Een groot deel van mijn sociale leven hier draait over eten. Waarom? 1) Een mens moet eten. 2) Ik houd van koken. 3) Samen eten is gezelliger. 4) Ik kom nogal eens wat nieuwe eten-dingen tegen, en dat vind ik altijd superinteressant. Zo ook de afgelopen dagen. Tijdens het Arts Fest, heb ik de gelegenheid gehad om kennis te maken met wat rare Amerikaanse snacks. Veel van die snacks zagen er niet uit… en leken niet erg aantrekkelijk om te eten (veel was een combinatie van zoet, vet, gefrituurd… liever niet. Een (niet compleet) rijtje van die ongezonde rommel:
1. Funnel cake
Ik zag dat voor het eerst op 4 juli: funnel cake. Eigenlijk is het een soort beslag, dat in wormen gespoten wordt. Die wormhoopjes worden vervolgens gefrituurd, en geserveerd met een berg poedersuiker erop. Het leek mij heel erg op oliebollenbeslag – maar doordat er allemaal dunne wormpjes van gespoten worden in plaats van een oliebol, is het eindresultaat een stuk vetter. Ik heb deze traktatie aan mij voorbij laten gaan…
2. Easy Cheese
Deze kwam ik een paar weken geleden tegen op een wine-and-cheese feestje van Louise (vriendin, komt uit Schotland). Iemand uit de groep had Easy Cheese meegenomen. Dat is – echt waar, niet te geloven – kaas uit een spuitbus. Mijn hemel, zoveel nepheid heb ik nog nooit geproefd. Totaal plastic. Niet lekker, niet gezond, niet meer doen.
3. Corndog
De volgende kwam ik op Arts Fest tegen. In Nederland kennen we de hotdog: een (Frankfurter) knakworst op een broodje. Ze hebben er hier een variatie op: de corndog. De worst wordt dan ingepakt in een deeg van mais, en wordt in z’n geheel gefrituurd. En daarmee wordt dat het vette broertje van de hotdog. Niet geprobeerd, want niet zo gezond, maar het is vast lekker.
4. Chicken on a Stick
Ook van Arts Fest: Chicken on a stick, kortom, kip op een stokje. Men neme een zeer groot stuk kippenborst/filet/dij, veel kruiden erop, al dan niet marinade, en op de gril ermee. Volgens velen ontzettend lekker, maar volgens anderen wordt dat vele kippenvlees vrij droog… Wij kennen hier een Nederlandse variant van: kipsate.
5. Kettle Corn
Dit is een soort popcorn. In Nederland hebben we ook wel popcorn, maar Kettle Corn wordt anders gemaakt. De maiskorrels worden met een bepaalde olie in een hete gietijzeren ketel gedaan, en worden zo gepoft. Door dat wat ouderwetse proces worden de maiskorrels zoeter en zijn ze nog warm bij consumptie. Deze heb ik wel geproefd. Inderdaad erg lekker, maar ik begreep niet hoe mensen die enorme zakken die er werden verkocht leeg eten, je raakt er snel vol van…
6. Snow cones
Deze had ik eerder gezien in Austin. Een snow cone is een soort ijsje. Gemaakt van geschaafd ijs (gewoon van water, dus doorzichtig ijs). Dat wordt opgeschept in een kegelvormige papieren houder, en dan mag je je ‘smaak’ kiezen. Een mierzoete siroop wordt er dan overheen gedaan, en die vriest dan weer aan dat ijs vast. Gevolg: rood (of oranje, blauw, paars, whatever…) ijs, dat je als het ware met je tanden afschraapt. Geen flauw idee waarom dat hier zo’n hit is. Een waterijsje is een stuk makkelijker..!
Ondertussen probeer ik overal vanaf te blijven en niet te veel aan te komen…!
hallo, is misschien wat voor je zus om te maken: frummel-cake.
ik ga voor de kip op het stokje.
liefs.
Nou, ik dacht eerder aan mezelf, met pa, eind december, tijdens het oliebollen bakken. Zou moeten lukken!
Pingback: Cultureel: naar de Grange Fair | Johanna goes USA!