Weekendverslag (2 van 2): de verhuizing

Afgelopen weekend is er een hele hoop gebeurd. Michiel en ik zouden vrijdag met de hulp van de aannemers de keuken installeren. Het was niet gepland… maar toen kwam ook nog het bericht dat de verhuizers onze spullen vrijdagochtend zouden komen afleveren. Pff… een hoop te doen!

De verhuizers – of beter, de verhuizer. Enkelvoud

Het begon al goed. ’s Ochtends rond half negen (denk ik, mijn besef van tijd is kwijtgeraakt dit weekend) kwam er een enorme grote vrachtwagen de straat in. Een truck met oplegger, helemaal vol met spullen. Maar, probleem, er was maar één verhuizer! José (van Mexicaanse afkomst) was alleen. Ja, twee lokale verhuizers zouden hem komen helpen. Maar die kwamen niet opdagen. José was dus eerst druk met spulletjes in z’n uppie aan het uitladen, en ondertussen was ie continue aan het bellen. Uiteindelijk is er een grote vent in een taxi aangekomen, een uur later. Dat was voor José nogal lastig: hij had nog acht andere adressen te gaan die dag… en z’n maten waren er niet. Maar goed, voor ons was dat niet van belang…

De vrachtwagen

Beetje ongelukkig ingepakt…

Waar moest alles heen?

Voor ons was het – gegeven de keukeninstallatie en de verbouwing – niet eenvoudig om te bepalen waar ze alles neer moesten zetten. De vloer van de woonkamer was bijna droog – en daar konden we dus (voorzichtig) overheen lopen. We konden dus de trap op, en naar de slaapkamers. Het bed, en bijbehorende spullen staan nu in de slaapkamers. De meeste kleding ook. Twee zware kasten staan al in de woonkamer. Tafels en banken staan beneden in de tuinkamer, die tillen we zelf wel eens een keer omhoog… En alle dozen staan in de kelder.

Uitpakken of niet?

Gelukkig hoefden we niet meteen alles uit te pakken om te kijken of alles er was en of alles in orde is. Daar hebben we 90 dagen de tijd voor. Gelukkig maar – want hoe kunnen we nu zien of al die borden nog heel zijn? Wel hebben we een aantal meubels uitgepakt waarvan de verpakking duidelijk beschadigd was. Zo heeft een matras stevige waterschade (en dus schimmel…), is een tafelblad aangetast door waterschade, en zitten er grote, lelijke vlekken op de twee bankstellen omdat de verpakking kapot gegaan is. En de rest? Geen idee… Gelukkig zijn we zijn verzekerd voor die schade.

De twee verhuizers

Schade…

Geen idee hoe die schade is gekomen, maar de manier waarop de spullen in de container zaten gaf wel aanwijzingen… alles leek er in gepropt. En op zich zijn onze spullen ook een aantal keer extra in- en uit en uit en container gegaan in het proces: eerst zijn ze in Leusden ingeladen, toen in Dordrecht overgezet naar de zeecontainer, vervolgens weer in New York overgezet naar de vrachtwagen. Niet zo raar dat er hier en daar wat beschadigd is. En in die twee maanden dat de spullen onderweg waren heeft het schijnbaar geregend… jammer.

Uiteindelijk hebben we nu wel alles (denken we), en is het meeste zonder schade overgekomen (denken we). Eerst verder met de keuken en de verbouwing, anders kunnen we de spullen niet eens kwijt. Voorlopig blijft het meeste dus even ‘in dozen’!