarandeerd een volle tent. Afgelopen vrijdag zou Foster the People komen, dat is een vrij goed bandje uit Amerika dat me in Nederland ook al eens was opgevallen. En ik had wel zin in goeie muziek!
Een paar maanden geleden had ik de kaartjes al gekocht. Ook Peter zou meegaan, en Emma (woont in Pittsburgh) met haar vriend Corey hadden er ook zin in. Kortom, Foster the People, here we come!
Maar eerst: departements-barbecue
Maar eerst hadden we vrijdag nog een barbecue van het departement. En dan eentje van het type ‘potluck’, waarbij iedereen wat meeneemt. Ik had me opgegeven voor een salade, en dat was een mooie toevoeging voor de hamburgers, hotdogs, aardappels, desserts en weet-ik-wat-nog-niet-meer wat er allemaal was.
Het was ook nog gezellig. Hans, het hoofd van het departement, had ook nog een mooie toespraak. Hij zei iets in de trant van “deze zomer was overdreven koud en nat… ik heb lang nagedacht, maar nu weet ik waarom. Johanna heeft het Nederlandse weer meegebracht!” (ondertussen verslikte ik me in mijn hamburger) – alsof het door mij kwam dat het zo regenachtig was de afgelopen maanden. Eerlijk zeggen: voor Pennsylvania was het wellicht overdreven nat en niet zo warm, voor ons was het prima. Maar om nu te suggereren dat ik daar invloed in had? I wish…!!
Helaas konden we niet al te lang blijven bij de barbecue. Dat was op zich jammer, voor Michiel was het een mooie gelegenheid om mijn collega’s te leren kennen. Maar ja, om acht uur zou het concert beginnen, en moesten we tegen kwart voor acht echt wel weg. Nu hadden we verwacht dat het feestje wel tot een uur of elf zou duren, maar nee… Rond half acht was er al een groot deel vertrokken. Schijnbaar is dat normaal bij dat soort formele dingetjes. Lang blijven hangen (zoals wij Nederlanders nog wel eens doen) is er niet bij.
Foster the People
Toen het concert. Dat was leuk. Weer een mooie ervaring erbij. We zaten wel helemaal tussen de bakvissen – tieners helemaal gek van de zanger die continue aan het schreeuwen, fluiten en springen waren. Schijnbaar is Foster the People een hele populaire band hier!
Na het concert zijn we nog een borrel gaan doen bij Mad Mex downtown. Daarna zijn we naar huis gegaan. Emma en Corey zijn bij ons blijven slapen. Wel net zo handig – want de volgende dag moesten we vroeg opstaan voor de tailgate voorafgaand aan de football wedstrijd (en daarover morgen meer!)
zal aan mij liggen. ik ken ze niet, prettige dag morgen, wie het niet weet: michiel is morgen jarig hahaha. groet van deze kant.
He zus,
Ik ga ze eens even opzoeken op youtube.
Als die officiële zaken al zo vroeg zijn afgelopen, hoe zit het dan in het algemeen met uitgaan in jou regio? Vroeg beginnen, vroeg thuis of begint t ook daar om een uurtje of 23 of 24 uur?
Liefs x
Uitgaan hier begint op tijd. Bars en dergelijke gaan om 2 uur dicht… dus om half tien naar de discotheek is niet raar…
Foster the People: wellicht ken je deze: http://www.youtube.com/watch?v=SDTZ7iX4vTQ
Dat nummer is wel vrij bekend in Nederland (er zijn er meer hoor, maar dit was hun eerste hit).
Pingback: Michiel’s eerste American Football ervaring | Johanna goes USA!